ورود پرسپولیس به پروسهای حساس با فکر ناهار و آپشن
بدون پول این تیم آرامش ندارد!
پرسپولیس پول ندارد. این احتمالاً خبری تکراری در تمام سی سال اخیر است که تعجبتان را به دنبال نخواهد داشت چرا که از دوره برپایی رختکن تیم در صندوق عقب علی پروین تا همین حالا که اتاق مدیرعامل را جامهای کوچک و بزرگ احاطه کرده و سه مجموعه ورزشی در اختیار باشگاه است این مشکل وجود داشته و به لطف تعدد رسانهها و دقیق شدن در اخبار پرسپولیس، بیشتر و شدیدتر از قبل به گوش میرسد.
بیپولی پرسپولیس در این اوضاع اقتصادی البته که عجیب نیست چرا که فوتبال با تمام جذابیتهایش در ایران به سمت ورشکستگی پیش میرود و در چنین شرایطی نگاه اقتصادی به باشگاهها حتی اگر بهترینشان هم باشی رو به افول خواهد رفت.
واقعیت اینکه اگر این مشکلات در ابعاد کلان یقه باشگاههای فوتبال را میگرفت تمام این دغدغههایی که یحیی گلمحمدی طی دو هفته گذشته به آن اشاره کرده وجود نداشت و همه به فوتبال فکر میکردند. به اینکه چطور تیم بهتری باشند تا در رقابت قهرمانی لیگ برتر کم نیاورند یا راههای صعود از مرحله گروهی لیگ قهرمانان را مرور کنند.
اما اوضاع اقتصادی خراب است و از این واقعیت گریزی نیست که بخش عمدهای از بیماری فوتبال به همین چرخش ناقص مالی مربوط است که پرطرفدارترین باشگاهش منابع تأمین کننده مالی مشخصی ندارد. تصور کنید تیمی با این تعداد هوادار و توجه رسانهای که اتفاقاً فصل گذشته هر چه جام در فوتبال ایران وجود داشته را برده و حالا در آسیا با تیمهای میلیون دلاری رقابت میکند فقط یک اسپانسر و یک راه درآمدزایی دارد و لاغیر.
مدیریت باشگاه هنر و ابداعی برای دست یافتن به منابع جدید مالی ندارد یا هر چه از آستین بیرون میآورد فقط کفاف بدهیهای گذشته را میدهد و چیزی برای عادیسازی شرایط باشگاه و دمیدن آرامش در تیم باقی نمیماند. در عین حال محدودیتهای دست و پاگیر آنقدر گسترش مییابند که خبری از نوآوری نمیشود و همه مدیران برای رسیدن به پول دنبال همان فرمولهای قبلی و ثابت میروند که بالاخره آن هم محدود است.
در چنین شرایطی تیم قهرمان فوتبال ایران برای قهرمان نشدن به دشمن خارجی نیاز ندارد.
حاشیهسازیهای رقبا، دعواها و کشمکشها بر سر سقف قرارداد و مالیات قرارداد خارجیها، مشکلات داوری و ... یک طرف، این بیپولی هم طرف دیگر.
حالا آنچه آرامش را از پرسپولیس گرفته همین بیپولی است. تصور کنید تیم اول فوتبال ایران پول ناهار بازیکنانش را ندارد که بدهد و ناهار لاکچری که تبدیل به یک میان وعده دستپخت تدارکاتچی تیم شده، تبدیل به سوژه رسانهها شده و البته برخی به عنوان مظلومنمایی از آن یاد میکنند.
پرسپولیس وارد یک پروسه سخت و فشرده شده. دورهای که از بازی با استقلال تاجیکستان آغاز شد و قرار است تا 8 دی ماه و آخرین بازی قبل از جام ملتها ادامه دشته باشد. طی این مدت تیم یحیی گلمحمدی 9 بازی لیگ برتری و سه مسابقه آسیایی خواهد داشت که نتیجه هر کدام از آنها برای رسیدن به اهداف مدنظر پرسپولیس پراهمیت است. با این وجود چنانچه پولی در بساط نباشد آرامش لازم برای طرح نقشه در این دوره فشرده از تیم سلب خواهد شد. تصور کنید یحیی گلمحمدی همان انرژیای که قبل و بعد از هر مسابقه صرف صحبت درباره مشکلات مالی میکند را برای تیمش صرف کند.
آن وقت حتماً گلمحمدی را مربی حرفهایتر و باکلاستری میدانند هم ارتباط او با رسانه، بازیکن و هوادار بهتر و درستتر خواهد بود و اینطوری نفر اول تیم اوضاع خوبی خواهد داشت.
این مسأله در مورد بازیکنان هم صادق است. اگر این آرامش از آنها گرفته شود کیفیت فنیشان نوسان خواهد داشت و ابزار دست مربی که نوسان داشته باشد نتیجه گرفتن دشوار میشود و پرسپولیس از اهدافش دور خواهد شد پس آنهایی که برای این باشگاه دلسوزی میکنند قبل از هر چیز دنبال بازگرداندن آرامش به اردوگاه سرخ باشند.
ZOOM
خبری از آپشنها نیست
با وجود اینکه رضا درویش بعد از پایان دیدار پرسپولیس مقابل استقلال تاجیکستان اعلام کرد سازمان خصوصیسازی اجازه برداشت پول را به این باشگاه داده و بزودی بخشی از طلب آپشن بازیکنان و مربیان پرداخت میشود اما طی دو روز آخر هفته گذشته هم خبری از این آپشنها نشد. به نظر میرسد پروسه برداشت از پول بورسی و رساندن آن به اعضای تیم از طریق بانک شهر همانطور که انتظار میرفت زمانبر شده است.
یحیی در تمام نشستهای خبری خود به موضوع مشکلات مالی بازیکنان اشاره داشته و با توجه به تداوم مشکلات، شرایط تیم به گونهای است که ممکن است حواشی ناشی از این ماجرا دامن تیم پرسپولیس را در ادامه بازیهایش بگیرد.
امروز پرسپولیس برای بازی مقابل ملوان راهی انزلی خواهد شد و باید دید بالاخره نیمی از آپشنها پرداخت خواهد شد یا خیر.