فولاد اعتقادی به تساوی ندارد
منصوریان فقط باخت، ایگناسیو فقط مساوی نمی‌کند
حسین برزگر یاری
روزنامه نگار
به این اسامی توجه کنید، کریستوفر کنت، موسی کولیبالی، گادوین منشا، محمد عباس‌زاده، ساسان انصاری، محمد آبشک، ایوب والی و جفرسون باهیا؛ این نفرات کافی است از هر تیمی یک مدعی بسازد. اما فولاد با در اختیار داشتن این تعداد بازیکن، هواداران متعصب و نداشتن مشکلات مالی نتوانسته نتیجه‌ای در حد انتظار بگیرد. آنها 9 امتیاز از 9 بازی کسب کردند و با توجه به یک بازی کمتر مقابل سپاهان در صورت پیروزی شانس صعود دوپله‌ای را دارند.
آنها فصل را با علیرضا منصوریان آغاز کردند که به هیچ وجه جایگاه مطمئنی میان هواداران این تیم نداشت. هر چقدر هم تلاش کرد که این فضا را تلطیف کند موفق نشد. از طرفی نتایجی هم که به دست می‌آورد مزید بر علت شده بود تا خیلی زود به در خروجی باشگاه هدایت شود.
منصوریان در هفته اول با سه گل مغلوب گل‌گهر شد و بعد از آن در بازی خانگی دربی را به صنعت نفت باخت و شاید یکی از سخت‌ترین روزهای مربیگری‌اش را تجربه کرد. او در هفته سوم با امید طلسم‌شکنی و کسب اولین پیروزی به انزلی رفت اما یکی از سنگین‌ترین شکست‌هایش در لیگ را تجربه کرد. باخت 4-صفر دیگر جای شک و تردید را نه برای خودش و نه برای مدیران فولاد باقی نگذاشت که قطع همکاری بهترین تصمیم خواهد بود. منصوریان در نهایت با سه شکست متوالی، یک گل زده و هشت گل خورده به کارش پایان داد.
فولاد برای انتخاب سرمربی جدید و رسیدن به نام ایگناسیو مارتینز بازی با پرسپولیس در هفته چهارم را هم با سپردن تیم به اولی گلادیسون و قبول شکست 2-صفر در خانه از دست داد. مرد اسپانیایی شاید خیلی خوش‌شانس بود که بازی تیمش با سپاهان به تعویق افتاد. این توفیق اجباری باعث شد تا او زمان بیشتری را برای شناخت از تیمش در اختیار داشته باشد. اولین حضور او روی نیمکت بازی با استقلال خوزستان بود. مسابقه‌ای که پیروزی یک-صفر را برایش به همراه داشت.
وقتی در تهران تیم هوادار را شکست دادند و دومین پیروزی متوالی ایگناسیو با فولاد رقم خورد این ذهنیت به وجود آمد که قرمزهای اهوازی گمشده‌شان را پیدا کرده‌اند. شاید با همین غرور در خانه از شمس آذر پذیرایی کرده و خود را از پیش برنده می‌دانستند، اما وقتی داور سوت پایان بازی را با اعلام نتیجه یک-صفر به سود قزوینی‌ها اعلام کرد، شوک اول به آنها وارد شد.
فولاد برای هشتمین بازی از هفته نهم به رفسنجان رفت. تمام پیش‌بینی و برنامه‌های این تیم را یک خودی به هم زد؛ لوسیانو پریرا که به تازگی قراردادش را امضا کرده بود، مقابل تیم سابقش سرشار از انگیزه نشان داد و به تنهایی دوبار دروازه اهوازی‌ها را باز کرد.
شاگردان ایگناسیو آلومینیوم اراک را با یک گل شکست دادند و شاید تعطیلی مجدد لیگ برای بازی‌های تیم ملی این بار اتفاق خوبی نبود. آنها در این 9 بازی نشان دادند که اهل تساوی نیستند و یا می‌برند یا می‌بازند.
اما در یکی دو هفته اخیر شرایط در این تیم خیلی رو به راه نبود. محمد عباس‌زاده و ایوب والی از سوی سرمربی اسپانیایی کنار گذاشته شدند. ظاهراً مهاجم ساروی تیم فولاد که در یکی از بازی‌ها در ترکیب اصلی حضور نداشت، به کادرفنی اعلام می‌کند که قصد دارد راهی قائمشهر شود و این مسأله باعث مجادله شده و سرمربی تیم او را به همراه یک بازیکن در اختیار باشگاه قرار داده است.
نکته دیگر اینکه پس از صحبت‌های تنی چند از بازیکنان سابق تیم علیه عملکرد فولاد و روند بازی این تیم، برخی دیگر از بازیکنان اسبق فولاد نیز همین رویه را در پیش گرفته‌اند؛ موضوعی که برای برخی از هواداران سؤالاتی را پیش آورده که چرا هم در زمان منصوریان و هم در دوره مارتینز، پس از کسب پیروزی، فولاد با انتقادات شدیدی روبه‌رو می‌شود؟ به نظر می‌رسد در شرایطی که وضعیت فولاد رو به رشد بوده و این تیم پس از پیروزی مقابل آلومینیوم به آرامش نسبی رسیده است، بازیکنان این تیم چشم انتظار حمایت پیشکسوتان فولاد باشند. حال باید دید تیم مارتینز با این وضعیت و بازی‌های سختی که در پیش دارد می‌تواند به روند خود ادامه دهد یا دوباره شرایطش بحرانی خواهد شد؟ مهاجم فولاد که پیش از این در سال‌های گذشته یک بار هم از پرسپولیس اخراج شده بود و در تراکتور هم رابطه خوبی با پاکو خمس سرمربی این تیم نداشت، در ابتدای فصل با نظر علیرضا منصوریان به جمع خوزستانی‌ها ملحق شد اما هرگز نمایش موردنظر را ارائه نکرد.