شاید راهی برای متوقف کردن سیتی پیدا شود
نسخه پوچتینو برای از کار انداختن پپ
هنوز هیچ کس راهی برای پایان دادن به روند شکست ناپذیری منچسترسیتی که حالا به 15 بازی رسیده، پیدا نکرده اما به نظر می‌رسد موریسیو پوچتینو مسیری را ایجاد کرده که می‌تواند برای سایر تیم‌ها در برابر حریفی که همه چیز را می‌برد، راهگشا باشد. تیم پپ گواردیولا در هیچ مسابقه‌ای تسلیم نمی‌شود و شاید اگر در دیدار با چلسی هم پنج دقیقه بیشتر فرصت پیدا می‌کردند، دوازدهمین برد متوالی خود در رقابت‌های مختلف را رقم می‌زدند. اواخر دیدار شنبه شب، چلسی خسته بود و با پنج دفاع بازی می‌کرد در حالی که در یک سوم دفاعی‌اش محبوس بود و برای یک امتیاز جان می‌کند. اما آنها به اندازه کافی فرصت گل زدن داشتند تا به گل رحیم استرلینگ که می‌توانست چلسی را به برد برساند، اضافه کنند.
چلسی تیم کم تجربه‌ای است که برای نخستین بار در این فصل در خانه یکی از تیم‌های مدعی بازی قابل قبولی انجام داد. شاید خودشان هم تعجب کردند از موقعیت‌هایی که به دست آوردند، نه فقط استرلینگ بلکه جانشین او، کریستوفر انکونکو و دیگران در تغییر سریع موقعیت از دفاع به حمله.
بازی خوبی برای پوچتینو بود چون تیمش به نگاه تاکتیکی او جواب مثبت داد یعنی بهره گرفتن از سبک بازی از بالا، پرخطر و پرانرژی گواردیولا. پوچتینو به خوبی فهمیده بود عقب‌نشینی در برابر حملات سیتی اصلاً گزینه خوبی نیست هرچند بازیکنانش در اواخر بازی چاره‌ای جز تسلیم نداشتند.
مالو گاستو در دفاع راست درخشان بود و در برابر دوندگی‌های متعدد ژرمی دوکو به خوبی مقاومت کرد. اکسل دیزارسی یکی از بهترین بازی‌هایش برای چلسی را انجام داد و کانر گالاگر در نقش شماره 10 به خوبی بین حمله و دفاع ارتباط برقرار کرد به خصوص در نیمه اول درخشان تیم. هیچ کس توان نداشت که مانع از رودری در زدن گل تساوی در دقیقه 82 شود.
گواردیولا شاید سرعت حملات چلسی را در نیمه اول دست کم گرفته بود به خصوص از سوی کول پالمر، بازیکن سابق سیتی و نیکلاس جکسون که در گل تیمشان مؤثر بودند. تیم پوچتینو یکشنبه آینده در فینال جام اتحادیه به مصاف لیورپول می‌رود در حالی که به موقع روحیه گرفته است، دو برد خارج از خانه و یک تساوی در اتحاد. یک هفته وقت دارند اما تیم یورگن کلوپ چهارشنبه میزبان لوتون تاون است علاوه بر آنکه اعتماد به نبوغ تاکتیکی پوچتینو یک بار دیگر شکل گرفته است.
گواردیولا البته بازی ضعیف تیمش در نیمه اول را مورد انتقاد قرار داد: «وقتی با تیمی در حد چلسی بازی می‌کنی، باید 95 دقیقه در بهترین شرایط باشی. ما بعد از خوردن گل تازه بازی را شروع کردیم.» نباید از فرصت‌های از دست رفته ارلینگ هالند غافل شد، خیلی از آنها را مهاجم نروژی معمولاً گل می‌کند.
روش بازی سیتی معمولاً ویران کردن حریف است اما آنهایی که مثل چلسی سر جایشان مقاومت می‌کنند، فضاهایی در میان خط دفاع تیم پپ پیدا می‌کنند. مانوئل آکانجی با این برنامه به زمین رفت که در زمان مالکیت توپ به خط میانی برود؛ این باعث می‌شد دفاع میانی بازمانده پشت سر خط میانی باز شود.
نیمه دوم تحت تأثیر از دست رفتن موقعیت‌ها چه از هالند و چه از بازیکنان چلسی. باثبات‌ترین بازیکن هجومی زمین دوکو بود که از چپ حرکت می‌کرد و روی پای راستش می‌آورد که با تشخیص به موقع پوچتینو راهی به جایی نبرد. او پالمر را آورد که در دفاع عالی نیست و تروه شالوبا جایش را در سمت راست قلب سه نفره دفاع گرفت. با بدشانسی شالوبا، مهار ضربه رودری برای جورجی پتروویچ غیرممکن شد اما این بار دست سیتی به گل پیروزی نرسید.