چرا نوجوانان در رده امید شکوفا نمی‌شوند؟
پاسخ به یک ابهام مهم
حامد جیرودی
روزنامه نگار
این روزها همه جا صحبت از تیم نوجوانان است. تیمی که در اولین بازی‌اش در جام جهانی زیر 17 سال موفق شد برزیل مدعی عنوان قهرمانی را با نتیجه 3 بر 2 شکست دهد و دست به شگفتی بزرگی بزند. شاگردان حسین عبدی با اینکه در بازی دوم‌شان مقابل انگلیس 2 بر یک بازنده شدند ولی در بیشتر زمان بازی از حریف خود پیش بودند و روی دو اشتباه دروازه‌شان باز شد. با این حال، آنها با برتری 5 بر صفر برابر نیوکالدونیا توانستند به عنوان یکی از تیم‌های برتر سوم گروه‌های مختلف، راهی مرحله بعد شوند. اما سؤالی که در این مدت، ذهن بسیاری از علاقه‌مندان به فوتبال را به خود مشغول کرد، این بود که چرا این ملی‌پوشان نوجوان که با استعدادی سرشار، یقه تیمی مانند برزیل را گرفتند، چرا وقتی به رده سنی امید می‌رسند، کاری از پیش نمی‌برند و نمی‌توانند طلسم صعود به المپیک را برای فوتبال ایران بشکنند؟
جلال چراغپور کارشناس فوتبال کشورمان در گفت‌و‌گویی که در خلال بازی‌های آسیایی هانگژو با «ایران» داشت، به نکته مهمی در این زمینه اشاره کرد و گفت: «این اتفاق از لحاظ علمی پاسخ دارد و آن این است که نوجوانان ما در این رده 70 درصد فوتبال طبیعی دوران کودکی خودشان را بازی می‌کنند و 30 درصد نیاز به سواد بازی دارند. وقتی به رده جوانان می‌رسند، این قضیه 50-50 می‌شود و 50 درصد نیاز به سواد بازی (تاکتیک تیمی) و 50 درصد نیاز به فوتبال مادرزادی دارند اما وقتی به رده امید می‌رسند، 80 درصد به سواد فوتبالی نیاز دارند و 20 درصد نیازمند تکنیک و فوتبال طبیعی خودشان هستند. این نشان می‌دهد وقتی شیپور دانش فوتبال زده می‌شود، بازیکنان ما کم می‌آورند. اما وقتی 30 بازی در لیگ برتر انجام می‌دهند، دارای تجربه می‌شوند و می‌فهمند مورب چیست، یارگیری چگونه است و کجا بایستند. آنها پخته می‌شوند ولی دیگر امید نیستند.» این توضیحات چراغپور به درستی نشان می‌دهد که باگ فوتبال ایران در رده سنی پایه چیست. چراغپور برای اینکه این مشکل چه راه حلی دارد، پیشنهادی هم داد و گفت مانند نیجریه که از تیم امیدش در لیگ کشورش به عنوان یک تیم مستقل استفاده کرد و قهرمان المپیک شد، ما هم تیم امید را در لیگ یک بازی دهیم. این پیشنهاد اگرچه جالب به نظر می‌رسد اما نیاز به کارشناسی دقیق دارد چرا که هر کدام از این بازیکنان در باشگاه متبوع خود توپ می‌زنند و تیمداری باشگاهی هم خود با توجه به بودجه مورد نیازش یک داستان جدا دارد. با این حال، موضوعی که باید به آن توجه داشت، این است که این تیم نباید به حال خود رها شود و یکی از اقدامات خوبی که گویا قرار است در این زمینه صورت بگیرد، انتخاب عبدی سرمربی تیم ملی نوجوانان بعد از پایان جام جهانی به عنوان سرمربی تیم ملی جوانان است. مربی‌ای که اعلام کرد: «از قول من بنویسید، تاریخ بعدی المپیک را این تیم رقم خواهد زد.» و حالا باید دید این آرزوی دور و دراز، به حقیقت تبدیل خواهد شد یا خیر!