تلاش پوریا برای بقا
بدمینتون ایران در برهوت
فاطمه مهدوی
روزنامه نگار
فدراسیون بدمینتون سال‌هاست با مدیریت محمدرضا پوریا نتوانسته نتایج خوبی در مسابقات مختلف کسب کند و کار به جایی رسیده که از قهرمانی در مسابقات آسیای میانه و غرب آسیا به عنوان مهم‌ترین دستاورد محمدرضا پوریا یاد می‌شود. عجیب اینکه فریبا مددی نایب رئیس بانوان فدراسیون بدمینتون در تیر ماه امسال پیش از بازی‌های آسیایی هانگژو به ایرنا گفت: «نمی‌دانم دیگر از کدام موفقیت بگویم تا مسئولان برای اعزام ملی‌پوشان بدمینتون به بازی‌های آسیایی رضایت دهند.»
کدام موفقیت؟
آیا تنها قهرمانی در آسیای میانه که رقبای ضعیفی در آن حضور دارند، یک موفقیت بزرگ برای بدمینتون ایران محسوب می‌شود؟ صحبت از موفقیت زمانی به میان می‌آید که تیم ملی بدمینتون ایران بتواند در مسابقات مهمی چون قهرمانی آسیا یا بازی‌های آسیایی عملکرد خوبی از خود نشان دهد. نه آنکه ملی‌پوشان از همان ابتدا در اولین بازی خود در هانگژو تن به شکست برابر رقبای خود بدهند و از گردونه رقابت‌ها حذف شوند.
عملکرد ضعیف تیم ملی نتیجه مدیریت ناکارآمد
هر چند پیش از بازی‌های آسیایی فدراسیون بدمینتون جنجال بزرگی برای اعزام ملی‌پوشان راه افتاده بود و پوریا حتی به ایرنا گفت که درست نیست به عنوان نایب رئیس کنفدراسیون آسیا تنها یک ملی‌پوش به بازی‌ها اعزام شود و او سرانجام با اصرار فراوان و حتی التماس به کمیته ملی المپیک توانست تعداد بدمینتون‌بازان اعزامی به هانگژو را به دو بازیکن افزایش دهد اما عملکرد ضعیف آنها با نارضایتی و اعتراض مسئولان کمیته ملی المپیک همراه بود.
رئیس فدراسیون بدمینتون در آن زمان گفت: «به عنوان نایب رئیس بدمینتون آسیا به محمود خسروی‌وفا و مناف هاشمی التماس می‌کنم با اعزام یگانه کرمانی موافقت کنند و خودم هزینه اعزام وی را به بازی‌های آسیایی پرداخت می‌کنم.»
حتی پیش از بازی‌ها نیکزاد شیری سرمربی تیم ملی بدمینتون به ایرنا گفت که شانسی برای کسب مقام در بازی‌های آسیایی نداریم و کسب مدال در این مسابقات مانند کسب مدال در المپیک است. موضوعی که نشان‌دهنده نقطه ضعف مدیریت در بدمینتون ایران محسوب می‌شود.
اما چرا محمدرضا پوریا تمام تلاش خود را می‌کند تا به عنوان رئیس در فدراسیون بدمینتون بماند و برای ماندن دست به هر کاری می‌زند. چنانچه او تمام تلاشش را کرد تا ابتدا در کنفدراسیون آسیا رأی کسب کند و با کسب کرسی در قاره کهن بتواند برای چهارمین بار ریاست فدراسیون را برعهده بگیرد.
حال با پستی که او در آسیا گرفته چه تغییراتی در بدمینتون ایران رخ داده است؟ جز این است که روند کسب نتایج ضعیف ادامه دارد و توجیه آن تنها نبود امکانات و بودجه است؟
مدیریت ضعیف پوریا حتی پس از انتخاب او برای چهارمین بار به عنوان رئیس فدراسیون بدمینتون بلافاصله توسط سیدمحمد پولادگر معاون توسعه ورزش قهرمانی وزارت ورزش مورد نقد قرار گرفت و او با تأکید بر تغییر رویه در این رشته گفت: «۵۰ سال است که پوریا می‌گوید بدمینتون ایران قدرت غرب آسیاست. ما تا کی باید صرفاً قدرت غرب آسیا باشیم؟ او باید این رویه را تغییر دهد.»
علی شاه حسینی ملی‌پوش اسبق بدمینتون نیز در انتقاد به عملکرد پوریا گفته بود: «به نظر من فدراسیون و کادر تیم‌های ملی برنامه مدون سالانه ندارند و بازیکنان ملی تحت نظارت و ارزیابی همیشگی نیستند.»
نبود حمایت برای اعزام ملی‌پوشان بدمینتون
فدراسیونی که از زیر بار اعزام ملی‌پوشان به مسابقات مختلف شانه خالی می‌کند بارها اعلام کرده که وظیفه پرداخت هزینه اعزام ملی‌پوشان را ندارد و آنها خود باید از پس این هزینه‌ها بربیایند.
نسیم صفایی ملی‌پوش بدمینتون با گلایه از عدم حمایت فدراسیون گفت: «فدراسیون هیچ حمایتی از ما نمی‌کند. من رنکینگ اول ایران هستم اما از ابتدای سال تاکنون فدراسیون به علت آن که بودجه ندارد، اعزامی هم نداشته است و وضعیت ما هر روز بدتر می‌شود.»
اما مگر فدراسیون‌های دیگر برای اعزام تیم‌های ملی خود تمام هزینه اعزام را بر گردن ملی‌پوشان می‌اندازند. جدای از آن پوریا به ایرنا گفته بود که اگر بودجه ندهند نمی‌توانم مسابقات جام فجر را برگزار کنم و حتماً باید مثل دبیر باشم؟
چگونه فدراسیون بدمینتون که افتخارات بزرگی ندارد می‌تواند خود را با فدراسیون کشتی که ورزش اول کشور محسوب می‌شود و افتخارات بزرگ زیادی برای ایران به ارمغان آورده است، مقایسه کند؟ ملی‌پوشان ایران حتی در جام بین‌المللی فجر هم به سختی می‌توانند به مقام برسند و این موضوع نشان‌دهنده ضعف مدیریت پوریاست. با توجه به انتقادهای بسیار از مدیریت پوریا در چهار دوره ریاست او در فدراسیون بدمینتون باید بابت این عملکرد ضعیف بازخواست شود و این بازخواست می‌تواند کناره‌گیری او را در پی داشته باشد.