ایران و فرمولهای قهرمانی در جام ملتها
وصال روحانـی
روزنامه نگار
بازی دیشب با فلسطین که شروعی بر حضور ایران در گروه سوم جام ملتهای آسیای 2023 بود و دو مسابقه بعدی یوزها در این گروه که مقابل هنگکنگ و امارات خواهد بود فقط بخشی از ماجراسازیهای بیپایان در این رقابتها به حساب میآید. این جامی است که فراز و فرودها و اتفاقات غیرمنتظره با سرشت آن آمیخته شده و فقط تیمهایی از این مهلکه میگریزند که اینگونه بحرانها را بهتر مدیریت کنند.
بنابراین چه صعودی آسان داشته باشیم و چه کار قدری گره بخورد و برخی ضعفهای ما هویدا شود، هیچیک از این امور چیزی نیست که پیشتر رخ نداده و بیسابقه بوده باشد. همین امارات که امسال نیز همگروهی ما است، در جام ملتهای آسیا 1992 در شهر هیروشیمای ژاپن، ایران را با تساوی بدون گل متوقف کرد و در جام ملتهای آسیای 2019 نیز تنها با خوردن یک گل دیرهنگام تن به شکست خفیف صفر-1 مقابل ما داد. وقتی هم که مرحله حذفی آغاز شود، هر رویدادی قابل تصور است و این باور که چون یک تیم از مرحله گروهی صعودی قدرتمندانه داشته حتماً در رقابتهای حذفی هم میدرخشد، طرز نگاهی ناپخته و سهلانگارانه است. در مرحله حذفی جام ملتهای آسیا همچون سایر جامهای قارهای و جام جهانی، همواره شگفتیهای متعددی خلق شده و گاه تیمی قهرمان شده که در شروع رقابتها هیچکس پیشبینی آن را نمیکرد و قهرمانی عراق در جام ملتهای 2007 آسیا بزرگترین و صریحترین نمونه در این زمینه است.
با ملیپوشان فوتبال ایران است که با درک کامل شرایط حساس رقابتها نه مغرور شوند و نه ناامید و بازی به بازی پیش بروند و هرگز کار را پایان یافته نینگارند.
در این جام حتی لغزش تیمهای پرقدرت ژاپن، کره جنوبی و عربستان را هم شاهد خواهیم بود و استرالیا نیز روزی به زمین سفت خواهد رسید. قهرمان تیمی است که هوشمندانه و بدون اضطراب و با صبر و مدارا از موانع موجود بگذرد و از فرصتهای موجود و فرمولهای پیچیده و ضروری برای رسیدن به قهرمانی بیشترین بهرهها را بگیرد. این کاری است که امیر قلعهنویی و دستیاران پرشمار او باید آن را طراحی و اجرایی کنند و در غیر این صورت راه نه چندان کوتاهی که باید تا رسیدن به سکوی افتخار طی شود، مسدودتر از قبل خواهد شد.