فرنانـــــــــدو مورینتــــــــــــــــس و ناگفتـــــــــه‌های دوران ورزشی
قهرمانــــی‌ها در رئال به یــاد نمی‌ماننـــــــــد
ایمان گودرزی
روزنامه نگار
فرناندو مورینتس (کاسرس، 47 ساله) اسطوره فوتبال اسپانیا است. او برای تیم‌هایی مانند رئال مادرید و لیورپول بازی کرده است و امروز به‌عنوان سفیر اف سی فیوچرز فعالیت می‌کند. این مهاجم سابق در مصاحبه مفصل با مارکا در مورد چیزهایی که تا این لحظه هرگز در مورد آنها اظهار نظر نکرده است صحبت کرد: جدایی‌اش از رئال مادرید، رابطه‌اش با فلورنتینو، وضعیت روحی و روانی زمان بازی... .
روند انتقال به رئال مادرید
من دو سال در ساراگوسا بودم و فصل دوم از هر نظر بسیار خوب پیش رفت. در اواسط فصل صحبت‌های زیادی در مورد من وجود داشت. آن زمان بازیکنان جوان زیادی در لالیگا شکوفا شده بودند. رائول در مادرید، ایوان د لا پنیا در بارسلونا، میشل در رایو وایکانو... یک روز نماینده باشگاه با من تماس گرفت و گفت اگر همه چیز خوب پیش برود، سال بعد می‌توانم با مادرید قرارداد امضا کنم. همین‌طور ادامه دادم و در پایان فصل بند فسخ من را پرداخت کردند.
انتظارات رئال مادرید
انتظارات در مادرید روز به روز بیشتر بود. من از باشگاهی آمدم که با وجود اینکه در آن زمان بازیکن تیم مهمی به حساب می‌آمدم انتظارات کمتری وجود داشت، اما در مادرید مساوی و باخت در ذهن هوادار تعریف نشده بود. در مادرید از همان ابتدا متوجه شدم که حتی در پیش‌فصل هم در هر بازی از شما حداکثر انتظارات وجود دارد و هر کاری که روز بعد انجام می‌دهید روز بعدتر بی‌ارزش است. در مادرید شما همیشه بالاترین خواسته‌ها و جاه‌طلبی را برای برنده شدن دارید. به یاد دارم که سال اول قهرمان لیگ قهرمانان اروپا شدیم و سال دوم فصل خیلی خوب شروع نشد و مردم برای ما سوت می‌زدند. من این قضیه را طبیعی نمی‌دانستم زیرا فکر می‌کردم که قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا برای مدت طولانی برای شما اعتبار به ارمغان می‌آورد اما این‌طور نبود. در این باشگاه بعد از یک یا دو ماه که از قهرمانی گذشت بار دیگر به یک لیگ دیگر و یک لیگ قهرمانان دیگر فکر می‌کردند. انتظارات در مادرید این‌گونه است.
چه توصیه‌ای به فوتبالیست‌هایی که تازه به مادرید آمده‌اند، می‌کنید؟ بازیکنانی مثل وینی و بلینگام.
این بازیکنان در حال حاضر بازیکنان بسیار قوی هستند. وقتی به رئال مادرید می‌رسید، کوله‌بار مهمی دارید. درست است که آنها باید ثبات داشته باشند و فصل‌های بیشتری در بالاترین سطح بمانند، اما در حال حاضر درباره دو تا از بهترین بازیکنان جهان صحبت می‌کنیم. توصیه‌ای که به آنها می‌کنم این است که از این لحظه لذت ببرند. کار سختی پیش رو دارند اما بدون شک لذت خواهند برد. مهم‌ترین توصیه این است که 100% مراقب خود باشند. آمادگی فیزیکی و ذهنی برای سطحی که در آن قرار دارند بسیار مهم است. اکنون موفقیت در رئال مادرید بسیار پیچیده‌تر از زمان من است.
شانس حضور در بارسلونا
همیشه رقابت زیادی بین رئال مادرید و بارسلونا وجود دارد. آنها دو تیم قدرتمند لیگ ما هستند. همیشه رقابت‌های زیادی وجود داشته است و این رقابت به حد افراط کشیده می‌شود. بازیکنانی که در برنابئو بت هستند یا بازیکنانی که در نیوکمپ بت هستند، بعداً دیدن آنها با پیراهن تیم مقابل دشوار به نظر می‌رسد. اما با گذشت زمان، چیزی که شاید 40 سال پیش چندان ممکن نبود، عادی می‌شود. این روزها تا حدودی حرفه‌ای‌تر شده و دیدن یک بازیکن بارسلونا در مادرید و بالعکس قابل هضم‌تر است. به نظر من این یک چیز طبیعی است که ما باید آن را عادی کنیم.
به‌عنـــــــــــوان یک فوتبالیست
رئال مادریــــــد، آیا در بازی مقابل بارسلونا احساس بی‌عدالتی در داوری کردید؟
صادقانه، نه. برای من عادی به نظر نمی‌رسد که یک باشگاه در این کشور به یک مدیر CTA پول داده باشد. نمی‌دانم شاید چون در آن سال‌ها خوشبختانه در مادرید عناوین زیادی کسب کردیم این حس را نداشتم، اما در زمین بازی این قضیه را احساس نکردم.
مشکلات روحی در زمان بازی
این موضوع بسیار جالب است زیرا ما به روش خاصی با این مشکلات برخورد کردیم که هر کدام شرایط خاص خود را داشتند و درست است که شاید در آن لحظه دیده نمی‌شد. من خوش‌شانس بودم تعریف و انتقاد روی من تأثیری نداشت. می‌دانستم شایستگی انجام این ورزش را دارم وگرنه تا این حد پیش نمی‌رفتم. اما درست است که من با هم‌تیمی‌هایی که مشکلات روحی داشتند، شرایطی را تجربه کردم که در زمان بازی روی آنها تأثیر گذاشت و مجبور شدند خودشان آن را حل کنند. ما متأسفانه آن حمایت یا ابزار مهم روانشناسی را که امروز در همه باشگاه‌ها اجرا می‌شود، نداشتیم. روانشناسی یک موضوع تابو بود. به‌عنوان یک مشکل تلقی می‌شد متأسفم که این ابزار در زمان ما در دسترس نبود، زیرا بسیاری از بازیکنانی که مشکلات روحی داشته‌اند، با برطرف کردن آن بهترین نسخه خود را به نمایش گذاشتند.
ترس دوران بازی
ترس من این بود که نتوانم بهترین نسخه‌ام را ارائه کنم. از 15 سالگی می‌دانستم که می‌خواهم تا جایی که می‌شود از این نردبان بالا بروم. رسیدن به اوج مانند رئال مادرید و تیم ملی دشوار است و بدانید که حفظ آن سطح بسیار دشوار است. چیزی که بسیار پیچیده است حفظ آمادگی ذهنی است تا بتوانید کار خود را در کنار زندگی به‌صورت حرفه‌ای مدیریت کنید. به هر حال در زندگی شخصی هرکسی مشکلاتی وجود دارد و باید بتوانید آن را از کارتان دور کنید.
پیکه اخیراً گفته که ورزشکار در زندگی خصوصی خود حق آزادی دارد: رفتن به میهمانی، خوشگذرانی و ...
این قضیه به خود فرد بستگی دارد. من همیشه کاری را انجام دادم که فکر می‌کردم برایم ضرر ندارد. به نظرم ما در جامعه‌ای هستیم که در آن بیش از حد به کارهایی که دیگران انجام می‌دهند فکر می‌کنیم و به آنچه انجام می‌دهیم فکر نمی‌کنیم. این یک چیز بسیار شخصی است. من بازیکنانی را دیده‌ام که نظم حرفه‌ای بی‌عیب و نقصی داشتند اما فشار روحی و روانی به آنها اجازه نمی‌داد در بهترین سطح خود ظاهر شوند با این حال، بازیکنان دیگری که زندگی سالم کمتری داشتند، شادتر بودند.
ZOOM
سؤال و جواب کوتاه
فرناندو مورینتس؟
یک فرد معمولی و متواضع که زندگی خود را از بازی فوتبال به دست آورده است.
بهترین خاطره شما به‌عنوان یک فوتبالیست
اولین بازی من با آلباسته بالومپیه در 17 سالگی.
سرسخت‌ترین مدافعان
سالیناس، پوچتینو و ماتراتزی.
یک مربی
بنیتو فلورو
یک استادیوم
سانتیاگو برنابئو.
سرگرمی خارج از ورزش
وقت‌گذرانی با خانواده.
آخرین باری که گریه کردی.
در مراسم خاکسپاری یکی از دوستان.
آیا خوشحال هستید؟
100%