در حافظه موقت ذخیره شد...
لزوم ایفای نقش نظارتی وزارت ورزش
خداحافظی با سوءمدیریت در ورزش
اتفاقاتی که در چند روز گذشته در خصوص اعزام کاروان پرورش اندام ایران به اسپانیا رخ داد، مصداقی از همین موضوع است. در همین خصوص وزارت ورزش به درستی به این موضوع ورود کرد تا همه ابعاد این اعزام پرحرف و حدیث بررسی شود. این اقدام وزارت ورزش کاملاً مطابق با جایگاه نظارتی این وزارتخانه است و به هیچ عنوان نباید آن را دخالت در امور فدراسیون قلمداد کرد. اتفاقاً باید به کیومرث هاشمی دست مریزاد گفت که اینگونه و بدون هیچگونه مصلحت‌اندیشی دستور پیگیری این مسأله را داد. در خصوص برخی دیگر از فدراسیون‌ها هم به نظر می‌رسد نیاز است تا وزارت ورزش وظیفه نظارتی خود را اعمال کند. قطعاً فعالیت اکثریت فدراسیون‌ها بر اساس قوانین و مقررات است و رؤسای آنها از وظایف محوله خود عدول نکرده‌اند اما برخی رؤسای فدراسیون‌ها که تعدادشان هم اندک است نیز علاقه‌ای به نظارت نهادهای ذیربط ندارند.
این موضوع نیازمند همکاری نزدیک کمیته ملی المپیک با وزارت ورزش است. البته در یکی، دو سال اخیر و به خصوص از زمانی که محمود خسروی‌وفا ریاست کمیته را بر عهده گرفت، این نهاد مهم ورزشی توانسته تعاملات مناسبی با وزارت ورزش و جوانان داشته است. تعاملاتی که در خصوص اصلاح اساسنامه فدراسیون‌ها هم نیاز است تا این مشکل یک بار برای همیشه حل شود.
به دلایل مختلف بودجه‌ای که مجلس شورای اسلامی برای ورزش کشور در نظر گرفت، نمی‌تواند هزینه‌های این حوزه مهم را تأمین کند اما بخشی از این بودجه در فدراسیون‌ها به درستی هزینه نمی‌شود. چه بسا اینکه اگر اینگونه نبود ورزش قهرمانی کشور می‌توانست افتخارات بیشتری را به دست بیاورد. نظارت روی چگونگی هزینه‌کرد بودجه فدراسیون‌ها از گذشته وجود داشته و کیومرث هاشمی هم قطعاً نگاه جدی روی این موضوع دارد.
با این حال این واقعیت که رؤسای برخی فدراسیون‌ها نتوانسته‌اند عملکرد مناسبی را در حوزه قهرمانی داشته باشند، نمی‌توان کتمان کرد. شاید اگر شرایط حضور کاندیداها در انتخابات فدراسیون‌ها سخت‌تر شود، هر مدیری که از حوزه‌های دیگر بیرون رانده شده، نتواند در ورزش صاحب سمت شود. این مسأله را نیز می‌توان جزو وظایف نظارتی وزارت ورزش به حساب آورد و قطعاً نتایج آن حتی در کوتاه مدت هم قابل رؤیت خواهد بود.