در حافظه موقت ذخیره شد...
تیمی پر تضاد و غیرقابل پیش‌بینی
تراکتور در فصل جاری با هدایت نه چندان عقلایی پاکو خمس اسپانیایی تبدیل به تیمی غیرقابل پیش‌بینی شده است. این تیم در رده پنجم جدول رده‌بندی لیگ برتر فوتبال کشور نشسته اما در قبال 6 برد کسب کرده‌اش تن به 5 شکست داده که میانگین تقریبی یک باخت در هر دو مسابقه را برایش رقم زده است. اگر ملوان و ذوب‌آهن را نادیده بگیریم، این تیم یک یا دو بازی از دیگر تیم‌های حاضر در بالاهای جدول بیشتر انجام داده و چنانچه دیدارهای عقب افتاده سپاهان، پرسپولیس و گل‌گهر برگزار شود، احتمال سقوط «پرشورها» تا رده هشتم جدول کم نخواهد بود. رتبه‌ای که بیشتر با بیلان حاصله این تیم تا این نقطه از فصل همخوانی دارد. بیلانی که حتی یک تساوی هم در آن وجود ندارد و تراکتور یا برده یا باخته و در ازای 15 گل زده 10 بار دروازه‌اش فرو ریخته است. شرایط به گونه‌ای شده که هیچ‌کس نمی‌داند تیم تبریزی در دیدار بعدی‌اش به کدام شکل ظاهر می‌شود و دقیق و برنامه‌دار و موفق عمل می‌کند یا آنقدر شتاب‌های فاقد طراحی درست را در دستور کارش قرار می‌دهد که یک بار دیگر به ورطه ناکامی فرو می‌رود. اولین نیاز برای هر تیمی، داشتن یک برنامه درست و دقیق کاری و طراحی‌های حساب شده و منطقی در جای جای میدان است و اگرچه خمس در نیم فصل دوم لیگ بیست و دوم با پیوستنش به تراکتور به این تیم هویت تازه‌ای بخشید اما امسال این تیم را به سوی ناشناخته‌ها راهی کرده و آنها با تصمیم‌های نه چندان مشخص وی هر روز به شکل تازه‌ای درمی‌آیند. یک روز ضربتی و کوبنده و موفقند و روز بعد سرشار از ناهمگونی‌ها و اشتباهاتی که از اصرار و شتاب آنها در رسیدن به هدف نشأت می‌گیرد. تحت هر شرایطی و در هر یک از مسابقات این فصل «پرشورها» به گونه‌ای توپ نزده‌اند که برنامه‌مداری و تعقل کافی از آن به مشام برسد و اسیر احساسات بوده‌اند و هر بار طوری بازی می‌کنند که انگار اولین مسابقه‌شان در این فصل است و به تبع آن به هماهنگی گروهی و کار تیمی لازم نرسیده‌اند. با خمس است که این همه تضاد را حل و ناهمترازی‌ها را محو کند و تاکتیک‌هایی را اجرا کند که باشگاه و هواداران بتوانند به آن اعتماد کنند. این همه فراز و فرود و افراط و تفریط‌های تاکتیکی و جابه‌جایی نفرات پس از گذشت «یک سوم» از فصل هیچ توجیهی ندارد و هم خبر از ادامه سرگردانی خمس می‌دهد و هم از تراکتور تیمی می‌سازد که هر چیزی از آن برمی‌آید. تیمی که بین بهترین و بدترین شکل آن فقط مویی فاصله وجود دارد و منطقی بر مکانیسم آن حاکم نیست. لابد از یاد نبرده‌اید که همین عدم توازن‌ها سبب شد تراکتور در روز پایانی فصل پیش با نتیجه هولناک 1-7 به استقلال تهران ببازد و هفت ماه بعد از آن نتیجه ویرانگرانه هنوز کادر فنی و هیأت مدیره تراکتور هیچ توضیح قانع‌کننده‌ای را به خیل هواداران این تیم پیرامون این نتیجه ارائه نداده‌اند.