ناگفته‌های دبیر فدراسیون سوارکاری بعد از هانگژو
مشکل قرنطینه معضل بزرگ سوارکاری است
ایمیل برخی افراد دانیال را حذف کرد
مهری رنجبر
روزنامه نگار
سرانجام سوارکاران ایرانی، بعد از سال‌ها، با اسب‌های خودشان در بازی‌های آسیایی هانگژو مسابقه دادند. هر چند مقامی بهتر از دهمی و بیست و یکمی نگرفتند.
نغمه خانجانی، امید غریبی و مسعود مکاری‌نژاد سه سوارکار ایرانی بودند که با تمرین در اردوی برون‌مرزی برای هانگژو آماده شدند. البته با جیب خودشان. سه سوارکار ایرانی، هر چند به فینال رسیدند اما دست‌شان از مدال کوتاه ماند.مصطفی دهدشتی دبیر فدراسیون سوارکاری یک ماه بعداز بازیها، حرفهایی می زند که شاید برای خیلی ها خواندن آن جالب باشد.
نتیجه در حد سوارکاران ما نبود
نتیجه‌ای که مصطفی دهدشتی دبیر فدراسیون سوارکاری، آن را راضی‌کننده نمی‌داند: «نتیجه سوارکاران ما در حد و اندازه توانایی بچه‌ها نبود. ما در ایران سوارکاران و اسب‌های خوبی داریم که اگر سوارکاران با اسب‌های ایرانی در بازی‌های آسیایی هانگژو مسابقه می‌دادند، شک نکنید نتایج خیلی بهتری می‌گرفتند یا حتی در قسمت تیمی می‌توانستند مدال بگیرند.»
فدراسیون قبلی قصد اعزام نداشت
به گفته او، ظاهراً مسئولان قبلی فدراسیون قصدی برای اعزام سوارکاران نداشتند: «وقتی ما به فدراسیون آمدیم دیدیم هیچ کاری برای حضور تیم در هانگژو انجام نشده، انگار دوستان نمی‌خواستند تیم را اعزام کنند چرا که نه زیر ساختی برای تیم آماده شده بود و نه برنامه‌ریزی. ما به محض حضور در فدراسیون شروع به نامه‌نگاری کردیم و بررسی شرایط حضور تیم، طبق دستورالعمل. البته از نظر زمانی امکان انجام و اجرای شرایط مهیا نبود. زمانی که باید تست‌های مختلف از اسب‌ها گرفته می‌شد، فدراسیون جهانی به ما گفت نمی‌توانیم اسب‌های ایرانی را بپذیریم. همین مسأله کار را سخت کرد. چرا که ما دو تا سه دامپزشک را مأمور کرده بودیم برای اینکه اسب‌ها را چکاپ کنند و جلسات مختلفی داشتیم تا سوارکاران با اسب‌های ایرانی شرکت کنند.»
با برنامه دوم تیم را به هانگژو فرستادیم
دبیر فدراسیون سوارکاری معتقد است برای حضور سوارکاران در هانگژو برنامه دیگری هم داشتیم: «ما از قبل پیش‌بینی می‌کردیم که شاید فدراسیون جهانی اجازه حضور اسب‌های ایرانی را در هانگژو ندهد، به همین دلیل برنامه دومی داشتیم تا از اسب‌های خارج از کشور استفاده کنیم. اطلاعیه دادیم تا سوارکارانی که اسب خارج از ایران دارند و توانایی تأمین هزینه حمل را دارند، ثبت‌نام کنند.12 سوارکار ثبت‌نام کردند که طبق شرایط بعضی‌ها انصراف دادند یا ثبت نام‌شان درست نبود. با تک‌تک سوارکاران تماس گرفته شد که حضور سه نفر با شرایط مطلوب، در هانگژو قطعی شد. تیم ملی سوارکاری برای بازی‌های آسیایی، اینطوری تشکیل شد. به دلیل اینکه یکی از اسب‌ها هلند بود و یکی دیگر دبی، بابت حمل و چکاپ‌های دامپزشکی، کار دامپزشکی سخت شده بود. همین‌جا از آنهایی که کمک کردند، تشکر می‌کنم.»
اسم محزون در لیست اولیه نبود
او دلیل حذف دانیال محزون را به نبود اسمش در لیست اولیه ربط می‌دهد: «بعد از اینکه اسم چهار سوارکار‌مان در لیست ثبت‌نام نوشته شد، مطمئن بودیم تیم ما 4 نفره در بازی‌های آسیایی شرکت می‌کند و یک روز قبل از نهایی شدن لیست، فدراسیون جهانی گفت دانیال محزون نمی‌تواند به هانگژو برود، چرا که اسمش در لیست اولیه تیم نبود. در حالی که فدراسیون جهانی گفته بود می‌توانید اسم اسب را کم یا زیاد کنید، ما هم اسم اسب دانیال را داده بودیم اما آنها معتقد بودند چون از اول اسم دانیال محزون در لیست نبوده، نمی‌توانید اسم اضافه کنید. هر چقدر هم رایزنی کردیم نتیجه نگرفتیم. حتی کنفدراسیون سوارکاری آسیا و مسئولان برگزاری هم کمک کردند و موافق بودند و آی‌دی کارتش هم صادر شده بود، اما فدراسیون جهانی تا روزهای آخر جواب نداد تا فرصت تمام شد.»
شیطنت بعضی‌ها محزون را حذف کرد
به گفته دهدشتی، محزون با شیطنت بعضی‌ها از هانگژو جا ماند: «ما در هانگژو متوجه شدیم این قضیه از شیطنت بعضی‌ها آب خورد. شیطنت دوست‌نماهایی که ایمیل زده بودند و گفته بودند اسمش در لیست اولیه ثبت‌نام نشده بود. به هر حال من با ارتباطاتی که با رئیس و دبیر فدراسیون جهانی دارم، آنها خیلی دوستانه گفتند، از ایران ایمیل زدند و گفتند اسم دانیال محزون در لیست اولیه نبوده است. فدراسیون جهانی سوارکاری هم به خاطر حساسیت زیاد، تنها با حضور 3 سوارکار ایرانی به جای 4 نفر در بازی‌های آسیایی موافقت کرد و به همین دلیل شانس تیم ایران برای مسابقه تیمی و مدالش کم شد. البته تنها ایران نبود بلکه یکی از سوارکاران چین میزبان هم نمی‌دانم به چه دلیل حذف شد تا تیم چین هم مثل ایران 3 نفره باشد. هند هم سه نفره بود و بقیه تیم‌ها چهار نفره.»
فدراسیون هزینه حمل را می‌داد تیم دیگری می‌رفت
نغمه خانجانی سوارکاری که پرش‌هایش در هانگژو به چشم محمود خسروی‌وفا رئیس کمیته ملی المپیک آمده بود، اما همین چند روز پیش از بدقولی فدراسیون برای پرداخت هزینه 28 هزار یورویی حمل اسبش به بازی‌های آسیایی دلخور شده بود، اما دبیر فدراسیون سوارکاری بدقولی را قبول ندارد: «اگر قرار بود فدراسیون هزینه حمل اسب‌ها را بدهد، هیچ‌وقت چنین تیمی را اعزام نمی‌کرد. ما سوارکاران توانمندتر از این سه سوارکار هم داشتیم که می‌توانستند عضو تیم ملی در بازی‌های آسیایی باشند. نمی‌گویم آنها توانمند نبودند اما سوارکاران توانمندتر از آنها هم داریم.»
اعزام دیرهنگام، اسپانسر را منصرف کرد
او معتقد است اسپانسر تیم هم با کارشکنی کنار کشید: «حامی مالی تیم به دلیل اینکه حضور تیم در بازی‌های آسیایی خیلی دیر قطعی شد، انصراف داد. یک هفته مانده به شروع بازیها حضور تیم سوارکاری قطعی شد و اسپانسر می‌گفت من فرصتی برای تبلیغ ندارم و این یک هفته کجا می‌توانم تبلیغ انجام دهم. از طرفی وقتی در فضای مجازی اعلام شد سوارکاری نمی‌رود، روحیه بچه‌ها بهم ریخت، اما با حمایت محمود خسروی‌وفا؛ رئیس کمیته ملی المپیک و دبیرش مناف هاشمی و همدلی بچه‌ها، اعزام انجام شد.»
حل مشکل قرنطینه، بسیج همگانی نیاز دارد
دهدشتی قرنطینه را همچنان مشکل بزرگ سوارکاری ایران می‌داند: «این معضل همیشگی سوارکاری ایران است. خارجی‌ها می‌گویند ایران جهنم اسب است و اسبی که به ایران فروخته می‌شود غیر قابل برگشت است. همه می‌دانند اسب از ایران غیر قابل استرداد است. آن هم به خاطر هم مرز بودن با عراق و افغانستان که کشورهای آلوده‌ای هستند. پاکسازی اسب‌ها به بسیج همگانی بین فدراسیون، سازمان نظام دامپزشکی، وزارت جهاد و وزارت ورزش نیاز دارد که از یک استان با حضور ناظران فدراسیون پاکسازی شروع شود و به کل کشور برسد. این کار نقشه لازم دارد تا استان به استان اسب‌ها پاکسازی شوند و بعد اعلام پاکسازی کنیم. فدراسیون برای پاکسازی به تنهایی توان مالی و اجرایی ندارد. ما توقع داریم تا با کمک دولت انقلابی مشکل قرنطینه اسب‌ها حل شود. با این کار صادرات اسب هم انجام می‌شود و از طرفی جلوی قاچاق اسب‌ها گرفته می‌شود و ارز زیادی وارد کشور می‌شود. حل مشکل قرنطینه به پرورش‌دهنده‌های اسب هم کمک بزرگی می‌کند. قبلاً اسب کاسپین، اسب مختص کودکان و اسب کرد یا اصیل برای سوارکاری استقامت اقبال زیادی داشت اما به خاطر مشکل قرنطینه، اقبال را از دست داده‌ایم. با حل این مشکل می‌توانیم سرمان را بالا بگیریم.»