دو دلیل بزرگ برای برنده نشدن پرسپولیس
نیمکت خالی بدنهای خراب
ده نفره شدن النصر در همان دقیقه 16 بازی فرصتی به وجود آورد تا پرسپولیس در دقایقی طولانی از نیمه نخست تیم برتر میدان باشد و موقعیتهایی ایجاد کند اما بیدقتی و کمشانسی مانع گلزنی شد. با این حال دو مسأله و دو موضوع متفاوت باعث شد تا پرسپولیس پیروز این میدان نباشد؛ یکی نیمکت خالی و ناکارآمدی عناصر تهاجمی روی نیمکت و دومی ضعف شدید بدنی در سی دقیقه سوم مسابقه.
در نیمه دوم به نظر میرسید شرایط بدنی النصر با توجه به اینکه این تیم جمعه شب به میدان رفته بود و یک بازیکن کمتر داشت تحلیل برود و پرسپولیس با وارد کردن فشار روی دروازه حریف به خواستهاش برسد اما به نظر میرسید پرسپولیس خستهتر از حریف بود!
در حالی که از آخرین بازی پرسپولیس در اصفهان چیزی حدود دو هفته میگذشت و انتظار میرفت بازیکنان این تیم شرایط بدنی بهتری نسبت به النصر داشته باشند اما هر چه به پایان بازی نزدیک میشدیم شرایط بدنی بازیکنان پرسپولیس هم تحلیل رفت و آنها نیز توان حمله به دروازه حریف را نداشتند.
با این شرایط و با وجود یک بازیکن بیشتر در وقتهای تلف شده این النصر بود که جلو آمد و پرسپولیس فقط روی یک اوت دستی بلند موقعیت ساخت.
این اتفاق در شرایطی رخ میدهد که در بازیهای لیگ برتر نیز پرسپولیس در نیمههای دوم بعضاً افت کرده و بحث مشکلات بدنی این تیم حالا به شکل جدیتری مطرح میشود.
هر چند شاید قبل از بازی بسیاری اعتقاد داشتند یک امتیاز آوردن از ریاض هم نیاز به معجزه و توان بالا میخواهد اما شرایط بازی طوری پیش رفت که پرسپولیس با توان بیشتر میتوانست به برد دست یابد اما نیمکت خالی یکی از دلایل ناکامی در این راه بود.
ترکیب اولیه پرسپولیس در این مسابقه شاید بهترین ترکیب ممکن بود که در بسیاری مواقع بازی شرایط را به سود این تیم میکرد اما تمام تعویضهای یحیی گلمحمدی برای بهبود کیفیت تیم بینتیجه بود.
تعویضهای گلمحمدی از دقیقه 70 با مصدومیت سرلک شروع شد و سعید صادقی و نبیل باهویی ابتدا به میدان رفتند، بعد سورگی به جالی عالیشاه مصدوم وارد زمین شد و در وقتهای تلف شده هم هنانوف و اسدبیگی وارد میدان شدند.
از جمع بازیکنان تعویضی سه نفر اول بازیکنانی در فاز تهاجمی بودند اما هیچ تأثیری در کیفیت تیم خود در فاز حمله نداشتند و اتفاقاً کیفیت فنی پرسپولیس پایین آمد تا مشخص شود نیمکت پرسپولیس چه شرایطی دارد.
شاید اگر عالیشاه و سرلک توان ماندن در بازی را داشتند و البته ترابی از نظر بدنی افت نمیکرد، میشد به برد حتی در لحظات آخر خوشبین بود اما غیر از اینها پرسپولیس روی نیمکت هم بازیکنی نداشت تا بتواند وارد زمین شود و کیفیت تیم را بالا ببرد.
اینجا بود که جای نفراتی مثل عمری، سلمانی و امیری بشدت احساس شد. سه بازیکنی که مقابل الدحیل هم حضور نخواهند داشت و یحیی با همین نفرات باید مأموریت صعود را نهایی کند.
ZOOM
مالکیت النصر بالاتر بود
در شرایطی که با اخراج میلاد سرلک در بازی رفت مقابل النصر مالکیت توپ به سود حریف عربستانی شد و آنها مالکیت را 59 به 41 از پرسپولیس بردند اما در بازی برگشت با احتساب وقتهای تلف شده دو نیمه با وجود اینکه حریف چیزی حدود 80 تا 85 دقیقه ده نفره بود پرسپولیس نتوانست مالکیت توپ بیشتری نسبت به حریفش داشته باشد. طبق آماری که سایت کنفدراسیون فوتبال آسیا داده مالکیت توپ در بازی برگشت دو تیم 51 به 49 به سود النصر بوده است.
النصر در این بازی 487 پاس داد و آمار پاسهای پرسپولیس به 471 رسید. از این تعداد 36 پاس پرسپولیس بلند بود اما تعداد پاسهای بلند النصر به 46 رسید. همچنین دقت پاس پرسپولیس در این بازی 90 درصد بود که در نیمه زمین حریف به 8/86 درصد رسید. در نقطه مقابل دقت پاس النصر 1/89 درصد بود که در نیمه زمین پرسپولیس پایین آمد و به 5/81 درصد رسید.