صفحات
  • صفحه اول
  • مدیریت فوتبال
  • پرونده
  • فوتبال ایران
  • ورزش جهان
  • منهای فوتبال
  • استقلال
  • پرسپولیس
  • صفحه آخر
شماره هفت هزار و چهارصد و نود - ۱۷ دی ۱۴۰۲
روزنامه ایران ورزشی - شماره هفت هزار و چهارصد و نود - ۱۷ دی ۱۴۰۲ - صفحه ۵

پایان زاگالو، قهرمان چهار دوره جام جهانی

مرگ گرگ پیر خرافاتی

ماریو زاگالو که چهار بار به عنوان بازیکن و مربی تیم ملی برزیل قهرمان جام جهانی شد، در 92 سالگی درگذشت. او بال چپ مستعد و سرسختی بود، در سال 1958 عضو تیمی بود که نخستین قهرمانی برزیل را به دست آورد، زاگالو جایگاه خود را در تیمی که چهار سال بعد از عنوانش دفاع کرد، حفظ کرده بود. در سال 1970 او مربی تیمی بود که بهترین‌های تاریخ برزیل از جمله پله، جرزینیو، ریولینو و تستائو در آن حضور داشتند و از نگاه بسیاری بهترین تیم ملی تاریخ فوتبال به حساب می‌آید. این سومین قهرمانی برزیل بود که در مکزیک به دست آمد و زاگالو نخستین کسی شد که به عنوان مربی و بازیکن به قهرمانی جهان رسید.
 او همچنین دستیار کارلوس آلبرتو پریرا بود وقتی برزیل در جام جهانی 1994 آمریکا برای چهارمین بار قهرمان جهان لقب گرفت. هواداران برزیلی او به خاطر شخصیت منحصر به فرد و تعصب بی‌چون و چرایش نسبت به برزیل علاقه خاصی به زاگالو داشتند. او اصرار داشت که با موفقیت متولد شده و از پاسخ دادن به کسانی که می‌گفتند تیم‌هایش زیادی دفاعی است، ابایی نداشت. یکی از مشهورترین واکنش‌های او بعد از قهرمانی کوپا آمریکا در سال 1997 در بولیوی بود. تیم او جذاب نبود اما وقتی سوت پایان بازی فینال زده شد، او که صورتش به خاطر ارتفاع لاپاز سرخ شده بود، مقابل دوربین‌های تلویزیونی فریاد زد: «حالا شما باید من را تحمل کنید»
این عبارت بعدها در انواع شادی‌ها در برزیل مرسوم شد. زاگالو خیلی هم خرافاتی بود از جمله اینکه باور داشت عدد 13 برایش شانس می‌آورد. دوست داشت عباراتی بگوید که 13 حرف داشت، در سیزدهم ماه ازدواج کرد و حتی یک بار به شوخی گفت در ساعت 13 از روز 13 جولای در سال 2013 بازنشسته می‌شود.
 فوتبالیست اتفاقی
ماریو ژرژ لوبو زاگالو معروف به گرگ پیر در آگوست 1931 در ماسیو متولد شد، منطقه‌ای فقیر در ساحل شمال شرقی برزیل. خانواده‌اش قبل از یک سالگی او به ریودوژانیرو رفتند و آنجا عاشق فوتبال شد.
اولین آرزویش خلبانی بود اما به خاطر ضعف بینایی مجبور شد آن را رها کند. او حسابداری خواند و در وقت‌های آزاد برای آمه‌ریکا که یکی از بزرگترین باشگاه‌های شهر بود، بازی می‌کرد. زاگالو یک بار گفت: «پدرم نمی‌خواست فوتبالیست شوم، اجازه نمی‌داد. آن موقع شغل قابل توجهی نبود. جامعه نگاه خوبی به آن نداشت. برای همین می‌گویم فوتبال به طور اتفاقی وارد زندگی من شد.»
زاگالو ابتدا هافبک چپ بود و شماره 10 می‌پوشید که آن موقع، قبل از پله، چندان اهمیتی نداشت: «متوجه شدم رفتن به تیم برزیل با شماره 10 سخت است چون بازیکنان زیادی بودند. بنابراین از هافبک چپ به بال چپ رفتم.»
اولین جام جهانی‌اش در سال 1958 در سوئد بود که در هر شش مسابقه در ترکیب اصلی بود و کنار گارینشا و پله 17 ساله بازی کرد در حالی که زاگالو 27 سال داشت.
زاگالو در سال 2006 که برزیل در یک چهارم نهایی حذف شد هم دستیار پریرا بود، همچنین در سال 1998 که برزیل در فینال به فرانسه باخت. اما بعد از جام جهانی 2006 کار را کنار گذاشت اما در مراسم‌ مختلف حاضر بود. او در سال 1955 ازدواج کرد و تا سال 2012 که همسرش درگذشت، با هم بودند، آنها چهار فرزند داشتند.

جستجو
آرشیو تاریخی