در قرق نا‌آماده‌ها و کم‌تجربه‌ها
نیمکت پر استقلال خالی است!
حمیدرضا عرب
روزنامه نگار
اینکه می‌گویند باشگاه استقلال قصد دارد در نیم‌فصل اقدام به جذب بازیکنان جدید کند، موضوع مهمی است که ریشه در وضعیت نیمکت این تیم دارد.
استقلال با مصائب بسیاری فصل را شروع کرد و به دلیل مشکلات مالی و ماجرای سقف قرارداد و همچنین درخواست‌های مالی بالای برخی گزینه‌ها جذب بازیکنان دلخواه با مشکل مواجه شد و با استناد به اظهارات نکونام پیش از شروع فصل و حتی در میانه‌های راه تعداد قابل توجهی از گزینه‌های مورد نظر او جذب نشدند.
نتایج استقلال تا پایان هفته نهم به گونه‌ای نبود که سرمربی استقلال با نداری‌هایش روی نیمکت استقلال اشاره کند و به همین دلیل اشاره‌ای از سوی سرمربی استقلال به کمبود‌هایش روی نیمکت نشد.
نگاهی گذرا به نام‌هایی که اکنون تحت عنوان نیمکت‌نشین برای استقلال به میدان می‌روند، نشان می‌دهد که اوضاع چندان بر وفق مراد نیست.
به این نام‌ها توجه کنید:
پیمان بابایی، ارسلان مطهری، جعفر سلمانی، محمدرضا خالدآبادی، گوستاوو بلانکو، سامان تورانیان، محمدحسین زواری، امیرعلی صادقی، امید حامدی‌فر و صالح حردانی.
درکنار این بازیکنان ایمان سلیمی و زبیر نیک‌نفس نیز گاهاً به عنوان نیمکت‌نشین در استقلال دیده شده‌اند اما نکونام گرایش بیشتری به این دو بازیکن دارد، به این دلیل که دو بازیکن مورد نظر بیش از سایرین به تیم اصلی نزدیکند و از لحاظ فنی شرایط مطلوبی دارند و حتی می‌توانند در ترکیب اصلی به میدان بروند. صالح حردانی و جعفر سلمانی را هم باید در زمره همین بازیکنان قرار داد و شاید اگر تغییر روش بازی استقلال در کار نبود، تعداد بازی‌های حردانی و سلمانی بیشتر می‌شد اما در هر حال صالح و جعفر در هفته‌های اخیر غالباً در میان نیمکت‌نشین‌ها دیده شده‌اند و آنها را باید جزو معدود نیمکت‌نشین‌هایی محسوب کرد که از نظر فنی وضعیت مناسبی دارند و نکونام می‌تواند روی توانمندی آنها حساب کند. هرچند که تداوم نیمکت‌نشینی ممکن است آثار مخربی روی روح و روان این دو داشته باشد.
باقی نفراتی که نام‌شان به عنوان نیمکت‌نشین مطرح است اما وضعیت ایده‌آلی ندارند. پیمان بابایی، ارسلان مطهری و گوستاوو بلانکو به عنوان مهاجمان استقلال در آمادگی قطعی قرار ندارند و نکونام با تردید به آنها می‌نگرد. تورانیان، زواری، صادقی و حامدی‌فر هم که اغلب در میان نیمکت‌نشین‌ها قرار دارند، از عنصر تجربه بی‌بهره‌اند و جواد نکونام برای بازی گرفتن از آنها دست به عصا است و با بازیکنانی مواجه نیست که از بعد تجربی بتوانند گره‌های کور احتمالی را برای سرمربی استقلال باز کنند.
در واقع اگر بخواهیم با نگاهی واقع بینانه به نیمکت استقلال بنگریم با اوضاع بسامانی روبه‌رو نیستیم و به نوعی می‌توان گفت که دست نکونام برای انجام تعویض‌های هیجان‌انگیز چندان پر نیست و چنانچه مصدومیت یا محرومیتی برای بازیکنان اصلی به وجود بیاید، سرمربی استقلال گزینه‌های محدودی برای جانشینی در اختیار دارد.
پرواضح است که در شرایط فعلی موضوع جذب بازیکن در نیم‌فصل اهمیت بسیاری خواهد یافت و چنانچه استقلال نتواند در جذب بازیکنان جدید مقتدرانه عمل کند و با تکیه به همین نفرات به پایان فصل چشم بدوزد، احتمال اینکه با نوسان نتیجه‌گیری مواجه شود، بسیار خواهد بود.
بنابراین حتی اگر جذب بازیکنان جدید در نیم فصل منجر به خارج کردن نام برخی از بازیکنان کنونی شود و یا بار مالی قابل توجهی روی دوش استقلال بگذارد، باز هم ضروری جلوه می‌کند و بی‌تعارف جواد نکونام و همکارانش با این نیمکت در نیم‌فصل دوم دچار چالش خواهند شد. البته نباید از ظرفیت‌های قابل توجه استقلال امروز به سادگی عبور کنیم و اگر به مسأله جذب بازیکن و تقویت تیم اشاره می‌شود به این سبب است که استقلال فرصت قهرمان شدن در این فصل را از کف ندهد وگرنه شاید با همین ظرفیت بتوان استقلال را دست‌کم در میان سه تیم بالای جدول هم دید اما آنچه برای هواداران استقلال آرمانی است، اینکه در اولین فصل مربیگری نکونام به جام قهرمانی برسند و بتوانند افتخار دو فصل قبل فرهاد مجیدی را دوباره تکرار کنند.