در حافظه موقت ذخیره شد...
ماشین 100 میلیاردی با پول بقیه!
روزنامه نگار
دعوای زرگری فوتبال و منهای فوتبال دوباره به راه افتاده. دعوایی با یک تاریخ طولانی که از بدو پیدایش ورزش وجود داشته و مجادله‌ای بی‌سرانجام است که هیچ‌گاه به نقطه پایان نمی‌رسد. درست مثل دو خط موازی که هیچ‌گاه بهم نمی‌رسند. بهانه این بار جمله مناقشه‌برانگیز و تحریک‌کننده محمدحسین کنعانی‌زادگان است.
مدافع ملی‌پوش پرسپولیس که با تبختر و تفرعن به دوربین زل زده و از خودروی منحصربفرد یکصد میلیاردی و فوق گرانقیمتش گفته و فخر فروخته که: «بله؛ من مولتی میلیاردر هستم و خودرویی سوار می‌شوم که در ایران شاید به تعداد انگشتان یک دست وجود ندارد و کسی نمی‌تواند آن را داشته باشد.»
این فخرفروشی مدافع بی‌مایه تیم ملی از جنس همان اشتباهات مرگباریست که بارها نمونه‌اش را شاهد بوده‌ایم و تیم باشگاهی‌اش و البته تیم ملی را به خاک سیاه نشانده؛ از اشتباه بچگانه برابر ژاپن در نیمه‌نهایی جام ملت‌های آسیا 2019 قطر گرفته تا رسوایی اتوبوس گیت. اشتباهاتی که از مدافعی در این سطح عجیب و غیرقابل باور است. جملات متفرعنانه و تهوع‌آور کنعانی ولوله‌ای بزرگ را به پا کرده و آتشی را افروخته که به این سادگی خاموش شدنی نیست. ولوله‌ای که دوباره این پرسش کلیشه‌ای اما منطقی را از سوی قهرمانان رشته‌های ورزشی دیگر بازنشر کرده که چرا میان فوتبال و سایر رشته‌های ورزشی تا این اندازه تبعیض و ناعدالتی وجود دارد. اینکه تقریباً تمامی افتخارات ورزش ما متعلق به رشته‌های منهای فوتبال است اما 90 درصد منابع، توجه، پول و امکانات به فوتبال اختصاص دارد تا این رشته دستمزد ناکامی‌ها و تباهی‌هایش را بگیرد. این مطالبه و اعتراض البته به‌حق است. قهرمانان سایر رشته‌ها به ویژه کشتی شوریده‌اند و این تبعیض قدیمی را نبش قبر کرده‌اند. این اختلاف و شکاف البته در تمامی دنیا وجود دارد. در حقیقت محبوبیت و مقبولیت فوتبال در دنیا سبب شده تا این رشته بدل به یک بیزینس دست‌نیافتنی شود که ترنوور مالی آن وحشتناک است و بالطبع تمامی اجزا و ارکان آن از این خوان گسترده سودی سرشار می‌برند. آنچه در رشته‌های دیگر نمونه مشابهی ندارد. در حقیقت فوتبالیست‌ها و ارکان فوتبال درآمد سرشار خود را به مدد بازدهی مالی بالای این رشته کسب می‌کنند. در فوتبال ایران اما همه چیز برعکس است. باشگاه‌های ورشکسته و اقتصاد منفی فوتبال هیچ بازدهی مالی را به همراه ندارد و همین سبب شده برخلاف همه دنیا در ایران، دولت جور فوتبال را بکشد و برای آن هزینه کند. در حقیقت این قراردادهای مالی هنگفت و این هزینه‌های سرسام‌آور جملگی از خزانه دولت و بیت‌المال و به طور مشخص از جیب مردم پرداخت می‌شود. اتفاقی که سبب می‌شود خاصه خرجی فوتبالیست‌ها و سطح زندگی شاهانه آنها بیشتر دل مردم را به‌درد بیاورد؛ عاشقان واقعی فوتبال که با وجود مشکلات زیاد می‌بینند یک فوتبالیست اینگونه با پول بیت‌المال ماشین یکصد میلیاردی می‌خرد و به آن فخر می‌فروشد!