پرسپولیس باهویی و دلارهای بی‌زبان
سعید آقایی
روزنامه نگار
بازی مقابل النصر در ورزشگاه الاول. یک لشکر ستاره؛ رونالدو، مانه، بروزوویچ. هواداران پر سر و صدا روی سکو.
النصر صدرنشین است و پرسپولیس در رتبه دوم. هر اندازه که النصر در شرایط ایده‌آلی به‌سر می‌برد، پرسپولیس در این هفته درگیر حواشی کبود و اتفاقات عجیب و غریبی بوده که این تیم را از فرم مطلوب دور کرده.
4 هفته متوالی نبردن، باخت در تهران، مصدومیت‌های متوالی. همه نشانه‌ها خبر از یک برد قاطع برای النصر و تداوم ناکامی‌های پرسپولیس می‌دهند اما سوت آغاز بازی که به صدا درمی‌آید، همه پیش‌بینی‌ها تلخ‌اندیشانه رنگ می‌بازد.
پرسپولیس در عین ناباوری در اتمسفر پرآشوب ریاض تیم برتر است و النصر را مثل موم در دستان خود دارد. از رونالدو و مانه خبری نیست. سروش رفیعی در میانه میدان طنازی می‌کند، امید عالیشاه یک بار از راست و یک بار از چپ فرار می‌کند، مهدی ترابی مدافعان حریف را ذله کرده و همین پرسپولیس را بدل به تیم برتر زمین کرده؛ تیمی که همه کار می‌کند به جز گل زدن.
النصر در منگنه حملات پرسپولیس قرار گرفته و کاملاً اسیر سرخ‌هاست اما تور دروازه تکان نمی‌خورد و قفل این دروازه بسته می‌ماند.
پرسپولیس همه کار انجام می‌دهد اما گل نمی‌زند. مشکل قدیمی کماکان پابرجاست.
پرسپولیس مهاجم ششدانگ و قاتل ندارد و کسی نیست که حریف را به قتل برساند؛ همان معضل کهنه‌ای که از فصل گذشته و پس از جدایی لوکادیا در پرسپولیس بروز کرده و تا به امروز حل نشده. شهاب زاهدی مهاجم اصلی پرسپولیس در این فصل است اما زاهدی بیشتر از اینکه یک مهاجم گلزن و ششدانگ باشد، یک مهاجم فیزیکی و تخریبی است که می‌تواند با مدافعان حریف بجنگد. طنز روزگار اما نبیل باهویی است؛ مهاجمی که اصلاً مهاجم نیست. مهاجمی که هیچ کار خاصی انجام نمی دهد و با قرارداد بیش از 600 هزار دلاری آمده تا کاری نکند و فقط پول بگیرد!
پرسپولیس برای nامین بار از یک سوراخ گزیده شده تا با یک خرید بی‌خاصیت و به‌دردنخور دلارهای بی‌زبان را بر باد دهد. کنایه‌آمیز اینکه این بار آش به حدی شور شده که مربی نیز این مهاجم بی‌خاصیت را نخواسته و مدیرعامل شخصاً اقدام به خرید آن کرده! اتفاقی که فقط و فقط در ایران رخ می‌دهد.
با این پول نمی‌توان یک مهاجم طراز اول خرید اما بی‌تردید هزینه‌کرد آن پای امثال باهویی نیز یک اشتباه بزرگ و نابخشودنی است.