پرسپولیس- النصر فاصله از زمین تا آسمان
امیر اسدی
روزنامه نگار
بازی برگشت پرسپولیس- النصر امشب برگزار می‌شود و به رسم عادت دوباره از تفاوت‌های فوتبال ایران و عربستان می‌نویسیم. بخصوص در بخش سخت‌افزاری و مالی که فاصله ما با عربستان زمین تا آسمان است. از پرسپولیس در شرایطی انتظار کسب نتیجه وجود دارد که هیچ‌کدام از بخش‌های این باشگاه یا بهتر بگوییم این تیم شبیه النصر نیست. در ایران و برای برگزاری لیگ قهرمانان آسیا مجبور شدیم به اواخر دهه 60 و اوایل دهه 70 شمسی برگردیم. جایی که دو بازی در یک روز و در یک ورزشگاه برگزار می‌شد و این اتفاق در سال 1402 برای نساجی و سپاهان رخ داد. هر دو تیم در یک روز بازی کردند، آن هم در یک ورزشگاه. نمونه‌اش را تا زمانی که ما و شما زنده‌ایم هرگز در عربستان نخواهیم دید.
پرسپولیس فقط یک زمین تمرین دارد و البته کلی بدهی انباشته به بازیکنان فعلی و قدیمی. اینجا برای هر پرداختی باید یک اعتصاب انجام شود و تازه بازیکنان بتوانند درصدی از قرارداد خود را دریافت کنند. برای تغذیه هم سیب‌زمینی و تخم‌مرغ در نظر گرفته می‌شود اما در النصر و سایر تیم‌های عربستانی خبری از سرو این نوع غذاها نیست. آنجا تیم‌ها چند ورزشگاه مجهز دارند؛ تنها برای برگزاری تمرین. پرسپولیس و سایر تیم‌ها اما برخی مواقع نمی‌دانند تمرین فردای‌شان کجا و در کدام زمین چمن برگزار می‌شود.
درباره بازیکنان خارجی دو تیم هم اوضاع به همین شکل است. النصر به قدری ستاره دارد که گاهی اوقات بحث خروج بزرگانی نظیر مانه، بروزوویچ و لاپورت از لیست در رسانه‌ها منتشر می‌شود. آنها رونالدو را دارند که هنوز هم یک ابر ستاره است اما مهمترین و بهترین خارجی پرسپولیس کسی نیست جز گئورگی گولسیانی که به زحمت جایی در لیست تیم ملی گرجستان برای خود دست و پا می‌کند و تازه دعوتش هم یک در میان است. نتیجه اینکه از مقایسه امکانات پرسپولیس و النصر راه به جایی نمی‌بریم. فقط امید داریم که دری به تخته بخورد، بازیکنان النصر اشتباه بزرگی مرتکب شوند و به قول یکی از پیشکسوتان پرسپولیس، دوشنبه روز پرسپولیس باشد و نه حریف عربستانی. با این شرایط می‌توانیم برای بازی امشب امیدی هر چند کوچک داشته باشیم.
روزنامه نگار