وینگر گرانقیمت «لخ پوزنان» و غیبتی 7 ماهه
در انتظار قلیزاده
وصال روحانـی
روزنامه نگار
حضور احتمالی علی قلیزاده در مسابقه این هفته تیم فوتبال لخ پوزنان در لیگ لهستان بعد از ماهها مصدومیت و صبر و بلاتکلیفی وی میتوانست این امید البته اندک را در ذهن او به وجود آورد که شاید بتواند با درخششی ولو دیرهنگام رضایت امیر قلعهنویی را برای بازگشت به ترکیب تیم ملی و به تبع آن حضور در جام ملتهای آسیای امسال جلب کند و راهی این آوردگاه مهم در خاک قطر شود ولی او این هفته نیز به بازی گرفته نشد و انتظارش برای بازگشت به میدان طولانیتر شد. قلیزاده چپپا و تکنیکی، در اوایل تابستان امسال با پولی جذب تیم لخ شد که بالاترین رقم پرداختی در کل تاریخ حیات این باشگاه برای استخدام یک بازیکن بود و در تمامی صحنه فوتبال لهستان هم از گرانترین قراردادها محسوب میشد. با این حال مصدومیتهای پرشمار و مزمن و دیرکرد وزارت کشور لهستان در صدور مجوز کار وی و ناآمادگی فیزیکی - روحی قلیزاده برای بازگشتی سریع به میدان، او را به دردسری بزرگ دچار کرد و قضیه به شکلی درآمد که او 7 ماه تمام از هر میدانی دور ماند. حضور او در مسابقه «لخ» در دیدارهای این هفته لیگ برتر لهستان (که آن را استراسا کلاسا مینامند) میتوانست به این فترت طولانی پایان بخشد و امیدی را در وجود وی ریشه بدواند که پیشتر از آن یاد کردیم ولی او برای تحقق آرزوهایش باید حداقل تا هفته بعد صبر پیشه کند.
دفاعیات بیتأثیر
جان فان دنبروم، سرمربی هلندی لخ پوزنان که تیمش پیشینه 8 بار قهرمانی در لیگ برتر لهستان را دارد، پیشتر هم خبرهای امیدوارکنندهای درباره قلیزاده نداشت و برعکس با گفتههایش بر این حقیقت تأکید ورزیده بود که بال چپ پر هنر اسبق تیم سایپا نه تنها به شرایط بازگشت به میدان نزدیک نیست بلکه زمانی هم که آمادگی جسمانی و جنبه مثبت روحی - روانیاش را بازیابد، ابتدا در چند مسابقه تیم «ب» (دوم) این باشگاه به بازی گرفته خواهد شد تا به رشد مجدد و آمادگی مفیدی برسد که برای توپ زدن در تیم اصلی (الف) باشگاه و همسو شدن با سطح و کلاس لیگ لهستان بدان نیاز است. فان دن بروم تأکید کرده بود که قلیزاده تنها مقصر روند دیر رسیدنش به فصل جاری این لیگ نیست که هفته دوازدهم خود را هم برگزار کرده و مجموعهای از آسیبدیدگیها و عدم بهرهمند بودن از الزامهای یک ریکاوری سریع در ایجاد این وضعیت برای او کم یا بیش سهیم بودهاند. توضیحات و دفاعیات فان دن بروم از قلیزاده اگرچه برای همکاران وی در کادر فنی تیم و بازیکنان لخ قابل درک بوده اما هواداران باشگاه آن را نپذیرفته و به تأخیر طولانی قلیزاده در رجعت به میدان اعتراض کرده و گفته بودند انگار پول کلان صرف شده برای استخدام وی دود شده و به آسمان رفته است.
آمار مثبت سالهای خوش
بهترین دوران کار قلیزاده در فوتبال حرفهای در زمان عضویت وی در سایپا و در سه سال نخست حضور او در شارلروا که این وینگر دریبلزن و باهوش بعد از ترک سایپا به عضویت آن درآمد، سپری شد. او به قدری در جمع نارنجیپوشان سایپا موفق و تأثیرگذار بود که مدیران اغلب ایرانی شارلروا در جذب هرچه سریعتر او هیچ تأخیری را روا نداشتند و کوچ وی به لیگ بلژیک 5 سال پیش با چنین پیشزمینهای و براساس آماری خوش و مثبت شکل گرفت. اما او در فصل چهارم حضورش در شارلروا تحلیل رفت و در فصل پنجم چنان پایین آمد که انتقال قرضی او به تیم کاسیم پاشا (قاسم پاشا) ترکیه را موجب شد که البته کمترین توفیق را برای او دربر داشت و وی به دلیل مصدومیتهای پرشمار خود و ناآمادگی فقط در چهار مسابقه این تیم در فصل گذشته شرکت کرد. قلیزاده در ایام خوش و موفقش جایگاهی محکم در تیم ملی ایران هم یافت و 30 بازی ملی او که در اواخر مقطع نخست زمامداری 8 ساله کارلوس کیروش و در طول دوران کار مارک ویلموتس و سپس دراگان اسکوچیچ شکل گرفت، محصول همین درخششها و بازیهای تکنیکی و کارسازی بود که او برای یوزها انجام داد. وی نه تنها پست وینگر چپ ثابت یوزها را به خود اختصاص داد، بلکه به تبع آن از بازیهای ملی احسان حاجصفی، امید نورافکن و مهدی ترابی کاست و میلاد محمدی را هم در چندین و چند دیدار نیمکتنشین کرد.
هدفی «سخت و دور»
در ماههای اخیر که آن آمار مثبت، منفی شد و قلیزاده حتی قادر به ورود به ترکیب لخ و انجام ولو یک بازی (و حتی حضوری چند دقیقهای) در میدانهای لیگ لهستان نبوده، طبعاً بازیابی در سطح ملی و رسیدن مجدد به درجات عالیاش طی سالهای 2015 تا 2021 هدفی «سخت و دور» برای وی نشان میداد و کاری بود که او شاید چندان به آن فکر نمیکرد زیرا راه هرگونه فروغی در آن سطح ابتدا از طریق جا افتادن در لیگ لهستان میگذرد. قلیزاده نخست باید ارزشهای فنی فراوانش را در ادامه مسابقات این لیگ از نو به نمایش بگذارد و از سطح یک ستاره ناپیدا به درجات مرد تابناکی برگردد که تا دو سال پیش در میدانهای ملی و باشگاهی رؤیت میشد. تنها چیزی که تا این لحظه غیبت داشته و شکی در آن وجود ندارد، این است که قلیزاده از زمان بازی دوستانه تیمهای ملی ایران و روسیه در 4 فروردینماه امسال در تهران که با تساوی 1-1 پایان گرفت، در هیچ مسابقه رسمی و حتی دوستانه حضور نیافته و پا به توپ نشده و مصدومیتهای مزمن و اقبالی ناخوش امان وی را بریده است.
به ترکیب برنده دست نمیزنند!
امروز (پنجشنبه 4 آبان) دقیقاً 7 ماه از انجام آخرین بازی قلیزاده که همان دیدار دوستانه ایران - روسیه است، میگذرد و غیبت طولانی او وارد هشتمین ماه خود میشود. البته قلیزاده 45 روزی است که سلامت فیزیکیاش را بازیافته و از یک ماه پیش به تمرینات گروهی لخ هم بازگشته اما آمادگی مسابقهای او به حد مطلوب نمیرسد و به همین سبب فان دن بروم همچنان در مورد به کارگیری او عجله به خرج نمیدهد و منتظر میماند تا قلیزاده را در بهترین شرایط ممکن به میدان گسیل دارد. نکته بازدارنده دیگری که در رجعت قلیزاده تأخیر انداخته و احتمال بیشتر شدن آن را هم به وجود آورده، این است که لخ بر اثر غیبت این بازیکن پرتکنیک نه تنها ضرر نکرده بلکه با جمعآوری 22 امتیاز در 12 بازی نخستش در رده سوم جدول لیگ لهستان قرار دارد و فاصلهاش با صدر جدول فقط دو امتیاز است. به این ترتیب فان دن بروم دلیل چندانی برای تغییر دادن ترکیب تیمش نمییابد و قاعدتاً به ضربالمثل قدیمی «به ترکیب برنده دست نمیزنند» پایبند خواهد ماند و اگر چنین شود، باید گفت چه بداقبال است قلیزاده. با روال فعلی استفاده قلعهنویی از او در دو بازی 25 و 30 آبان تیم ملی عملاً منتفی است و استمرار این وضعیت، قلیزاده را حتی از جام ملتها هم دور نگه خواهد داشت. رویدادی که البته قلیزاده برای پرهیز از آن اضافه بر همتی بزرگ به اقبالی بس خوش هم نیازمند است.