سفر وینگر محبوب ژنرال به جام ملتها قطعی است
شروع دوران تجلی محبی در روستوف
وصال روحانـی
روزنامهنگار
پنج ماه پس از کوچ محمد محبی از استقلال به روستوف، وی سرانجام شبیه به بازیکنی شده که این باشگاه روسی برای تصاحب وی حاضر به پرداخت مبلغی کلان به سانتاکلارای پرتغال شد که مالک محبی شناخته میشد. به ثمر رساندن دو گل طی سه دیدار متوالی روستوف در لیگ روسیه و نمایشهای قابل قبول او در مرحله گروهی جام حذفی روسیه (موسوم به روسیه کاپ) پایانی بر نیمکتنشینیهای مکرر وی در این تیم و استفاده حداقلی مربیان از او در سه ماه نخست حضورش در این باشگاه مطرح فوتبال روسیه بود. به واقع تجلی این هافبک تهاجمی خلاق و با تکنیک در بازیهای باشگاهی 6-5 هفته اخیر روسیه که ارسال دو پاس گل را هم از جانب وی برای یارانش موجب شده، همگان را متقاعد کرده که پول کلان خرج شده برای جذب او آنقدرها هم دور ریخته نشده و این بازیکن 26 ساله که در بالها بسیار کارساز است، میتواند گرههای کار روستوف را بگشاید. استفاده مربیان روستوف از محبی در 13 بازی از 14 مسابقه این تیم در فصل جاری لیگ روسیه شاید آمار حاصله او را بالا جلوه بدهد ولی در تعداد قابل توجهی از این دیدارها از محبی فقط 20 تا 30 دقیقه بازی گرفته شد.
داستان یک کش و قوس طولانی
قصه انتقال تابستانی محبی به روستوف بعد از کفاف ندادن پول استقلال برای ارائه آن به سران سانتاکلارا به واقع داستانی دو سه ساله با کش و قوسهای زیادی بوده است. سانتاکلارا در شروع لیگ بیست و دوم ایران، محبی را فقط به عنوان بازیکن قرضی و با این شرط به جمع آبیهای تهرانی فرستاد که اگر آنها تملک دائمی وی را میخواهند باید با پرداخت 500 هزار دلار او را به طور کامل بخرند و در غیر این صورت، محبی را پس خواهند گرفت و در مورد آینده وی آنطور که خودشان میخواهند تصمیمگیری خواهند کرد. استقلال در روزهای «پیش فصل» لیگ بیست و سوم مشغول سایر «خرید»های البته کم شمار خود بود و مجبور بود هر میزان پول اندکی هم که دارد، صرف رتق و فتق اموری کند که از دیدگاه آنها ضروریتر بود. اینچنین بود که سانتاکلارا پول مورد نظرش را از استقلال دریافت نکرد ولی با اندکی تأخیر روستوف پا وسط گذاشت و پولی را پرداخت کرد که مدیران باشگاه پرتغالی میخواستند و در نتیجه محبی به روسیه رفت و فصل تازهای را در زندگی ورزشی خود آغاز کرد. البته فیفا در پی شکایت سانتاکلارا در خصوص عدم دریافت حقالزحمه کامل استفاده یک فصلی استقلال از محبی، جریمه سنگینی را برای آبیها مقرر کرده که موجب بسته شدن مجدد پنجره نقل و انتقالاتی آنها شده ولی محبی دور از کش و قوسهای تازه فوق مشغول روبهراه سازی مجدد استراتژیهای کاریاش در روسیه و تطابق هر چه بیشتر با روشها و تاکتیکهای روستوف بوده است. مسألهای که بالاخره سیمای یک بازیکن موفق را به او بخشیده و محبی را محبوب شماری از هواداران این باشگاه هم ساخته است. در هفته جاری که روستوف در لیگ روسیه با اورنیوگ، تیم رده چهاردهمی جدول 1-1 مساوی کرد، محبی در ترکیب ثابت تیمش ظاهر شد و این نیز نشانهای دیگر از توجه فزاینده کادر فنی روستوف به وی است.
وقتی قلعهنویی بازگشت
محبی بازیکن محبوب امیر قلعهنویی هم هست و تقریباً در تمام فهرستهای انتخابی وی برای دیدارهای ملی هشت ماه اخیر جای داشته و سرمربی یوزها تا سرحد امکان از او استفاده کرده و به همین سبب انتخاب شدن او برای گسیل به جام ملتهای آسیای امسال (از 22 دی تا 21 بهمن در دوحه قطر) هم محرز به نظر میرسد. ارادت ژنرال به محبی ریشهای قدیمیتر از زمامداری کنونی و 8 ماهه وی در تیم ملی دارد زیرا این قلعهنویی بود که در دومین مقطع سرمربیگریاش در سپاهان این بازیکن پرتحرک و طوفانی و جوان را برای اولین بار در پست بال راست این تیم اصفهانی به بازی گرفت و محبی هم با نمایشهای انفجاری و گلسازیها و گلزنیهایش بیشترین بهره را از آن فرصت برگرفت و ثابت کرد که نه تنها به درد طلاییهای اصفهان میخورد بلکه اگر شرایط یاری کند، در سطح بینالمللی نیز حرفهایی برای گفتن دارد. اینچنین بود که بازیهای متعدد ملی محبی در دوره زمامداری مارک ویلموتس و دراگان اسکوچیچ شکل گرفت و با اینکه او هرگز در دل کارلوس کیروش طی مقطع دوم حکومت این مرد پرتغالی در جمع یوزها ننشست و به تبع آن از تیم اعزامی ایران به جام جهانی 2022 قطر حذف شد اما با انتخاب شدن قلعهنویی به عنوان جانشین کیروش در اواخر اسفند 1401 کاملاً قابل پیشبینی بود که این مربی، بازیکن جوان مستعدی را که خودش زیر پال و پرش را گرفته و در سپاهان صاحب شهرت و اعتبار کرده بود، یک بار دیگر از چتر حمایتی خویش برخوردار خواهد کرد و او باز هم پای ثابت انتخابهای ژنرال خواهد بود.
جای پایی که ثابت شد
حالا هم که تیم ملی با انتخابها و روشهای قلعهنویی از 9 بازی برگزار شده در دوره دوم زمامداری وی 8 تا را برده و دیگری را هم مساوی کرده، گسیل محبی به تصمیم قلعهنویی به رقابتهای آسیایی دوحه در زمستان امسال یک «پیشفرض» ثابت شده است و اما و اگری در آن وجود ندارد و فقط یک مصدومیت شدید احتمالی این فرصت را از محبی خواهد گرفت. به واقع محبی بعد از دو سه سال رفت و آمد بین ایران و پرتغال و اخیراً روسیه، به یک جای پای ثابت و مشخص در فوتبال ایران و اروپا رسیده و امروز و آینده از آن اوست. اینکه او چقدر آمادگی و صرافت استفاده حداکثری از این فرصت را داشته باشد، مسألهای مجزا و متفاوت است و باید صبر کرد و رویدادهای بعدی را دید.