افزایش تخلفات و حواشی فوتبال با وجود برخوردهای صورت گرفته، تغییر رویکرد کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال را ضروری کرده تا با حاکم شدن نگاه فوتبالی در صدور احکام قضایی، جریمه و محرومیت‌ها سبب بازدارندگی شود که البته تا کنون این اتفاق نیفتاده است. پرونده بیرانوند تنها یکی از احکامی است که کمیته انضباطی با نیت کنترل جنجال و برخورد با تخلفی که صورت گرفته، وارد میدان شده اما با این حال کمتر حکم و برخوردی را از این کمیته در این اواخر می‌توان نمونه آورد که به جای دامن زدن به حاشیه، فضای فوتبال را آرام کرده باشد. برخورد با تخلفات و ادعاهایی که بدون سند و مدرک بیان می‌شود، کمترین انتظاری است که از کمیته انضباطی می‌رود و این کمیته هم قطعاً در این راستا، در حال بررسی پرونده‌های متعدد تخلفات اهالی فوتبال است. با این حال نگاهی به تأثیرگذاری که این حکم‌ها داشته است، به خوبی آشکار می‌کند که چنین رویکردی تاکنون نتوانسته به کاهش فضای آشفته فوتبال کمک کند و به عبارتی می‌توان گفت که بازدارنده نبوده است. این در شرایطی است که یکی از مهم‌ترین فاکتورهایی که در برخورد با تخلفات باید صورت بگیرد، جنبه بازدارندگی آن است، هدفی که تاکنون کمیته انضباطی موفقیتی در آن نداشته و با افزایش حکم‌ها و احضارها، آشکار است که فضای فوتبال به سمت کنترل‌نشده‌تری پیش می‌رود. عدم بازدارندگی حکم‌های کمیته انضباطی در شرایطی است ابتدای فصل پیش مهدی تاج با اعلام رویکرد جدید کمیته انضباطی در بررسی و برخورد سریع با تخلفات، سعی داشت که این تخلفات کاهش یابد اما با گذشت بیش از یک سال از رویه جدید کمیته انضباطی به نظر می‌رسد با توجه به حکم‌هایی که در این مدت صادر شده است، فدراسیون فوتبال بیشتر از آنکه کاهش تخلفات را دنبال کند، این کمیته را در خیلی از موارد به ابزاری برای کنترل مخالفان و منتقدان تبدیل کرده است. اگرچه این کمیته تبدیل به یک محل درآمدزایی با توجه به حکم‌های سنگین مالی، شده است.
