مواجهه با هشت سال خاطره بعد از یک وداع تلخ
کمال–ریگی دوئل بزرگ از دل یک دلخوری
محمد قراگزلو
روزنامه نگار
کمال کامیابی‌نیا سال 94 به پرسپولیس آمد. همان فصلی که برانکو بعد از آشنایی شش هفته‌ای با تیم درخشان خودش تیم بست و برای یک شروع متفاوت کمال را هم از نفت تهران به خدمت گرفت تا کمربند میانه زمینش را با او، احمد نور و محسن مسلمان سفت کند.
کمال مثل تیم برانکو شروع درخشانی در پرسپولیس نداشت و حتی در آن باخت تلخ 4 بر 2 در فولادشهر مقابل سپاهان دچار اشتباهات بزرگی شد اما کم کم در ترکیب جا افتاد و تبدیل به هافبکی شد که هیچ جوره نمی‌شد از ترکیب بیرونش گذاشت.
کامیابی‌نیا هشت فصل برای پرسپولیس بازی کرد و با اینکه در یکی، دو فصل آخر حضورش تبدیل به بازیکنی نیمکت‌نشین شده بود، درست مثل سیدجلال، سیامک نعمتی و امید عالیشاه که بزرگترهای تیم به حساب می‌آمدند و از روی نیمکت هم بزرگ بودند، هیچ جنجال و حاشیه‌ای به وجود نیاورد.
کامیابی‌نیا در اوج دوران آمادگی با مصدومیت شدید کتف مدت‌ها سوژه محافل پرسپولیسی بود چرا که با هر بار در رفتن و جا انداختن کتفش درد بسیاری را متحمل می‌شد تا اینکه مجبور به جراحی کپسول کتف خود شد.
کامیابی‌نیا در اولین فصل حضورش در پرسپولیس به خاطر نایب قهرمانی لیگ پانزدهم آن هم تنها با 2 تفاضل گل کمتر اشک ریخت اما همان اشک بعداً با 6 قهرمانی لیگ در هفت سال، دو بار حضور در فینال آسیا و دو قهرمانی جام حذفی کاملاً پاک شد.
کامیابی‌نیا فصل قبل به عنوان یکی از کاپیتان‌های پرسپولیس یک دبل تاریخی را تجربه کرد و در فاصله‌ای کوتاه دو جام را بالای سر خود برد اما بعد از آن هیچ چیز برایش در تیم محبوبش خوب پیش نرفت. خودش می‌گفت دوست داشت این فصل هم در پرسپولیس بماند و آخر فصل فوتبال را کنار بگذارد اما یحیی گل‌محمدی او را در لیست مازاد گذاشت و از درویش خواست تا این مسأله را به گوش کاپیتان برساند.
کمال هم نتوانست ساکت بماند و واکنش نسبتاً تندی به ماجرای کنار گذاشتنش نشان داد و طوری حرف زد که انگار از یحیی و درویش به صورت توأمان ناراحت است. کمال حتی نتوانست کوتاه بیاید و از اینکه مسعود ریگی 32 ساله را جای او آورده‌اند ابراز ناراحتی و گلایه داشت و با اشک از پرسپولیس رفت. کمال اصفهان را به عنوان مقصد بعدی‌اش انتخاب کرد و قرار بود در همان هفته سوم با هواداران پرسپولیس در ورزشگاه آزادی و البته یحیی گل‌محمدی رودررو شود که این رویارویی می‌توانست صحنه‌های جذابی را به وجود بیاورد اما مصدوم شد و اصلاً در لیست تیمش قرار نگرفت.
او چهار بازی تیمش را به دلیل مصدومیت از دست داد اما بعد از آن دو بازی فیکس شد و بازوبند کاپیتانی ذوب را به بازو بست.
بعد از آن شرایط برای کمال در تیم ربیعی خیلی خوب پیش نرفت اما تقریباً یک بازی در میان فیکس بود اما در دو بازی آخر تیمش چه بازی قبل از تعطیلات چه بعد از آن تنها یک دقیقه در هر مسابقه در زمین بود. کامیابی‌نیا در بازی حذفی هم فقط 15 دقیقه بازی کرد اما هیچ بعید نیست به خاطر انگیزه‌هایش در اولین تقابل با تیم سابقش پس از 8 سال خاطره امروز در ارنج اصلی گاندوها به میدان برود و حتی بازوبند کاپیتانی را هم به بازو ببندد.
البته حالا دیگر خبری از یحیی گل‌محمدی نیست و طبیعتاً تقابل او با اوسمار ربطی به بیرون گذاشتنش از پرسپولیس نخواهد داشت اما اولین رویارویی او با تیمی که عاشقانه دوستش می‌داشت حتماً جذاب خواهد شد بخصوص اگر مسعود ریگی و کمال هر دو با هم در زمین باشند و در یک دوئل مستقیم دنبال یک تقابل فردی بروند تا نشان دهند کت تن کیست.