مدال نقره تیرانداز المپیکی تپانچه در آسیا
آبروداری به سبک هانیه
فائزه زمانی
روزنامه نگار
امسال، سال هانیه رستمیان است. تیرانداز ملی‌پوش تپانچه. دختری که درست یکسال و 6 روز پیش در قهرمانی جهان مصر با پنجمی ماده تپانچه 25 متر چراغ سهمیه المپیک کاروان ایران برای پاریس را روشن کرد. انگار سهمیه موتور مدال‌آوری او را هم روشن کرد. هانیه با سهمیه‌اش، دیگر دغدغه ندارد. او دو سال برای آمادگی تا المپیک فرصت دارد، روزهایی که همه فکر و ذکرش تمرین است و محک برای آمادگی بیشتر. تیرانداز المپیکی سال را با درخشش در جام جهانی باکو استارت زد، مسابقه‌ای که در آن مدال نقره گرفت. او 29 مردادماه در قهرمانی جهان باکو، درست در همان ماده‌ای که المپیکی شد، به فینال رسید اما دستش به مدال نرسید و چهارم شد. تیرانداز ملی‌پوش 44 روز بعد در بازی‌های آسیایی هانگژو هم با رقبایش مسابقه داد. مسابقه‌ای که به گفته خودش سخت بود اما راضی‌کننده: «من خدا را شکر می‌کنم که در تپانچه 25 متر فینالیست شدم، رکوردهای خوبی در این ماده زده شد و سطح رقابت‌ها تقریباً مثل ورلدکاپ و قهرمانی جهان بود. با اینکه بازی‌های آسیایی بود اما همان طور که می‌دانید رقبای اصلی ما در آسیا هستند، با این حال فینالیست شدم. اما به خاطر اینکه در چند مسابقه قبلی فینالیست شده بودم، توقع مدال از خودم داشتم که متأسفانه نشد و ششم شدم. ولی با شرایط اردوها و کمبودهایی که داریم نتیجه خیلی خوبی بود و از رکوردم و صعودم به فینال راضی بودم.»
هانیه در حالی که مدال برای تیراندازان در بازی‌های آسیایی، حکم کیمیا را داشت، کیمیاگر شد، آن هم با مدال برنز تپانچه میکس. مدالی که آبروی تیراندازی 16 نفره را خرید تا دست خالی به تهران برنگردد.
انگار حالا مأموریت غیرممکن به او محول شده؛ مدال‌آوری برای تیراندازی. در حالی که ناکامی تیراندازان در رقابت‌های امسال تنها مهر تأیید روی افت ملی‌پوشان می‌زند، اما هانیه درست یک ماه بعد از بازی‌های آسیایی هم دوباره تیراندازی را روسفید کرد، این بار با مدال نقره تپانچه 25 متر انفرادی قهرمانی آسیا در چانگ وون کره جنوبی. جایی که تیراندازان آسیایی در آن سهمیه المپیک را نشانه می‌گرفتند. اما تیر ایرانی‌ها به خطا رفت، جز هانیه رستمیان. او این بار مدال نقره را شکار کرد.
محسن نصر اصفهانی مربی هانیه در این باره می‌گوید: «رقابت‌های قهرمانی آسیا و انتخابی المپیک، سطح بالایی داشت. نتایج نشان می‌دهد سطح رقابت‌ها حتی از المپیک و بازی‌های آسیایی هم بالاتر بود، چرا که همه برای سهمیه آمده بودند.»
البته به گفته او خستگی عملکرد تیراندازان ایران را تحت تأثیر قرار داده بود: «همه تیم‌ها با نفرات جدید در قهرمانی آسیا شرکت کرده بودند، اما تیم ایران به خاطر نداشتن پشتوانه، با همان نفرات اصلی در مسابقات شرکت کرد که خستگی روی کار آنها تأثیر گذاشت و اجازه نداد نتیجه خوبی بگیرند.»
مربی تیم ملی تیراندازی با تپانچه، درخشش هانیه را به نداشتن دغدغه سهمیه المپیک ربط می‌دهد: «هانیه در قهرمانی جهان سال قبل سهمیه‌اش را گرفته بود بنابراین در رقابت‌ها دغدغه سهمیه نداشت و فشار کمتری بابت این قضیه تحمل کرد. به همین دلیل همه برنامه او در مسابقات برای آمادگی المپیک است و بس. او در قهرمانی آسیا با قهرمانان المپیک رقابت کرد و فقط با اختلاف یک نمره نایب قهرمان شد.»
به گفته محسن نصر اصفهانی، پیک برنامه‌های شاگردش را بازی‌های آسیایی می‌داند: «پیک برنامه‌های هانیه بازی‌های آسیایی بود. هرچند او می‌توانست در فینال بازی‌های آسیایی نتیجه بهتری بگیرد، اما حضورش در فینال این بازی‌ها، اولین صعود یک ایرانی به فینال بازی‌ها بود، اتفاقی که فشار روانی زیادی را به او تحمیل کرد. البته با برگشت به تهران در تمرینات روی ضعف‌های هانیه کار کردیم که باعث شد در قهرمانی آسیا، نتیجه بگیرد. هدف اصلی ما المپیک است و همه مسابقات و تورنمنت‌ها برای او حکم تدارکاتی را دارد و او تنها برای آمادگی قبل از المپیک حاضر می‌شود.»
مربی تیرانداز المپیکی، برای اینکه رستمیان تحت فشار نباشد، حرفی از مدال نمی‌زند: «ما برای اینکه بار روانی به وجود نیاید و هانیه تحت فشار نباشد، قول مدال نمی‌دهیم. البته او به شرط حضور در تورنمنت اندونزی، در اردوی هانوفر به آمادگی مدنظر می‌رسد.»