کشتی اسیر حواشی خود ساخته با تغییر وزن‌های بی‌موقع
احساسی‌ها
محسن وظیفه
روزنامه نگار
تیم ملی کشتی فرنگی دو سهمیه و تیم ملی کشتی آزاد سه سهمیه از شش سهمیه ممکن برای حضور در بازی‌های المپیک را کسب نکردند. فرصت کمی برای ترمیم این دو تیم در اوزان المپیکی مانده تا بتوانند با سهمیه کامل به المپیک بروند اما این روزها کشتی درگیر مواردی شده که در عین حال که موارد ساده‌ای است اما حسابی ذهن تیم را به هم ریخته و باعث شده تا در روزهای مهم و حساس تمرکز خود را از دست بدهد.
مهم‌ترین موضوع به تغییر وزن برخی از کشتی‌گیران برمی‌گردد که در سال المپیک چندان منطقی به نظر نمی‌آید اما با این حال کادرفنی تیم ملی تصمیمات متناقضی را در این‌باره می‌گیرد. داستان تغییر وزن از مصدومیت حسن یزدانی شروع شد و این بحث به راه افتاد که کامران قاسمپور به وزن 86 کیلوگرم برگردد. کامران برای رفتن به 97 کیلوگرم دو بار دچار پارگی کشاله ران شده و دیگر توان وزن کم کردن و برگشتن به 86 کیلوگرم را ندارد. به حدی درباره این موضوع در این روزها صحبت شده که حالا کامران خودش هم مانده چه کند؛ به 86 کیلوگرم برگردد یا در 97 کیلوگرم بماند.
کمیل قاسمی درباره وضعیت این روزهای قاسمپور گفت: «کشتی ورزش بی‌رکوردی است و کسی نمی‌تواند آن را پیش‌بینی کند. کامران هم توانمندی‌های بالایی دارد و مخصوصاً در این ۲ تا ۳ سال خیلی پخته‌تر شده و موفق شده خودش را ثابت کند. به نظر من این تصمیم به خود او برمی‌گردد و اوست که باید ببیند با توجه به شرایط وزنی و دیگر موارد در کدام وزن می‌تواند بیشتر موفق شود. به هر حال این موضوع تصمیم سختی است و به نظر من کامران قاسمپور بین بازگشت به ۸۶ و رفتن به ۹۷ کیلوگرم گیر کرده است.»
در کشتی فرنگی هم این داستان عجیب به شکل دیگری به راه افتاد. علیرضا مهمدی که در جهانی صربستان مدال نقره وزن 82 کیلوگرم را کسب کرده بود قصد داشت تغییر وزن بدهد و به 87 کیلوگرم بیاید اما کادر فنی حاضر به پذیرش این تصمیم نبود. تیمی که در 87 کیلوگرم با کمبود مهره مواجه است، باید کادرفنی از این تغییر وزن استقبال می‌کرد اما نکرد. در همین وزن هم یک اتفاق عجیب دیگر رخ داد و این بار نوبت به کنار گذاشتن ناصر علیزاده رسید. پدیده دو سال گذشته کشتی فرنگی ایران که چشمان تیزبین محمد بنا او را از لیگ به تیم ملی رساند تا بعد از خداحافظی حسین نوری و دور شدن رامین طاهری از تیم ملی به عصای دست کادرفنی تبدیل شود اما ناکامی علیزاده در دو سال اخیر مسابقات قهرمانی جهان باعث شده تا حالا کادرفنی به او توصیه کند که به یک وزن بالاتر برود. کشتی فرنگی در وزن 97 کیلوگرم دو کشتی‌گیر قلدر به نام هادی ساروی و مهدی بالی دارد و حالا ترغیب ناصر علیزاده برای ترغیب وزن از 86 کیلوگرم به 97 کیلوگرم چندان منطقی به نظر نمی‌آید. بخصوص اینکه در 87 کیلوگرم تیم ملی کشتی فرنگی با ضعف روبه‌رو است. اگر قرار است علیزاده به یک وزن بالاتر برود چه کسی قرار است برای تیم ملی کشتی فرنگی سهمیه حضور در بازی‌های المپیک پاریس را به دست بیاورد؟ اگر علیزاده در جهانی دو دوره اخیر ضعیف بوده و یا مشکل بدنی داشته باید به دنبال پیدا کردن دلیل آن بود؛ همیشه تغییر وزن چاره کار نیست. این تصمیم کادرفنی صدای اعتراض عادل بالی‌تبار را در آورده است. مربی مازندرانی تیم ملی در سال‌های گذشته درباره تصمیم کادرفنی برای تغییر وزن ناصر علیزاده گفت: «ناصر زیر 90 کیلو است. او از زمانی که از جهانی برگشته، زیر نظر پزشک تغذیه بوده و این وزن بسیار ایده‌آلی برای کشتی گرفتن در 87 کیلوگرم است. قبلاً وزن طبیعی بدنش 92 کیلوگرم بود. ان‌شاءالله در همین وزن می‌ماند و فردای المپیک به 97 کیلوگرم می‌رود. علیرضا دبیر خودش قهرمان المپیک بوده است و خوب می‌داند که تغییر وزن ناصر علیزاده در سال المپیک به عنوان کشتی‌گیری که چهار سال روی او برای 87 کیلوگرم سرمایه‌گذاری و هزینه شده، اشتباه است. او در آسیا همه حریفانش را شکست داده و چهار دوره فینالیست آسیا شده است.» تصمیماتی که برای تغییر وزن اتخاذ شده بیشتر از روی احساسات بوده و منطقی در آنها دیده نمی‌شود.
بالی تبار در بخش دیگری از صحبت‌هایش به همین نکته اشاره می‌کند که چرا باید در سال المپیک چنین تصمیمی اتخاذ شود: «سال المپیک، سال آزمون و خطا نیست. عقلانی هم نیست کشتی‌گیری که در گزینشی آسیایی می‌تواند سهمیه بگیرد را کنار بگذاریم. اگر نتوانیم سهمیه 87 کیلوگرم را در گزینشی آسیایی بگیریم، گرفتن آن در گزینشی جهانی با توجه به حضور کشتی‌گیران صربستانی، دانمارکی و مدعیان زیادی که سهمیه نگرفتند، سخت می‌شود. به نظر من نباید ریسک کرد و اشتباه المپیک قبلی تکرار شود. آنجا هم حسین نوری به گزینشی آسیایی اعزام شد و نتوانست سهمیه بگیرد. ناصر علیزاده را نیز به گزینشی جهانی فرستادند که خیلی خوب کشتی گرفت و کار هم خیلی سخت‌تر بود که او سوم شد و آنجا فقط به فینالیست‌ها سهمیه داده می‌شد.»