الزام هزینه 40 میلیاردی سرآغاز تحول در تیمهای پایه؟
استقلال اجبار ایافسی را به فال نیک بگیرد
مهدیه دریابیگی
روزنامهنگار
نیمفصل برای تیم امید به پایان رسید، اما این پایان برای استقلال نقطه امیدواری بسیاری باقی گذاشت. امید استقلال با شکست تیم پرسپولیس در بازی دربی هم صدرنشینی را از سرخها گرفت و هم توانست در جنگ کریخوانی پیروز شود و در نهایت نام سیاوش اکبرپور بار دیگر میان استقلالیها مطرح شود. برتری استقلال از یک منظر بسیار مهم بود و چهره یک تیم جوانمرد را به آبیها داد چرا که با برد استقلال تیم سایپا (شاگردان محمد فدایی) صدرنشین شدند، سرخها دوم و استقلال هم در جدول این مسابقات پنجم شد.
آنچه بعد از اتمام نیم فصل اول لیگ امیدها اهمیت پیدا کرد این است که تیم امید تا چه اندازه میتواند برای استقلال سود آور باشد و علاوه بر سودآوری برای تیمهای پایه به بزرگسالان نیز فایده برساند.
چندی پیش ایافسی اعلام کرد که الزاماً تیمهای پایه باید هزینه 40 میلیاردی داشته باشند در غیر این صورت با محرومیت مواجه میشوند. با توجه به الزامی بودن این قانون، استقلال هم مثل تمام تیمهای دیگر موظف به هزینه میلیاردی برای تیمهای پایه خود است. این نکته نشان میدهد که از این پس استقلال نمیتواند بیتوجه به هزینه در تیمهای پایه باشد. در حالی که تاکنون کمترین پول در این تیمها خرج شده و بعضاً والدین بازیکنان پولدار نقش به سزایی در حمایت مالی تیمها دارند که این نکته طبق قانون ایافسی منتفی است.
نکته دیگری که باید به آن توجه کرد نیمه پر لیوان قانون اجباری ایافسی است،چرا که استقلال با این اجبار هزینه درستی در بخش تیمهای پایه خود خواهد داشت و قطعاً برای این تیم توفیق اجباری است و میتواند سرآغازی برای استعدادیابی و پیدا کردن چهرههای نوظهوری باشد که تا پیش از این کوچکترین توجهی به آنها نمیشد و این مسأله نشان میدهد هر اجباری هم آن قدرها که فکرش را میکنیم بد نیست و یک جاهایی سرآغاز اتفاقات خوبی است که پیش از آن هرگز به آن توجه نشده است.
البته استقلال تاکنون نشان داده که پتانسیل ساختن بازیکنانی را دارد که بتوانند ستاره های فوتبال ایران در رده باشگاهی و همچنین رده های ملی باشند. مجتبی جباری، آندو تیموریان، خسرو حیدری، پیروز قربانی، امیرحسین صادقی، وحید طالبلو، امید نورافکن و چندین بازیکن دیگر که در آکادمی استقلال پرورش داده شده از این دست نمونهها هستند.
تجربه نشان داده تیمهایی که آکادمیهای بزرگ و قوی دارند متحمل هزینههای زیادی در بخش باشگاهداری نمیشوند و تیم خود را در طول فصل با هزینه کمتری نسبت به تیمهای دیگری میبندند. استقلال اگر بتواند الزام ایافسی را به فال نیک گرفته و با تزریق پول در آکادمی فوتبالش بازیکنان با استعداد را شناخته و پرورش دهد قطعاً در آیندهای نه چندان دور، نیاز نیست این قدر نگران بدهیهای کلان باشد و از همین منبع استعداد پولهای کلانی به دست خواهد آورد. در حال حاضر اما چند وقتی است که گفته میشود و به دلیل اختلافاتی که در آکادمی پیش آمده نه تکلیف آقای رئیس مشخص است و نه تکلیف مربیانی نظیر سبو شهبازیان! که چنین خبرهایی جز یأس و نا امیدی و مختل کردن پروسه بازیکنسازی نتتیجه دیگری به همراه نخواهد داشت.
باید توجه داشت که استقلال با به کارگیری مربیان توانمند تیمهای پایه میتواند این راه را سریعتر طی کند و البته این اختلافات نباید به اهداف اصلی لطمه وارد کند. باید دید برنامه علیخطیر چیست و آیا این مدیر رغبتی برای پایهگذاری اتفاقی نو که برای همیشه از او به یادگار بماند، دارد یا اینکه باز هم تیمهای پایه استقلال لابهلای مشکلات عدیده مظلوم واقع شده و قربانی مسائل دیگر میشوند.