وقتی بیاخلاقی هدف اصلی دربی است
دریبل نکن هلش بده!
حامد جیرودی
روزنامه نگار
دربی دیداری است که خصوصیات منحصر به فرد خود را دارد. مسابقهای بین دو تیم همشهری که هر کدام طرفداران پرشماری دارند و میخواهند هر طور که شده برابر رقیب دیرینهشان به پیروزی برسند. این موضوع و کریهای کنار آن، فضایی جذاب را به وجود میآورد که در همه جای دنیا طرفدار دارد. البته دربی در کشورهایی که سطح فوتبال پایینتری دارند هم یک بازی خاص به شمار میرود. مثل دربی استقلال و پرسپولیس که رسانههای آسیایی و حتی جهانی هم به طور ویژه آن را دنبال میکنند. چه آنکه در سال 1394 و طبق آماری که منتشر شد، دربی پایتخت، بیست و چهارمین دربی برتر جهان نام گرفت. با این حال، سؤالی که در ذهن بسیاری وجود دارد، این است که چرا دربی سرخابیهای پایتخت، بازی فنی جذابی از آب در نمیآید و معمولاً حاشیه و درگیری و بیانیه و شکایت است که در این مسابقه به چشم میآید؟ مثل دربی 102 که به نظر میرسید با حضور کمک داور ویدیویی در شرایط بهتری دنبال شود ولی VAR خود به منشأ اصلی درگیریهای دو تیم بخصوص پس از بازی تبدیل شد و آنها همدیگر را به انحای مختلف به اینکه پشتشان به جایی گرم است، متهم کردند! اتهامی غیر اخلاقی که میتواند دلایل مختلفی در به وجود آمدن آن مؤثر باشد. یکی از این دلایل، قانون سقف بودجهای است که در این فصل از فوتبال ایران گذاشته شده اما چون شفافیت کافی درباره آن وجود نداشته، تیمها یکدیگر را به عدم رعایت آن متهم کردهاند. فضایی که باعث بیشتر شدن تنشها در فوتبال ایران شده و تبعات آن در پیش و پس از دربی به وضوح مشاهده شد. اما این قانون درست تدوین نشده، تنها دلیل پرحاشیه بودن دربی و درگیریهای عجیب کنار آن نیست. برای پی بردن به کنه ماجرا، کافی است نتایج دربیهای مشابه را مرور کنید. دربی میلان که در آن دو تیم مشهور این شهر برابر هم قرار میگیرند، مسابقهای بزرگ در ایتالیا و فوتبال جهان است که معمولاً بسیار جذاب از آب در میآید. مسابقهای که در چهار بازی اخیر با نتایج 5-1، 1-صفر، 2-صفر و 3-صفر به سود اینتر تمام شده اما خبری از درگیری خاصی در این مسابقه یا اینکه میلان بیانیهای صادر کرده باشد به گوش نرسیده است. اصلاً چرا راه دور برویم. در همین نزدیکی خودمان و در لیگ برتر عربستان، الهلال و النصر دو تیم پرطرفداری هستند که دربی ریاض را برابر هم برگزار میکنند. در سه بازی اخیر این دو تیم، دو بار الهلال با نتایج 2-صفر و 3-صفر به برتری رسیده و یک بار هم النصر 2-1 به پیروزی رسیده اما تقابل آنها حاشیه عجیبی را در بر نداشته است. علت اینکه در این دربیها، حاشیهای به وجود نمیآید این است که در تقابل این تیمها، مسائل فنی و فکر برتری تاکتیکی، 99 درصد فکر تیمها را به خود مشغول میکند اما دربی سرخابیها، چون دو تیم از بار فنی تقریباً تهی هستند و حرف خاصی در داخل زمین ندارند، تمام زور و توان خود را به کار میبرند تا در مسائل حاشیهای بر حریف خود غلبه کنند و اینگونه است که بیاخلاقی حرف اول را در دربی تهران میزند. بین تیمهایی که فقط واژه «فرهنگی – ورزشی» را پیش از نام خود یدک میکشند و در زمین به جای دریبل، به فکر هل دادن هم هستند!