از ندانستن‌های «گاریدو» تا مشخص نبودن رفت‌و‌آمدها
وصال روحانی
روزنامه نگار
آغاز به کار خوان کارلوس گاریدوی اسپانیایی در پرسپولیس اگرچه قدمی در راه تعیین تکلیف این تیم برای فصل جدید لیگ برتر فوتبال کشور تلقی شده، اما نظر به تازه‌وارد بودن او در جمع سرخ‌ها لزوماً هیچ پاسخ صریحی را برای ابهام‌های موجود فراهم نیاورده است. گاریدو برای کار کردن در چنین جمعی ابراز افتخار کرده و حتی از امکانات تمرینی پرسپولیس که در قیاس با باشگاه‌های متمول اروپایی اندک است، اظهار رضایت کرده اما اینها بیشتر نوعی تعارف و تشکر از میزبانی به حساب می‌آید که این مربی را به یک میهمانی فرخنده فراخوانده است. تا آنجا که به سران پرسپولیس و همکاری با این مربی مربوط می‌شود، اوضاع به همان روشنی نیست که حرف‌های گاریدو آن‌را گواهی می‌دهد. نه تنها روند یارگیری‌ها در پرسپولیس برای لیگ بعدی کامل نبوده و تعداد افراد «تمدید قرارداد کرده» به حد لازم نرسیده بلکه هنوز مشخص نیست تکلیف امثال بیرانوند، اسماعیلی‌فر و ترابی چه می‌شود و اگر قرار است مثلاً علی علیپور پس از چهار سال بازی در اروپا دوباره پرسپولیسی شود، سران این باشگاه در ازای حذف کدام مهاجم کنونی قرمزها علیپور را به تهران بازخواهند گرداند. از طرف گئورگی گولسیانی هم پالس‌های منفی متعددی مشاهده شده و او پس از اتمام حضور تیم ملی گرجستان در یورو 2024 به بررسی پیشنهادات متعددی اشتغال دارد که دریافت کرده و بعضی از آنها از سوی باشگاه‌هیا وطن وی ارائه شده است. اخبار و شایعات دیگری هم گرداگرد حسین کنعانی‌زادگان و مهدی عبدی شنیده می‌شود و مشخص نیست که این نفرات ماندنی‌اند یا پرسپولیس آنها را با چند گزینه دیگر تاخت خواهد زد، هرچند سرخ‌ها کلاً مایل به از دست دادن کنعانی‌زادگان نیستند که گفته می‌شود احتمال بازگشتش به لیگ قطر وجود دارد. با توجه به اینکه شروع لیگ بیست‌وچهارم فوتبال کشور به دهه اول شهریور موکول شده و تلاش‌ها برای شروع آن در دهه سوم مردادماه احتمالاً نتیجه نخواهد داد، شاید صبر بیشتر قرمزها و پرهیز آنها از سرعت بخشیدن به امور نابجا به نظر نرسد اما واقعیت این است که پرسپولیس حتی نفرات خود و به واقع جمع بازیکنانی را که باید با آنها در لیگ بعدی شرکت کند، نمی‌شناسد زیرا هنوز به‌درستی نمی‌داند کدام نفراتش را باید رفتنی تلقی کند و کدامین را ماندنی و به تبع آن مطلع نیست که برای جبران غیبت رفته‌ها باید به کدام بازیکنان تازه روی بیاورد. در فاصله فعلی تا شروع فصل جدید حداقل انتظار از هر تیمی این است که نفرات خود را که مجموعاً به 25 تا 28 نفر می‌رسند، بشناسد و ابهام‌هایش از دو – سه مورد تجاوز نکند. در مورد پرسپولیس اما قضایا به این شکل نیست و مسئولان این تیم نه تنها ترکیب نیمه‌کامل خود را هم نمی‌شناسند بلکه مطمئن نیستند به کدام عناصر و نفرات تازه باید چشم بدوزند و گفت‌و‌گو و چانه‌زنی برای استخدام آنها را آغاز کنند. بدتر از همه اینکه گاریدو هیچ کمکی را هم نمی‌تواند در این زمینه به قرمزها ارائه کند، زیرا او خودش غریبه‌ترین غریبه‌ها در جمع آنها به حساب می‌آید و همان‌طور که پیشتر نوشتیم، حداقل 3 تا 4 ماه طول می‌کشد تا نیروهای تحت اختیارش را بشناسد و ببیند که چه‌کاره است و تخصص هر یک از بازیکنانش چیست و راه استفاده بهینه از آنها کدام است. به این وضعیت می‌گویند، بد اندر بد.