سپاهان – پرسپولیس در 8 پرده
ال‌کلاسیکوتر از ال‌کلاسیکو!
آیسان سعیدی
خبرنگار
سپاهان و پرسپولیس تاکنون 80 مرتبه روبه‌روی هم قرار گرفته‌اند که سهم پرسپولیس 27 برد و سهم سپاهان 20 برد بوده. در این 80 بازی، پرسپولیس 100 گل زده و سهم سپاهان 81 گل بوده. از آخرین باری که پرسپولیس در نقش جهان مغلوب سپاهان شده، 17 سال می‌گذرد و همین موضوع می‌تواند یک امتیاز مثبت برای قرمزها در آستانه این بازی حساس باشد. از طرف دیگر، پرسپولیس تنها تیم بدون باخت لیگ است و یحیی نمی‌خواهد این صفر زیبا به راحتی از جلوی نام تیمش حذف شود.
پرسپولیس در 3 بازی قبلی خود آمار بسیار بدی در حیطه موقعیت‌سازی داشته. در یکی از برهه‌های حساس فصل، بدشانسی و دیگر مسائل گریبان پرسپولیس را گرفته و دست از سر یحیی و شاگردانش برنمی‌دارد؛ قرمزها که در این فصل کلکسیونی از بازیکن مصدوم را در تیم خود دیدند و از خط دفاعی تا خط آتش وزنه‌های تأثیرگذاری را از دست دادند حالا در گرداب نتیجه نگرفتن قرار گرفته‌اند و دچار افت محسوسی شده‌اند. پرسپولیس که در 3 بازی قبلی خود موفق به کسب پیروزی نشده و با تساوی مقابل تیم‌های ملوان، صنعت نفت و استقلال تاجیکستان هم صدر جدول لیگ برتر را از دست داد و هم کارش برای صعود از مرحله گروهی لیگ قهرمانان آسیا به دور حذفی پیچیده و سخت‌تر شد تا با چنین شرایطی خود را آماده دو مسابقه فوق‌العاده حیاتی مقابل تیم‌های سپاهان و النصر بکند. شاید مقصر اصلی این تساوی‌ها و البته عدم حفظ پیروزی در برابر صنعت نفت و استقلال تاجیکستان مشغله فکری شدید کادرفنی قرمزها باشد. البته هواداران پرسپولیس معتقد هستند، بگو مگو با باشگاه رقیب و البته توجه به مسائل مالی، تمرکز را از پرسپولیس گرفته و به مسائل فنی ارجحیت داده شده. نکته تاریک در 3 بازی قبلی پرسپولیس که اتفاقاً بسیار ناامیدکننده به نظر می‌رسد، عدم ایجاد موقعیت روی دروازه رقباست؛ تیمی که در فصل گذشته آمار خیره‌کننده‌ای در بعد گلسازی و ایجاد امید گل حداکثری در مسابقات مختلف داشت حالا در 3 بازی اخیر امید گل پایین‌تر از 1 را برای خود ثبت کرده است و همین می‌تواند برای تیمی که دنبال تکرار موفقیت‌های سال‌های گذشته است اصلاً نکته جالبی نباشد؛ مضاف بر اینکه مجموع امید گل قرمزها در برابر ملوان، صنعت نفت و استقلال تاجیکستان به عدد 2 هم نمی‌رسد.
در بدترین روزهای پرسپولیس باز هم یک سوپراستار وجود دارد که سبب شده تا این تیم کماکان در کورس باشد و البته شکست نخورد. علیرضا بیرانوند مهم‌ترین ستاره پرسپولیس در بدترین روزهای این تیم است. ستاره‌ای که در روزهای نومیدکننده اخیر اجازه نداده تا روی پرسپولیس خش بیفتد. روند نزول پرسپولیس از بازی برابر ملوان در انزلی شروع شد و در یک بازی ملال‌آور و بدون موقعیت به تساوی بدون گل بسنده کرد. اگرچه بیرو روز آرامی را در انزلی سپری کرد اما حداقل روی یک صحنه و ضدحمله حریف واکنشی عالی داشت تا دروازه پرسپولیس در انزلی بسته بماند. شاهکار بعدی او در بازی رفت با استقلال تاجیکستان رخ داد، جایی که در همان ثانیه‌های نخستین پنالتی باد آورده حریف را مهار کرد و پرسپولیس را در بازی نگه داشت. بیرو این شاهکار را در بازی برگشت در دوشنبه کامل کرد. بیرانوند اگرچه یک گل از استقلال تاجیکستان خورد اما حداقل 3 بار دروازه پرسپولیس را نجات داد و نگذاشت تیمش شکست بخورد. بی‌تردید برای بازی امروز در اصفهان همه چشم‌ها به شماره یک پرسپولیس دوخته شده. مردی که اگر قرار باشد پرسپولیس دست پر از اصفهان به تهران بازگردد، نقش اول بازی خواهد بود.
یکی از پدیده‌های فصل گذشته لیگ برتر ایران بدون شک محمد عمری بود. وینگر جوان پرسپولیس که در پست مهاجم هم بازی می‌کند، آنقدر خوب بود که در تابستان گذشته باشگاه قرارداد او را برای 5 فصل دیگر هم تمدید کرد. او فصل گذشته 26 بازی در لیگ و 4 بازی در جام حذفی برای پرسپولیس انجام داد و توانست 4 گل برای این تیم بزند. او چند پاس گل خوب هم به هم‌تیمی‌هایش داد و پرسپولیسی‌ها را به داشتن یک استعداد آینده‌دار امیدوار کرد. با این وجود روند پیشرفت عمری در این فصل مطابق انتظار نبوده. او در فصل جدید 8 بازی در لیگ برتر ایران و 4 بازی در لیگ قهرمانان آسیا انجام داده اما فقط و فقط موفق به زدن یک گل شده که آن هم در بازی هفته گذشته مقابل نفت آبادان رقم خورد؛ در روزی که عمری بهترین بازی فصل خودش را انجام داد. اما چیزی که باعث نگرانی و ناراحتی هواداران پرسپولیس شده، تفاوتی است که در مدل بازی او ایجاد شده. عمری در فصل گذشته بسیار مؤثر و در خدمتِ تیم بازی می‌کرد. از تکنیکش هم کاملاً به سود تیم استفاده می‌کرد اما در فصل جاری، عمری مسیر متفاوتی را در پیش گرفته و کمی خودخواهانه بازی می‌کند و بیشتر به حرکات نمایشی رو آورده و حرکاتش مثل فصل گذشته در خدمت تیم نیست. عجیب اینکه در برخی صحنه‌ها نوعی بی‌مبالاتی و بی‌مسئولیتی هم در بازی‌اش دیده می‌شود. این سبک از بازی عمری در شرایطی که پرسپولیس در خط هافبک با مصدومیت سلمانی، امیری و ترابی دچار فقدان خلاقیت شده، بیشتر پرسپولیس را در تنگنا قرار داده. با وجود همه این شرایط عمری باز هم می‌تواند برگ برنده پرسپولیس باشد. از تکنیک و جسارت او در روزگاری که خط هافبک پرسپولیس از همیشه خالی‌تر است نمی‌توان به سادگی عبور کرد، به شرط آنکه این تکنیک و جسارت در خدمت تیم باشد.
پس از درخشش سعید صادقی در بازی رفتِ پرسپولیس و استقلال تاجیکستان، این بازیکن بشدت مورد تشویق و تمجید کارشناسان و هواداران پرسپولیس قرار گرفت.
پس از آن بازی انتظار می‌رفت صادقی در بازی برگشت، نمایشِ خوبِ بازی رفت را تکرار کند. اما او هم مثل سایر پرسپولیسی‌ها بسیار بد و دور از انتظار بازی کرد. قرار نگرفتن در جریان بازی، ارسال‌‌های پاس‌های رو به عقب و کم‌ارزش، پاس‌های اشتباه زیاد و تعلل در پاس دادن، بخشی از انتقادهایی بود که هواداران پرسپولیس به صادقی وارد دانسته‌اند.
نکته عجیب درباره او این است که به نظر می‌رسد بازی‌اش حد وسط ندارد. یا خیلی بد بازی می‌کند یا خیلی خوب و مؤثر؛ درست مثل دو بازی رفت و برگشت با استقلال تاجیکستان. با وجود این نقش مؤثر او در خط هافبک پرسپولیس را نمی‌توان انکار کرد. پرسپولیسی‌ها امیدوار هستند که در بازی امروز برابر سپاهان روز خوب صادقی باشد، آن‌وقت می‌توان امیدوار بود که صادقی یک تنه سرنوشت بازی را رقم بزند.
رامین رضاییان بی‌تردید یکی از بهترین فصول فوتبالی خود را تجربه می‌کند.
او ستاره بی‌گفت‌و‌گو و بدون جانشین سپاهان در فصل جاری بوده و ردپای او در تمامی موفقیت‌ها و بردهای سپاهان مشخص است. به گونه‌ای که اگر رامین در بازی حاضر باشد و گل بزند، می‌توان برد سپاهان را تضمین شده دانست.
در برد هولناک 9 بر صفر برابر آلمالیق در لیگ قهرمانان آسیا رامین باز هم اثر خود را گذاشت.
رضاییان که در بازی با آلمالیق توانست هم گلزنی کند و هم روی گل‌های هم‌تیمی‌هایش اثرگذار باشد تا اینجای فصل، یک آمار ویژه و البته ستودنی را از خود برجای گذاشته؛ این بازیکن ملی‌پوش که در جام جهانی هم پایش به گلزنی باز شد از ابتدای لیگ بیست و سوم هیچ‌کدام از بازی‌های سپاهان را از دست نداده و در دو جبهه داخلی و آسیایی پای ثابت ترکیب ثابت طلایی‌پوشان بوده.
رضاییان که برگ برنده مورایس در بسیاری از مسابقات بوده در این فصل هم بسیار گره‌‌گشا بوده و تا اینجا در گلزنی و گلسازی از فصل پیش هم بهتر کار کرده است و همین موضوع سبب شده مورایس حتی حاضر نشود یک لحظه او را از ترکیب سپاهان خارج کند.
در جشنواره گل سپاهان مقابل آلمالیق، نکته جالب گلزنان متعدد پرسپولیسی زردپوشان بودند. سپاهان با درخشش بازیکنان خط جلوی تیم خود که اکثراً سابقه پوشیدن پیراهن پرسپولیس را هم دارند به استقبال جدال با این تیم خواهد رفت. 5 نفر از گلزنان سپاهان برابر آلمالیق سابقه پوشیدن پیراهن پرسپولیس را بر تن دارند اما مهم‌ترین و جدیدترین آنها که دوئل او با تیم سابقش جذاب خواهد بود، عیسی آل‌کثیر است. آل‌کثیر که تا پیش از این بازی در 4 بازی 2 گل به ثمر رسانده بود، در بازی برابر آلمالیق در عرض 10 دقیقه، 2 گل زد و یک پاس گل داد تا نشان دهد قبل از بازی با پرسپولیس، شرایط خوبی دارد. آل‌کثیر که هفته‌های نخست را به دلیل بحث سقف قرارداد از دست داد، حالا با انگیزه‌تر از همیشه آماده درخشش در ترکیب زردهاست. بویژه اینکه رقیبان گردن‌کلفت و بزرگی هم در سپاهان دارد و می‌داند برای ماندن در ترکیب اصلی باید حتماً گل بزند. بازی برابر تیم فصل گذشته که با سر و صدا در تابستان از آن جدا شد، بهترین فرصت برای آل‌کثیر است تا میخ خود را در سپاهان محکم بکوبد و به پرسپولیسی‌ها ثابت کند که ارزش 35 میلیارد درخواستی را داشته. قطعاً عیسی یکی از نفرات کلیدی تیم ژوزه مورایس در مهم‌ترین بازی امروز خواهد بود و هواداران سپاهان خیلی دوست دارند که برد تیم محبوب‌شان با گلزنی عیسی به تیم سابقش همراه شود.
ژوزه مورایس برای بازی مقابل آلمالیق یک سورپرایز ویژه داشت؛ او شهریار مغانلو آقای گل تیمش را روی نیمکت نشاند و رضا اسدی را به خط حمله فرستاد تا احسان پهلوان بعد از مدت‌ها در ترکیب اصلی به میدان برود. تغییری که البته مثبت بود و پهلوان بازگشتی پرفروغ به ترکیب تیمش داشت. این تغییر جالب اما باز هم سبب نشد تا مغانلو گل نزند! آقای گل لیگ در نیمه دوم به میدان آمد و در همان دقایق کوتاه زهر خود را ریخت و دروازه حریف را گشود. با این گل مغانلو برای پرسپولیس خط و نشان کشید. او قطعاً امید نخست سپاهان برای فتح دروازه پرسپولیس است.