ژنرال و سربازان در یک‌چهارم نهایی
ایده‌آل‌های دفاعی دشان
سیدعلی بلندنظر
خبرنگار
دژاوو را در فرانسوی چه می‌گویید؟ پیروزی یک بر صفر فرانسه برابر بلژیک که آنها را به دیدار یک‌چهارم نهایی مقابل پرتغال رساند، برایمان آشنا بود، انگار قبلاً مثلش را دیده بودیم آن هم از تیم نایب‌قهرمان جهان. بازی پر از ستاره‌های هجومی بود اما در تمام بازی چهار ضربه به چهارچوب دروازه‌ها زده شد و ثابت شد برنامه فرانسه چیست.
آنها حریف را خنثی می‌کنند و هر در یا پنجره یا هر مسیری را به سمت دروازه خود می‌بندند. آنها منسجم‌ترین و باساختارترین تیم یورو هستند. بلژیک ضعیف بود و مربی‌اش، دومنیکو تدسکو تاکتیک و انتخاب اشتباهی داشت، سیستم 2-4-4 که آمادو اونانو و کوین دبروینه در خط میانی‌اش بودند و هیچ راهی برای نفوذ به فرانسه پیدا نکردند.
اگر ساعت‌ها بازی می‌کردند هیچ اتفاقی نمی‌افتاد. از طرف دیگر احساس می‌شد، کیلیان امباپه و هم‌تیمی‌هایش هم قرار نیست گل بزنند. آنها ۱۹ ضربه داشتند که دوتایش در چهارچوب بود و با گل شانسی دقیقه ۸۵ که از تغییر مسیر ضربه راندال کولو موآنی بعد از برخورد با یان فرتونگن به دست آمد، به پیروزی رسیدند.
در چهار بازی حتی یک گل در جریان بازی نزده‌اند، دو گل به خودی و یک پنالتی حاصل کارشان است. نگران‌کننده است اما تیمی که دیدیه دشان آن‌را رهبری می‌کند و به جمع هشت تیم برتر یک جام معتبر رسیده، چیزی جز این نیست. گاهی اوقات نگاه مینی‌مالیستی فرانسه کسالت‌آور می‌شود. وقتی از دشان به خاطر این سبک بازی انتقاد می‌شود، می‌گوید: «ما می‌بریم، این مهم‌ترین چیز است.
هر وقت نبردیم درباره‌اش حرف می‌زنیم.» او می‌داند تیم با دفاع برنده می‌شود. او در زمان بازی هم به عنوان بازیکن سختکوش همین‌طور برنده می‌شد و حالا هم به عنوان مربی. یادمان نرود شخصیت دشان مربی کجا شکل گرفته است؛ او در دهه ۹۰ در ایتالیا رشد کرده جایی که اولویت تیم‌ها ساختار دفاعی است. این در خون او است و در این ۱۲ سال مسئولیت آن را به بازیکنانش منتقل کرده است و حق با اوست تا وقتی می‌برد، سبک بازی‌اش قابل قبول است. دبروینه بعد از بازی گفت: «نمی دانید فرانسه چقدر خوب است. می‌دانستیم اگر کوچک‌ترین اشتباهی در بخش دفاعی تیم مرتکب شویم، بشدت مجازات می‌شویم، ما این ترس را در طول بازی داشتیم.» تاکتیک‌های فرانسه باعث می‌شود تیم‌هایی که مقابل‌شان بازی می‌کنند، ناامیدکننده به نظر برسند و متفاوت با بازی‌های دیگرشان باشند. این سلاح مهمی در زرادخانه آنان است اما شاید نتوان گفت برای رسیدن به نخستین قهرمانی اروپا بعد از ۲۴ سال کافی است، جایی که باید از تیم‌هایی مثل آلمان و اسپانیا عبور کنند. به هر حال هیچ تیمی در تورنمنت نیست که به اندازه فرانسه در کار دفاعی منسجم و مستحکم باشد و این به خاطر دشان است. در سوت پایان، مدافعان تیم، ویلیام سالیبا و دایو اوپامکانو سخت همدیگر را در آغوش گرفتند و بعد به سمت دروازه‌بان تیم، مایک ماینیان دویدند تا با هم جشن بگیرند. این سه بازیکن، قلب دفاعی تیم هستند که مقابل روملو لوکاکو و لویی اوپندا عالی عمل کردند. ژول کنده کار ژرمی دوکو را در سمت راست ساخت. آبی‌ها همه چیز را تحت کنترل داشتند، آنها استاد کنترل ضرباهنگ و قفل کردن بازی هستند.
آنها این را هم می‌دانند که امباپه بهتر می‌شود. او با ماسک بتمن خودش کمی بهتر از دیدار با لهستان بود. هنوز به بهترین شرایط نرسیده و آشکارا ناراحت است از اینکه برای محافظت از بینی شکسته‌اش باید ماسک بزند اما حس او در زمین بهتر شده و بعد از بازی هم در رختکن با کولو موآنی رفتار صمیمانه‌ای داشت. کولو موآنی ستاره غیرمنتظره این بازی بود، قرار نبود در یک بازی حذفی در ترکیب باشد چون تا قبل از این بازی تنها ۲۳ دقیقه در زمین حاضر بود و کار خاصی هم انجام نداده بود اما با انرژی و تلاش و دوندگی‌اش در این بازی تعیین‌کننده بود و تفاوت را رقم زد. نکته دیگر درباره دشان این است که با نتیجه‌گرایی و انعطاف‌پذیری تاکتیکی‌اش از چهار سیستم در چهار بازی‌اش تا اینجا بهره برده ضمن اینکه همه را درگیر می‌کند.
آدرین ربیو بازی یک‌چهارم نهایی را به دلیل محرومیت از دست می‌دهد و این یعنی یوسف فوفانا یا ادواردو کاماوینگا باید آماده باشند. عثمان دمبله و برادلی بارکولا اصلاً در یک‌هشتم نهایی بازی نکردند درحالی‌که در بازی قبلی در ترکیب اصلی بودند و شاید برای بازی جمعه شانس دیگری داشته باشند. صبح روز بازی مربی به آنتوان گریزمان گفت باید در بال راست بازی کند که برایش پستی غیرمعمول است. بعد از بازی گفت: «به مربی گفتم باشد، انجامش می‌دهم. من اینجا هستم که به او کمک کنم. من بال نیستم اما هر جایی که به تیم کمک کند، بازی می‌کنم.» این ذهنیتی است که دشان به بازیکنانش تزریق کرده. او ژنرال است و آنها سربازهایی که در هر مبارزه دنباله رو او هستند. در آلمان بهترین بازی هایشان را انجام نداده‌اند اما به یک چهارم نهایی رسیده‌اند، چیزی غیر از این از آنها انتظار نمی‌رفت.