صبر طولانی قلیزاده ارزشاش را داشت
امیدوار به تاریخسازی در قطر
وصال روحانی
روزنامهنگار
پس از هفت ماه و اندی دوری از میدان که محصول مصدومیتی مزمن بود، علی قلیزاده سرانجام برای لخپوزنان به میدان آمده و با پیراهن این تیم پا به توپ شده تا به ادامه فصل جاری با امید بیشتری نگاه کند. قلیزاده هفته پیش در بازی «لخ» مقابل تیم روخ در دور چهارم لیگ برتر فوتبال لهستان به میدان رفت و در پیروزی این تیم شریک شد. این وینگر چپپا و تکنیکی سه روز پیش از آن در جام حذفی لهستان هم برای لخپوزنان مقابل تیم زاویشا دقایقی بازی کرده بود تا به فترتی بس طولانی پایان دهد. فترتی که بعد از حضور قلیزاده در دیدار دوستانه چهارم فروردینماه تیم ملی ایران با روسیه در تهران آغاز شده و تا اوایل آبان استمرار یافته و به واقع طولانیترین مصدومیت عمر ورزشی مهاجم سابق تیم سایپا را رقم زده بود.
از بهترین تا بدترین
قلیزاده اواسط فصل پیش بعد از جدا شدن از شارلروای بلژیک که او را بطور قرضی و موقتی به تیم متوسط «قاسم پاشا» واگذار کرده بود، در این تیم ترکیهای نیز کاری از پیش نبرد و به سبب آسیبدیدگی فقط چهار بار برای آنها به میدان آمد. با این مقدمات عجیب بود که تیم لخ درست در پایان فصل 8/1 میلیون یورو برای خریداری قلیزاده هزینه کند که بدترین فصل او طی 5 سال لژیونر بودن وی در اروپا تلقی میشد. قلیزاده البته طی سه فصل نخست حضورش در شارلروا جزو بهترینهای آنان بود اما در فصل چهارم فروکش کرد و ادامه نزولش در فصل پنجم همانطور که پیشتر گفتیم، کوچ او را به لیگ ترکیه سبب گشت. بدتر از همه اینکه قلیزاده به سبب خوب نشدن مصدومیتش و زمانبر بودن این پروسه نتوانست از شروع فصل در خدمت لخ باشد و در تمامی 13 هفته نخست لیگ لهستان که آن را استراسا کلاسا مینامند، غایب بود.
هواداران هر چه صبر کردند تا گرانترین «خرید» تاریخ حیات این باشگاه را در صحنه حاضر و در میان سایر بازیکنان لخ ببینند، صبرشان ثمری نداد و به همین سبب به کل ماجرا و اینکه جذب قلیزاده با چنان رقمی کاری عقلایی بوده باشد، شک کردند و پرسیدند آیا این بدترین مانور اقتصادی لخ نبوده است؟
در انتظار اتفاقات خوب
قلیزاده اما بعد از حضور ولو نصف و نیمهاش در دو دیدار هفته گذشته لخ به خبرنگاران گفت اگرچه نارضایتی هواداران از غیبتهای وی قابل فهم بوده، اما آن صبر کلان ارزشاش را داشته و او حالا قدر حضور در میدان و هیجانهای مرتبط با آن را بیش از گذشته میداند.
قلیزاده متذکر شد هرچه توان و فن دارد، خرج خواهد کرد تا این هفته و هفتههای بعد بیشترین سودمندی را برای لخ داشته باشد و از این طریق غیبت بس طولانیاش را جبران کند و اتفاقات خوبی را برای خودش و این تیم رقم بزند.
یک اتفاق خوب دیگر مورد نظر محبی این است که در روزهای پیشرو چنان ظاهر شود که امیر قلعهنویی هم به این نتیجه برسد که بردن او به جام ملتهای آسیای امسال که دی و بهمن در قطر برگزار میشود، کاری مفید است و قلیزاده میتواند برخی گرههای تهاجمی یوزها را باز کند. در فاصله فقط دو ماه تا شروع این جام قانع کردن ژنرال در این زمینه بسیار سخت خواهد بود اما چون این مربی در فهرستهای قبلیاش همیشه به قلیزاده جایی میداد، برای فراخوانی مجدد وی در صورتی که سلامتی و آمادگی او برایش محرز شود، آمادگی ذهنی لازم را خواهد داشت و مقدمات بازگشت قلیزاده به جمع یوزها فراهم است.
آیا بازگشتی پربارتر امکانپذیر است؟
چنین چیزی برای مهاجمی که همین حالا هم 30 بازی ملی را در کارنامهاش دارد، رویداد بس ارزشمندی خواهد بود زیرا اگر تیم ملی به دور ماندن 47 سالهاش از عنوان قهرمانی جام ملتهای آسیا پایان بخشد و سرانجام در قطر به این مقام دست یابد، نام قلیزاده هم به جمع نفرات تاریخسازی که این مهم را محقق ساختهاند، اضافه خواهد شد. برای بازیکنی که 7 ماه و اندی به کلی در صحنه غایب و فقط تماشاگر دیدارهای باشگاهی و ملی بود، آیا رجعتی پربارتر از این هم متصور خواهد بود؟