در حافظه موقت ذخیره شد...
کارهای عجیب و غریب
فوتبالیست‌های خرافاتی
تیم حریف هم چند تایی دارد. کوبی ماینو، هافبک انگلیس مثل همیشه قبل از مسابقه پاستای پستو می‌خورد. کایل واکر هم وقتی وارد زمین می‌شود، دهانش را پر از آب می‌کند و مثل کسانی که در سیرک آتش از دهانشان خارج می‌شود، آن را بیرون می‌اندازد. او این کار را به احترام کشتی‌گیر سابق، پل لوسک یا تریپل ایچ انجام می‌دهد.
عجیب است اما مطالعات طولانی جامعه‌شناسان نشان می‌دهد خرافات اگرچه تأثیر فیزیکی زیادی ندارد اما می‌تواند به بازیکنان اعتماد به نفس و باور بدهد و به آنها کمک کند. یولیان ناگلزمان، مربی آلمان رسم خاصی درباره نوشیدنی‌های انرژی‌زا قبل از بازی دارد. او همیشه یک نوع از این نوشیدنی‌ها می‌نوشد تا وقتی که ببازند و بعد آن را تغییر می‌دهد. بنی گلوئک دستیار او همیشه زحمت حمل این نوشیدنی‌ها را برعهده دارد.
نیکلاس فولکروگ هم وقتی وارد زمین می‌شود، گوش‌هایش را می‌گیرد و دعا می‌خواند. این به دوران کودکی‌اش برمی‌گردد که پدرش مربی‌اش بود.
حتی بزرگان هم از این خرافات دارند. کریستیانو رونالدو دوست دارد نفر آخری باشد که از تونل خارج می‌شود و با پای راست وارد زمین می‌شود. گری لینکر در گرم کردن قبل از مسابقه شوت نمی‌زد چون نمی‌خواست از گل‌هایش کم شود. دیوید بکام هم باید قبل از مسابقه یخچالش را کاملاً مرتب می‌کرد.
این لیست ادامه دارد و مربی‌ها هم مستثنی نیستند. مربی سابق تیم ملی فرانسه، ریمون دومنک بازیکنانی که روی بدنشان عقرب خالکوبی کرده بودند، از تیم بیرون می‌گذاشت چون به آنها اعتماد نداشت.
اما مربی تیم ملی پرتغال، روبرتو مارتینس به این حرف‌ها باور ندارد: «من خودم متولد جمعه سیزدهم هستم بنابراین از آن خرافاتی‌ها نیستم.»