رحمتی، دقیقی و نویدکیا لب تیغ برکناری قرار دارند
این لیگ برتر بی‌رحم
وصال روحانـی
خبر‌نگار
لیگ برتر درحالی وارد یک تعطیلی 12روزه به سبب برگزاری بازی‌های فیفادی شده که تا همین جای کار و پس از گذشت فقط هفت هفته از این مسابقات، نیمکت‌های مربیگری دو تلفات داشته است. ابتدا رضا مهاجری چهار هفته بعد از شروع لیگ از سرمربیگری خیبر خلع و مارکو اورلیو مربی برزیلی جانشین او شد و پس از آن هم سران باشگاه استقلال بعد از باخت این تیم برابر السد در لیگ نخبگان، استعفای جواد نکونام را سرانجام پذیرفتند و سهراب بختیاری‌زاده را جانشین او کردند. این درحالی است که چند مربی دیگر هم روی لبه تیغ قرار دارند. سرآمد مربیان در خطر، محرم نویدکیا و سید‌مهدی رحمتی هستند و با اینکه شمس‌آذر سرانجام در هفته هفتم برنده شد و بر مس رفسنجان غلبه کرد اما سعید دقیقی سرمربی جوان این تیم هم هیچ حاشیه امنیتی ندارد.
میدان تقابل دو گلادیاتور لرزان
رحمتی در هوادار، آن‌قدر ناموفق بوده که تیمش در شش هفته اول حتی یک گل هم نزده و وقتی هم که شنبه شب در بازی هفته هفتم خود سرانجام طلسم گل‌نزدنش را در وقت تلف شده مسابقه بی‌اثر کرد و یک گل به استقلال زد، فقط توانست بار باخت تیمش را قدری سبک کند ولی با احتساب چسبیدن هوادار به قعر جدول، معلوم نیست سران این باشگاه چه تصمیمی در‌مورد رحمتی می‌گیرند. آیا آنها همین امروز و فردا عذر او را می‌خواهند یا برای تعیین سرنوشت او تا هفته هشتم صبر خواهند کرد، هفته‌ای که از قضا هوادار با شمس‌آذر بازی دارد. به واقع دیدار روز 26مهر شمس‌آذر شبیه به میدان رویارویی دو گلادیاتور لرزان است که مربی بازنده شاید در پایان همان روز برکنار شود و دقیقی و رحمتی برای اینکه ماندنی شوند، مجبورند هر کاری را که برای غلبه بر یکدیگر لازم است، انجام بدهند و هیچ رحمی به یکدیگر نداشته باشند.
گیوتین‌هایی که هنوز پایین نیامده‌اند
ساکت الهامی سرمربی نساجی هم تا پایان هفته پنجم گیوتین برکناری را بالای سر خود حس می‌کرد اما متوقف کردن استقلال در قائمشهر و سپس تساوی با ملوان، الهامی را تا اطلاع ثانوی در نساجی ماندنی کرده است. ذوب‌آهن با اینکه در هفته هفتم متحمل شکست سنگین و عجیب 4برصفر مقابل آلومینیوم در اصفهان شد اما چون در اواسط جدول رده‌بندی قرار دارد و نتایج نسبتاً معقولی گرفته، خطر جدی‌ای محمد ربیعی را تهدید نمی‌کند. این درحالی است که برخی هواداران این تیم اصفهانی روی سکوها به نفع قاسم حدادی‌فر هافبک سابق همین تیم شعار می‌دهند و خواستار انتصاب وی به‌عنوان سرمربی جدید ذوبی‌ها هستند. در این شرایط و در لیگی که ژوزه مورایس با وجود رساندن سپاهان به صدر جدول هم احساس امنیت نمی‌کند، هر اتفاقی ممکن است و نمی‌توان امنیتی را برای مربیان ولو نامدار قطعی تلقی کرد.
مجالی برای صبر نیست
مشخصه لیگ در تقریباً تمامی کشورهای دنیا همین مسأله است؛ نداشتن شکیبایی لازم برای رسیدن به نتایج مطلوب و بی‌رحم عمل کردن در قبال مربیانی که از کسب این نتایج بازمانده‌اند و این امر البته در باشگاه‌های بزرگ‌تر و پرمهره‌تر، بارزتر و رایج‌تر است. استدلال باشگاه‌هایی که برای خلع مربیان ناموفق خود صبر چندانی نمی‌کنند، این است که چون میلیاردها میلیارد تومان صرف تیمداری‌شان در لیگ شده، نباید بیش از یک حد معین برای تعویض و ترمیم کادرهای فنی ناکام خود صبر پیشه کنند، زیرا اگر به دسته‌ای پایین‌تر فرستاده شوند، باید میلیاردهای بیشتری را طی چندین و چند سال در راه بازگشت به لیگ برتر خرج کنند و به مقام‌های بالادست خود در این زمینه و چرایی خرج‌های نجومی‌شان پاسخگو باشند. لیگ بیست‌و‌چهارم در ادامه برگزاری‌اش نیز همین‌قدر بی‌رحم و بی‌حوصله خواهد ماند.