قلعهنویی خیال دیدن مهاجم ایرانی - آلمانی «رویال یونیون» را ندارد
اکرت؛ همچنان در نقطه صفر
وصال روحانـی
روزنامهنگار
دنیس اکرت، مهاجم ایرانی - آلمانی تیم «رویال یونیون» بلژیک با وجود گذراندن چند فصل نسبتاً پربار در آلمان، اسپانیا و هلند و کوچ دو فصل پیشاش به لیگ بلژیک هنوز نتوانسته نظر مساعد امیر قلعهنویی را جلب و این مربی را مجاب به فراخوانی خود به تیم ملی فوتبال ایران کند. دلایل قلعهنویی 62 ساله برای دعوت نکردن اکرت 26 ساله به اردوی تیم ملی ایران چندان قابل قبول نبوده و او در یکی از مصاحبههای اخیرش گفته است که اصلاً اسم اکرت را نشنیده و اگر دعوتش نمیکند در درجه اول به این سبب است که اطلاعات چندانی درباره وی ندارد. با این حال اکرت لااقل در 45 روز نخست فصل جاری به قدری در رویال یونیون موفق ظاهر شد که ژنرال میتوانست با نگاهی گذرا به رسانههای خارجی هم شرحی بر اوصاف وی بیابد و مطمئن شود مردی را در رادار توجه خود قرار نداده که با گلزنیهای پیاپی و پر تعداد خود احراز صلاحیت کرده و شایسته امتحان شدن در عرصههای ملی هم هست.
«او» دیگر ناشناخته نیست
دنیس اکرت که متولد شهر بن آلمان است و پدرش آلمانی و مادرش ایرانی است، ابتدا در ردههای «پایه» فوتبال آلمان ابراز وجود کرد و سپس برای سلتاویگو در لیگ اسپانیا، اکسلسیور در لیگ هلند و اینگول اشتاد در لیگ دسته دوم آلمان بازی کرد و اگر در آن زمانها نظر سرمربیان وقت تیم ملی ایران را نگرفت، این فرضیه و دلیل وجود داشت که کار بزرگی در جریان آن حضورها و در لیگهای این کشورها انجام نداده بود. امروز اما اکرت پشتوانه شروعی خوب را در فصل جاری لیگ بلژیک به عنوان دلیل توقعش برای دعوت شدن به تیم ملی ایران دارد و پس از سالها آموختن اصول و پایههای فوتبال در اروپا، در حال چیدن بهرههای آن است و دیگر نمیتوان و نباید در مورد او اعلام بیاطلاعی و تأکید کرد که اکرت اگر دعوت نمیشود، به این سبب است که شناسایی لازم از او وجود ندارد.
قبل از مصدومیت
بعد از مصدومیت
اکرت قبل از اینکه آسیب ببیند و حدود دو ماه از صحنه مسابقهها دور بماند، شروعی بسیار خوب را برای خود در فوتبال بلژیک و اروپا پی ریخت. او در اوایل فصل در چهار بازی لیگ بلژیک چهار گل برای رویال یونیون به ثمر رساند که مقابل تیمهایی معتبر همچون اندرلخت و استاندارد لیژ بود و همین مسأله نیز بر اعتبار و اهمیت این گلها افزود. اکرت به این نیز اکتفا نکرد و در مرحله پلیآف «لیگ اروپا» که دومین جام مهم فوتبال باشگاهی این قاره به حساب میآید، در مقابل لوگانوی سوئیس دو گل به ثمر رساند که یکی در دیدار رفت دو تیم به دست آمد و دیگری در مسابقه برگشت. به مدد این گلها رویال یونیون وارد جدول اصلی مسابقات «لیگ اروپا» شد و در گروهی قرار گرفت که سایر تیمهای آن لیورپول معروف و همچنین تولوز فرانسه و لاسک لینز اتریش هستند و با اینکه در چهار دیدار نخست رویال یونیون در این گروه نتایجی به دست نیامده که چندان امیدآفرین باشد اما اکرت که به دلیل مصدومیتی مزمن تعدادی از این بازیها را از دست داد، در بازگشت به میدان یک بازیابی سریع را از خود بروز داد. اکرت در مسابقه اخیر رویال یونیون مقابل لاسک لینز در حالی که تیمش 0-1 عقب افتاده بود، به عنوان بازیکن ذخیره به میدان آمد و با اینکه گلی نزد اما در عملیات جبرانی یونیون که سبب شد دو گل بزند و بازی باخته را 1-2 فتح کند، شراکت یافت.
پرهیز از هندوانههای دربسته
مشخص نیست قلعهنویی از اتفاقاتی که برشمردیم و گلهایی که اکرت در اوایل فصل زد و احیای سریعش در پی مصدومیتی 60 روزه تا چه حد مطلع شده و آیا وظیفه دستیاران پرشمار او، رصد کردن جدیدترین وضعیت بازیکنان دورگه ساکن اروپا و لژیونرها هم هست یا خیر اما با انتشار لیست منتخبین سرمربی تیم ملی ایران برای حضور در دو دیدار 25 و 30 آبان این تیم مقابل هنگکنگ و ازبکستان در شروع مرحله مقدماتی جام جهانی 2026 معلوم شد که ژنرال قضایای فوق را همچنان نشنیده و اگر هم از آن کسب اطلاع کرده، نیازی به امتحان کردن اکرت احساس نمیکند. آنچه قطعی مینماید این است که با کمتر شدن دائمی زمان باقی مانده تا شروع جام ملتهای آسیا در خاک قطر، قلعهنویی عملاً هرگونه فرصت و امکانی برای سنجیدن نیروهای تازه و امتحان پس نداده را بیش از پیش از دست میدهد و جایی برای انجام ریسک نمیبیند و رویکرد به هر چیز ناشناختهای را غیرعقلایی خواهد یافت. همین حالا نیز قلعهنویی ترکیب نهایی تیم ملی و نفرات اعزامی به قطر را حداقل تا حد 90 درصد در ذهنش چیده و این مقوله را برای خود نهایی کرده و اگر هم قرار است تغییری کوچک در بافتها و ترکیبهای انتخابیاش بدهد، با رویکرد به نفراتی خواهد بود که کاملاً شناخته شدهاند و به کرات امتحان پس دادهاند و نه با فراخوانی اکرت و «اکرت»ها که لااقل از دید سرمربی «یوزها» هندوانههای دربستهاند.
محتاج توجه «کیروشی»!
با این پیشفرضها باید تقریباً یقین داشت که اکرت در ارتباط با تیم ملی ایران همچنان در نقطه صفر ایستاده و بختی برای فراخوان وی در شرایط حاضر وجود ندارد و اگر هم سرانجام ملیپوش شود، برای بعد از جام ملتهای 2023 و در ادامه دور مقدماتی جام جهانی 2026 (که انتخابی جام ملتهای آسیای 2027 هم محسوب میشود) خواهد بود. اکرت به واقع چوب این موضوع را میخورد که جانشینان کارلوس کیروش در تیم ملی ایران برخلاف او ید طولایی در ردیابی دورگههای مستعد و امتحان کردن آنها در اردوهای ملی ندارند و اصولاً فاقد علاقه به این موضوعاند و این از دغدغههای آنها نیست. شاید چاره کار اکرت این بود که چند سالی زودتر متولد میشد و در اواسط دهه گذشته جلب نظر میکرد تا کیروش که در سالهای 2011 تا 2018 امثال رضا قوچاننژاد و دانیل داوری را از دل ناشناختههای فوتبال اروپا بیرون کشید و «بیت آشور» را هم از لیگ حرفهای آمریکا فرا خواند و به همه آنها فرصت رشد داد و تیم ملی ایران را هم از بهرههای حضور آنها برخوردار کرد، او را نیز به اردوی ملی میآورد. چیزی که اکرت قطعاً فقدان آن را در زندگی ورزشیاش احساس کرده و معلوم نیست که آیا سرانجام روزی از نعمت آن برخوردار خواهد شد یا نه.