بخشی از فوتبال ایران؛ بدون رتوش و ترسناک
مرتضی رضایی
روزنامه نگار
صبح دیروز یکی از داورانی که به تازگی بازنشست شده است را دیدم. اصلاً ناخودآگاه تا دیدمش سریع پرسیدم: «این را قبول دارید که خیلی از داوران کار را در میآورند و شیتیل میگیرند؟» کمی مکث کرد. نگاهی عمیق و یک جواب ساده: «نه همه اما خیلیها بازی را در میآورند.»
مصداقی هم حرف زد و یکی دو بازی که همین هفته پیش در لیگ برتر برگزار شد را مثال زد. با سند و مدرک و اینکه در یکی از آن بازیها نتیجه دقیقاً باید برعکس میشده! یکی او گفت و یکی من. یک بار دیگر پرسیدم: «الان به نظر شما جدول ردهبندی لیگ واقعی است. یعنی با توجه به اتفاقات داوری این جدول درست است که او گفت: «اصلاً جایگاه تیمهای بالانشین این نیست.»
این داور بازنشسته و البته جوان میگفت که خیلی از تیمها برای خودشان داور مشخص میکنند و آنقدر لابی و قدرت دارند که مثلاً میگویند آقای ایکس داور این هفته ما نباشد چون میدانند آن داور زیاد کارت میدهد و چون بازی هفته آینده آن تیم بازی مهمی است نباید بازیکنهایشان محروم شوند.
آقای داور میگفت برای اینکه خیلی تابلو نشود، دیگر داوران نمیآیند خیلی راحت و شفاف برای یک تیم پنالتی بگیرند! میگفت داور روی بازیکن کلیدی تیم زوم میکند، مدام برایش سوت میزند. رویش خطا کردند خطا نمیگیرد و با کارت زرد جریمهاش میکند. او این روش را ادامه میدهد تا کارت زرد دوم را هم بدهد و تیم را فلج کند. آقای داور خیلی چیزها گفت، از اینکه دیگر کار از سکه لای گز و کارتهای هدیه لابهلای سوغاتیهای بومی و محلی گذشته است. میگفت این فوتبال کثیفتر از قبل شده است وهیچ کسی هم جلودارش نیست. میگفت چه انتظاری از کمیتهای دارید که رئیساش درست یا نادرست این اجازه را به یک شخص میدهد تا در جایگاه ویژه ورزشگاه آزادی و بعد از اعلام پنالتی برای یک تیم روی کولش بپرد؟
آقای داور خداحافظی کرد و رفت اما هنوز که هنوز است ذهنم درگیر است. خیلی از حرفها زده نشده و خیلی از داوران رازهای زیادی را در سینه دارند که بعید است تا سالهای سال حتی یکی از آنها فاش شود چون به قول آقای داور همه اینها یک شبکه هستند که داخل فدراسیون آدم دارند، بین داوران آدم دارند، بین تماشاگران آدم دارند، در باشگاه نفوذ دارند و با یک اشاره میتوانند کمر یک تیم را به راحتی بشکنند و اگر خبری درز کند نه فقط خود آن شخص، بلکه یک شبکه نابود خواهد شد. شبکهای که خوب پول در میآورند و خوب هم پول خرج میکنند. این است گوشهای از فوتبال ایران بدون رتوش و البته ترسناک.