صفحات
  • صفحه اول
  • مدیریت فوتبال
  • زیر چاپ
  • فوتبال ایران
  • منهای فوتبال
  • ورزش جهان
  • استقلال
  • پرسپولیس
  • پرونده
  • فوتبال زنان
  • صفحه آخر
شماره هفت هزار و چهارصد و هفتاد و یک - ۲۲ آذر ۱۴۰۲
روزنامه ایران ورزشی - شماره هفت هزار و چهارصد و هفتاد و یک - ۲۲ آذر ۱۴۰۲ - صفحه ۵

از معدود دختران طلایی در بازی‌های آسیایی هستم

خدمتی: دوست داشتم در همین آب و خاک باشم

نجمه خدمتی ملی‌پوش تیراندازی این روزها افت محسوسی را تجربه می‌کند، افتی که از المپیک 2020 توکیو شروع شد و در بازی‌های آسیایی هم باعث شد او نه تنها مدال نگیرد، که جزو 10 تیرانداز برتر هم نباشد. او که خودش را جزو معدود دختران طلایی ایران در بازی‌های آسیایی می‌داند، به گفته خودش در این سال‌ها از کشورهای دیگر برای زندگی و مسابقه پیشنهاد داشته اما به خاطر عشق به آب و خاکش قبول نکرده است.
خدمتی درباره افتخاراتش در ورزش ایران می‌گوید: «الان ۱۲ سال است که عضو ثابت تیم ملی هستم، در این مدت اتفاقات و مسابقات مختلفی را تجربه کردم اما شاید کسب ۲ سهمیه المپیک و اینکه تنها دختر ایرانی هستم که فینال رشته سه‌ وضعیت این بازی‌ها را تجربه کرده بیش از سایر اتفاقات برایم اهمیت دارد. البته در بازی‌های آسیایی هم بین معدود دختران ایرانی هستم که طلایی شده و پرچم مقدس کشورم را به اهتزاز درآوردم.» خدمتی معتقد است باید به مریم طالبی زمان کافی داد: «به جرأت می‌توان گفت بهترین مربی ایرانی را در کنار خودمان می‌بینیم، الهام هاشمی بعد از بازگشت از سنگاپور تیم را در دست گرفت و با او سهمیه المپیک گرفتیم. مریم طالبی هم هدایت تیم را برعهده دارد و اعتقاد دارم باید به او فرصت و زمان کافی داد تا شایستگی‌هایی که دارد را به خوبی نشان بدهد. هاشمی و طالبی و چند مربی دیگر با لازلو کار کرده و تجربیات و دانش خوبی را از او گرفتند.» ملی‌پوش تیراندازی درباره نپذیرفتن پیشنهاد کشورهای خارجی گفت: «از این پیشنهادها زیاد داشتم، در سال ۲۰۱۵ زمانی که مسابقات دانشجویی بود و ۵ مدال گرفتم مربی تیم آمریکا خیلی پیگیر بود تا من به این کشور بروم و آنجا تمرین کنم. در آن زمان عضو دو کمیسیون جهانی بودم و آنها از من خواستند با هزینه آمریکا و همراه با خانواده به آنجا بروم و تمرین کنم اما اجازه خواهم داشت زیر پرچم کشورم و برای ایران در رویدادهای مختلف به میدان بروم. پیشنهادی که قبول نکردم چرا که دوست داشتم در همین آب و خاک و کنار مردمم باشم. ورزشکاری مانند ما به راحتی می‌تواند برود اما اگر نمی‌رود تنها یک دلیل دارد و آن این است که عاشق کشور و مردمش است. در تیراندازی محدویت سنی وجود ندارد و شما تا هر زمانی که بتوانید، شانس حضور در رویدادهای مختلف را دارید، با همه این شرایط من حس عجیبی به این آب و خاک دارم و همه چیز من اینجاست.»

جستجو
آرشیو تاریخی