در حافظه موقت ذخیره شد...
جنگ دو نفره علیه استقلال
روزنامه نگار
خطیر و نکونام استقلال را به کجا خواهند برد؟ به سکوی قهرمانی لیگ برتر یا از دست دادن جام‌های پیش رو؟! این سؤالی است که ذهن هواداران استقلال را سخت درگیر خود کرده است. هوادارانی که بعد از اظهارات اخیر سرمربی خود بیش از پیش به آینده تیم‌شان بیمناک شده‌اند و نگرانند که بار دیگر تیم محبوب‌شان جام قهرمانی لیگ برتر را از کف بدهد.
جنگ‌های فرسایشی نکونام و خطیر ذهنیتی جز این باقی نگذاشته و هیچ استقلالی نیست که در چنین فضایی به قهرمانی تیمش امید بسته باشد. حال برای خطیر و نکونام دو راه بیشتر باقی نمانده است. راه اول این است که به جاده آرامش و مدارا بازگشته و نهایت برای دو ماه و اندی یکدیگر را تحمل کنند تا استقلال با آرامش به انتهای لیگ برسد و احتمالاً جام قهرمانی را به چنگ آورد و یا اینکه به این بگومگوهای اعصاب خرد کن ادامه دهند و دست دیگر مدعیان را باز بگذارند تا به سادگی به جایگاه استقلال دست درازی کرده و این تیم را از صدر بیندازند.
بی‌شک راه نخست برای نکونام و خطیر بهترین انتخاب است و آقای سرمربی و آقای مدیرعامل باید یک بار برای همیشه از بازگو کردن مشکلات درون خانوادگی در رسانه‌ها خودداری کرده تیم خود را در مسیر درست قرار دهند. نه نکونام از بیان اختلافاتش با خطیر در رسانه‌ها سود می‌برد و نه خطیر که اگر بخواهد بار دیگر پاسخ سرمربی را در رسانه‌ها بدهد، دوباره استقلال را وارد چالشی جدید می‌کند.
خطیر البته قدم اول در مسیرعقلانیت را با امتناع از حضور در برنامه فوتبال برتر و صحبت علیه سرمربی استقلال برداشت و نشان داد توصیه‌هایی که در روزهای قبل به او شد را به جان خریده و به نوعی در صدد آرام کردن فضای پرتنش این روزها است.
نکونام نیز باید از همین حربه استفاده کند. او در یک موقعیت طلایی قرار گرفته و اگر بتواند در فصل اول مربیگری در این باشگاه به قهرمانی لیگ برتر برسد، در تاریخ باشگاه استقلال در لیگ برتر جاودانه خواهد شد و به اولین مربی تبدیل خواهد گشت که در اولین فصل حضورش به جام رسیده است.
خطیر این موقعیت را خوب درک کرده که سیاست سکوت را در پیش گرفته است.
او می‌داند که قهرمانی با استقلال در اولین فصل مدیریت یک رکورد خاص را در اختیارش قرار خواهد داد و به دسته معدود مدیرانی در تاریخ این باشگاه تبدیل خواهد شد که در فصل اول مدیریت جام برده است. نکونام نیز باید این مهم را جدی بگیرد.
سکوت بهترین راه حل برای رسیدن به اهداف است و نکونام نیز باید به مانند خطیر خویشتنداری پیشه کند.