با لبخند آسیا فتح می‌شود
سعید آقایی
روزنامه نگار
تصاویر مخابره شده از تمرینات تیم ملی در دوحه قطر یک فصل مشترک دارد؛ روحیه بالا، نشاط و طراوتی که از درون عکس‌ها بیرون می‌ریزد، لبخندهایی که از صورت‌ها محو نمی‌شود و چشم‌هایی که از فرط هیجان و انگیزه برق می‌زند. آنچه این روزها در تمرین می‌بینیم، با تمام روزهای پیشین متفاوت است. در تمامی روزهای مرحله گروهی و با وجود بردهای سریالی و صدرنشینی مقتدرانه در تمرینات تیم ملی هرگز چنین اتمسفری در جریان نبود. آنچه در حضور کوتاه مدت در تمرینات به چشم می‌آمد، جدیت و چهره‌های مصممی بود که فضای تمرین را به شدت رسمی نشان می‌داد. امیر قلعه‌نویی با فراست تصمیم گرفته بود که دور مقدماتی را جدی گرفته و چیزی را به قضا و قدر نسپارد. اگرچه تیم ملی با حریفانی درجه 3 چون فلسطین و هنگ‌کنگ بازی داشت اما سرمربی اقتدارگرای تیم ملی نیک می‌دانست که آسان‌گیری بزرگ‌ترین خطای ممکنه است که می‌تواند تیم ملی را به دردسر بیندازد. از همین رو جدیت و رسمیت حرف نخست تمرینات بود تا بازیکنان بدانند که باید همه چیز را جدی بگیرند؛ حتی فلسطین و هنگ‌کنگ را. این روزها اما شرایط تغییر کرده. تیم ملی لبالب از طراوت و هیجان است و همه برای رسیدن به هدف نهایی لحظه‌شماری می‌کنند و روی پای خود بند نیستند. این روحیه و این طراوت نوید یک اتفاق بزرگ را می‌دهد؛ با این لبخند هر غیرممکنی، ممکن می‌شود.