پیام محسوس استقلال به تک‌تک رقبایش
اگر می‌توانی مرا بگیر
وصال روحانی
روزنامه نگار
اکثر قریب به اتفاق ناظران معتقدند که مقام قهرمانی لیگ بیست و سوم به یکی از سه تیم استقلال، سپاهان و پرسپولیس می‌رسد و این باوری دور از ذهن نیست زیرا این تیم‌ها در پایان نیم‌فصل اول با همین ترتیب حایز رتبه‌های اول تا سوم مسابقه‌ها شده‌اند. با این حال هستند نشانه‌هایی که می‌گویند این مثلث شاید آنقدرها هم واقعی نباشد و شانس‌داران اصلی کمتر از این حد به نظر می‌رسند. یک دلیل این گمانه‌زنی شرایط نااستوار و بازی‌های ناامیدکننده تیم فوتبال پرسپولیس در تمام طول نیم‌فصل نخست بوده است. با این نگرش کورس قهرمانی بیشتر مختص استقلال و سپاهان خواهد بود. استقلالی که اگرچه زیبا بازی نمی‌کند و تهاجمی نیست اما طرح و نقشه دارد و بر همان اساس حرکت می‌کند و اصول و مشخصه‌های کسب نتیجه را بخوبی پیگیری و اجرایی می‌کند. سپاهان هم اگرچه در اواخر نیم‌فصل اول دچار بحران شد و با وجود بازپس‌گیری 4 امتیاز اخذ شده تنبیهی از این تیم دو بازی از سه مسابقه آخرش را واگذار کرد اما آنقدر کیفیت فنی بالایی دارد و از تعدد مهره‌های قوی برخوردار است که می‌تواند در تعطیلات 40 روزه لیگ برتر خود را بازسازی و از نو سربلند کند. این گمانه‌زنی زمانی تشدید می‌شود که در نظر بگیریم تیم اصفهانی در زمان تعطیلی طولانی لیگ می‌تواند متن قراردادهایش با 7-6 مهره شاخص خود را به گونه‌ای ترمیم کند که سازمان لیگ آن را الزامی می‌داند و فراهم نبودن این وضعیت از حضور این قبیل بازیکنان در دو بازی آخر طلایی‌پوشان در لیگ که مقابل گل‌گهر و شمس آذر بود، جلوگیری کرده بود. به واقع شکست در همین دو دیدار بود که عنوان قهرمانی نیم‌فصل اول را از سپاهان گرفت و به استقلال داد که هر دو بازی آخرش را برد.
ایراد بزرگ پرسپولیس نه فقط ضعف در زدن ضربات آخر و به تبع آن قحطی در گلزنی بلکه ضعف آشکار در خلق فرصت‌های گلزنی است و انسجام و تداوم لازم را ندارد و هر روز به شکلی درمی‌آید و هر روز خوبش یکی، دو روز بد را در پی دارد. با این اوصاف باید پرسید آیا تیمی در نیم‌فصل دوم مسابقه‌ها می‌تواند استقلال را که با یک امتیاز رجحان بر سپاهان و دو پوئن برتری بر قرمزهای تهرانی صدرنشین است، بگیرد و مانع قهرمانی‌اش شود. شاید تراکتور صاحب رتبه چهارم جدول هم به این امر امیدوار باشد اما این تیم هم بیش از حد فراز و فرود دارد. لازم به تذکر است که از 15 بازی آبی‌های پایتخت در نیم‌فصل دوم، 10 مسابقه در تهران برگزار می‌شود و بیلان بسیار خوب آنان در دیدارهای خانگی در نیم‌فصل اول آنها را به استفاده حداکثری مجدد از این دیدارها در نیم‌فصل دوم امیدوارتر می‌کند. شاید این را هم بتوان گفت که جواد نکونام با روحیات جاه‌طلبانه‌اش از ژوزه مورایس مأخوذ به حیا می‌تواند تیمش را از گردنه‌های حساس نیم‌فصل دوم عبور بدهد. به این ترتیب پیام ناگفته اما قابل احساس استقلالی‌ها به تک تک تعقیب‌کنندگان نه چندان استوار و فاقد استمرارشان شاید چیزی با این مضمون باشد: «اگر می‌توانی، مرا بگیر.»