خانه ویرانی که حالا سقف هم ندارد
ایستاده در غبار!
حامد جیرودی
روزنامه نگار
خانه ویرانه بدون سقف. این نامی است که می‌توان برای مجموعه فوتبال ایران انتخاب کرد. جایی که در و دیوار آن پر از اشکال است و با یک بتونه‌کاری یا عوض کردن چند آجر و رنگ کردن دیوارهای داخلی‌اش و یا بهتر کردن نمای آن، درست نمی‌شود. چرا که این خانه از پای‌بست ویران است و چاره‌ای جز کوبیدن آن و طراحی یک ساختمان مدرن و جدید، بر اساس یک مهندسی درست وجود ندارد. حالا شاید برخی بگویند که این حرف‌ها سیاه‌نمایی است و فوتبال ایران دیدنی‌های خوب هم دارد. اما واقعاً چه اتفاق خوبی؟ فدراسیونی داشته‌ایم که رئیس قبلی آن به خاطر تخلفاتش، از سمت خود برکنار شد. بعد از آن هم رئیس قبل از او دوباره عهده‌دار ریاست شد. این در حالی است که مهدی تاج، خودش یکی از مقصران اصلی پرونده «ویلموتس گیت» بود که هنوز هم ابهاماتی درباره اینکه فوتبال ایران از شر آن خلاص نشده وجود دارد. بیش از شش سال است که بیشتر مسابقات فوتبال در دنیا با VAR برگزار می‌شود ولی فدراسیون هنوز در آوردن این فناوری به صورت قطعی عاجز مانده و با هزار خواهش و التماس برای یک بازی دربی آن را وارد لیگ کرد که استفاده از آن هم حاشیه‌های عجیب خود را داشت. تیم ملی در حالی خودش را برای حضور در جام ملت‌های آسیا آماده می‌کند که با گذشت حدود 10 ماه از حضور کادرفنی فعلی، مطالبات آنها پرداخت نشده است! حالا اما یک افتضاح جدید به بار آمده و آن ترکیدن حباب «قانون سقف بودجه» در فوتبال ایران است. بیش از یک دهه پیش قانونی به نام «سقف قرارداد» در لیگ ایران گذاشته شد که هیچ کارایی نداشت و تنها دادن زیرمیزی و پول‌های پشت پرده را در بین تیم‌ها به بازیکنان و مربیان باب کرد. قانونی که پس از مدتی از بین رفت و در هرج و مرجی که در این بین بر فوتبال ایران حاکم بود، قیمت بازیکنان و مربیان روز به روز بالا رفت. امسال اما کارگروهی تشکیل شد تا به این وضعیت آشفته سر و سامانی ببخشد. در این میان، قانون سقف بودجه گذاشته شد که بر اساس آن، باشگاه‌ها تعداد بازیکن مشخص شده‌ای می‌توانند جذب کنند و بر اساس توانایی‌های بازیکن به او پول بدهند ولی بودجه‌شان از مرز 300 میلیارد عبور نکند. ظاهر کار خوب بود چرا که در همه لیگ‌های دنیا هم برای Fair Play مالی، قوانینی مشابه وجود دارد اما مشکل جایی به وجود می‌آید که در فوتبال ایران ضمانت اجرایی برای انجام چنین قوانینی وجود ندارد. تیم‌ها و بازیکنان ایرانی در جایی به اصطلاح به نام «اتاق شیشه‌ای» فعالیت نمی‌کنند که همه چیز در آن برای هواداران، رسانه‌ها و اجراکنندگان قوانین شفاف باشد. از روز اولی که قانون سقف بودجه گذاشته شد، همه تیم‌ها و افراد، همدیگر را به عدم رعایت آن متهم کرده و خود را تنها تیمی می‌دانستند که قانون را اجرا کرده است. در این میان، کمیته انضباطی برای اینکه نشان دهد چقدر در اجرای این قانون سختگیر است، چهار امتیاز از سپاهان و سپس یک امتیاز از پرسپولیس کسر کرد. این در حالی است که ابهامات زیادی درباره تیم‌های دیگر از جمله استقلال و تراکتور وجود داشت. حالا با گذشت چند ماه، کمیته استیناف رأی کمیته انضباطی را نقض و به بازگشت امتیاز سپاهان و پرسپولیس رأی داد. این در شرایطی است که جریمه‌های 40 میلیارد تومانی و 10 میلیارد تومانی برای این دو تیم پابرجا ماند تا فدراسیون 50 میلیارد ناقابل سود ببرد. حالا سرخابی‌ها معتقدند که سرشان کلاه رفته و بدون جذب بازیکنانی که اگر می‌گرفتند، از سقف بودجه عبور می‌کردند، باید با سپاهان رقابت کنند. تیمی که اگرچه از لحاظ فنی قابل احترام است اما بهترین بازیکنان فوتبال ایران را در همان روزها جذب کرد و حالا هم با بازگشت امتیازهایش، برایش نه خانی آمده و نه خانی رفته است. بدون شک سپاهان با مدیریت سابقش یکی از برنده‌های اصلی این ماجرا بود و حالا قانونی مانده که دیگر هیچ اعتباری نزد اهالی فوتبال ندارد و همه ایستاده در غبار باید آن را به تماشا بنشینند!