نیاز مبرم تکواندو به مدال
مرتضی کریمی
پیشکسوت تکواندو
آرین سلیمی در مسابقات اخیر روند رو به رشدی داشته و در هر مسابقه بهتر از قبل شده که ادامه این روند مثبت او در المپیک منجر به مدال میشود. آرین دو خصوصیت بارز دارد؛ بسیار جنگنده است و اصلاً باخت را قبول ندارد. او برعکس خیلی از ورزشکاران که وقتی عقب میافتند، روحیه جنگندگی را از دست میدهند و باخت را قبول میکنند، تا آخرین لحظه میجنگد و اصلاً شکست را نمیپذیرد. او بارها از حریفان عقب افتاده اما بازی باخته را با این روحیهاش برده است. المپیک با بقیه مسابقات فرق دارد. یک دانشآموز ممکن است 12 سال درس بخواند و امتحان بدهد اما روز کنکور استرس زیادی دارد. المپیک هم مثل کنکور است و ورزشکار باید در بالاترین سطح آمادگیاش باشد تا بتواند نتیجه بگیرد. حضور هادی ساعی رئیس فدراسیون از بهترین تکواندوکاران المپیک و مجید افلاکی سرمربی تیم ملی که سابقه 2 المپیک دارد، خیلی میتواند به تکواندوکاران کمک کند. از طرف دیگر حضور ساعی کنار تیم یک جواریی تزریق روحیه است.
جوان بودن سلیمی خودش حسن بزرگی است، البته او تنها بازیکن کمسنوسال المپیک نیست و از این نظر فشارها از روی او برداشته میشود. آرین به رغم جوانی، چندان هم بیتجربه نیست و با استفاده از نیروی جوانی، تجربه و روحیه خوبی که دارد هیچ کم و کسری برای حضور در المپیک ندارد، فقط باید قدر تکتک لحظهها را بداند و هیچ ثانیهای را از دست ندهد. او باید ساعی را سرلوحهاش قرار دهد که در المپیک تا 3 ثانیه قبل از پایان مسابقه عقب بود اما قدر لحظات را دانست و 3 ثانیه مانده به پایان، طلای المپیک را از چنگ حریفش در آورد. تیم ملی تکواندو باید بزرگ فکر کند تا بتواند در المپیک بزرگی کند، آنها باید با دیدی مثبت و برای بهترین مدال پا به شیاپچانگ پاریس بگذارند. از نظر جامعه تکواندو مدال المپیک معنی ندارد و ملیپوشان باید دنبال بهترین مدال باشند. یوسف کرمی زمانی که در تکواندو به لوپز امریکایی باخت، تمایلی نداشت که در شانس مجدد برای برنز رقابت کند، چون همیشه بزرگ فکر میکرد و به مدالی غیر از طلا راضی نبود. ذهنیت کرمی بود که از او یک بازیکن بزرگ ساخت و بجز طلای المپیک همه نوع طلایی در کارنامهاش دارد. تکواندو با نتایجی که در ادوار قبلی داشته احتیاج دارد تا در پاریس به بهترین مدال برسد، شک نکنید با وجود تکواندوکاران باانگیزه خبرهای خوبی از المپیک خواهد رسید.