انتخابات فدراسیون‌های ورزشی؛ چالش عدالت و شفافیت
سیدجواد بشیری
سرپرست روزنامه ایران ورزشی
انتخابات فدراسیون‌های ورزشی در کشور ما با چالش‌های مختلفی روبه‌رو بوده و همیشه شائبه‌های زیادی آن را احاطه کرده است. از جمله اینکه سرپرستان فدراسیون‌ها که مسئولیت برگزاری مجامع انتخاباتی را دارند، به یکباره علاقه‌مند می‌شوند که خودشان به عنوان کاندیدا در انتخابات حاضر شوند. این مسأله سال‌های سال و از زمانی که انتخابات جای انتصابات را در فدراسیون‌ها گرفت، وجود داشته است.
متأسفانه تا پیش از این اراده‌ای جدی برای کم شدن این شائبه‌ها وجود نداشته اما از زمانی که کیومرث هاشمی سکان ورزش کشور را به دست گرفته به واسطه تجربه چندین ساله‌اش در مدیریت ورزش کشور روی این مسأله دست گذاشت که عدم برگزاری انتخابات تعدادی از فدراسیون‌ها پیرو همین نگاه ویژه وزیر ورزش و جوانان به انتخابات فدراسیون‌ها بوده است.
از طرف دیگر بحث اساسنامه فدراسیون‌ها به یکی از جدی‌ترین مسائلی تبدیل شده که تا الان راهکاری برای آن ایجاد نشده است. در دولت پیشین اساسنامه‌ای برای فدراسیون‌ها تدوین شد که این اساسنامه با مشکلات و خلأهایی همراه بود و باعث شده با اساسنامه مورد تأیید فدراسیون‌های جهانی در تضاد باشد. هر چند با حضور هاشمی این مشکل نمی‌تواند دردسرساز باشد، چرا که او سال‌ها ریاست کمیته ملی المپیک که بین‌المللی‌ترین نهاد ورزشی کشور است را برعهده داشته و با اینگونه مسائل آشنایی کامل دارد.
نتایجی که برخی رشته‌های ورزشی کشورمان در بازی‌های آسیایی هانگژو رقم زدند، نشان داد انتخابات فدراسیون‌ها تا چه حد اهمیت دارد و مهم‌تر از آن ترکیب مجامع انتخاباتی فدراسیون‌ها است که باید اکثریت از دست رؤسای هیأت‌هایی که به نوعی وامدار رئیس پیشین یا سرپرست فعلی فدراسیون هستند، خارج شود. برگزاری انتخابات فدراسیون‌ها در شرایط عادلانه می‌تواند منجر به افزایش کارآمدی، جلوگیری از ورود افراد بی‌صلاحیت، رشد رشته‌های ورزشی و به خصوص شفافیت در عملکرد شود.
اهالی واقعی هر رشته می‌توانند بهترین تصمیم را برای فدراسیون‌شان اتخاذ کنند و باید آنها اکثریت کرسی‌های مجامع را در اختیار داشته باشند. ضمن اینکه تجربه نشان داده صرف اینکه کاندیدای ریاست فدراسیون، سابقه ورزش حرفه‌ای و حتی قهرمانی جهان و المپیک داشته باشد، نمی‌تواند به عنوان مهم‌ترین ملاک برای موفقیت او در جایگاه ریاست فدراسیون قلمداد شود. در حال حاضر از میان فدراسیون‌هایی که رؤسای‌شان ورزشکار حرفه‌ای بودند، تنها یکی دو فدراسیون عملکرد خوبی داشته‌اند.
در نهایت اینکه بار اصلی ورزش قهرمانی روی دوش فدراسیون‌هاست و برگزاری عادلانه انتخابات این فدراسیون‌ها به موفقیت ورزشکاران و تیم‌های کشورمان در میادین بین‌المللی همچون بازی‌های آسیایی و المپیک ختم خواهد شد. همین مسأله می‌تواند یک دلیل مهم برای برگزاری مجامع انتخاباتی فدراسیون‌ها به دور از هر گونه شائبه باشد.