مهاجم اومونیای قبرس از تورنمنت اردن کمترین بهره را گرفت
پایان دوران اقتدار انصاریفرد در تیم ملی
وصال روحانـی
روزنامه نگار
دعوت از کریم انصاریفرد برای حضور در تورنمنت چهارجانبه اخیر اردن فرصت تازهای برای او جهت تثبیت مجدد خودش در ارکان تیم ملی و به تبع آن حضور در جام ملتهای امسال آسیا در قطر بود اما واقعیت امر این است که کریم پرتجربه کمترین بهره را از آن گرفت.
نزول انصاریفرد در سلسله مراتب باشگاهی رخداد تازهای نیست و از همان زمانی که وی از «آ.ا.ک آتن» آخرین تیم مطرح خود جدا شد تا پیراهن اومونیا نیکوزیا در قبرس را به تن کند، مشخص بود او دیگر مثل گذشته نزدیک در بورس نیست. پس از سالها بازی در امثال اوساسونای اسپانیا و المپیاکوس یونان، انصاریفرد زمانی به سمت اومونیا میل و به آنجا نقل مکان کرد که دید هیچ پیشنهاد بهتری از سایر تیمها و کشورهای مطرحتر ندارد. او فصل پیش در لیگ فوتبال قبرس بعضی درخششها و گلزنیهای حساس را در این تیم نیکوزیایی داشت اما در این فصل در این تیم هم عقبنشینی محسوسی داشته و در 7 مسابقهای که به میدان گسیل شده، تنها یک گل به ثمر رسانده است. این موارد ناظران را به این نتیجه میرساند که شاید دوران اقتدار کریم چه در سطح باشگاهی و چه در رده ملی پایان یافته باشد؛ مسألهای که عملکرد ضعیف انصاریفرد در تورنمنت اردن مهر تأیید تازهای بر آن زد.
ناامیدتر از گذشته
امیر قلعهنویی با وجود پایین آمدن تدریجی و فزاینده ارزشهای فنی کریم به این سبب او را در دهه دوم مهرماه به اردوی ملی فرا خواند که یک «چک» مجدد روی او در تورنمنت اردن انجام بدهد و ببیند که وی به درد حضور در جام ملتها که از 22 دی تا 21 بهمن در شهر دوحه برگزار میشود، میخورد یا خیر. آنچه در امان پایتخت اردن روی داد، ژنرال را احتمالاً نسبت به مهاجم درخشان اسبق پرسپولیس و تراکتور ناامیدتر کرد و با این اوصاف بعید است که وی از مسافران قطر باشد. در دیدار نهایی تورنمنت اردن هم و در روزی که ایران تیم ملی قطر را 0-4 درهم کوبید و به رتبه اول رسید، از انصاریفرد فقط در 6- 5 دقیقه پایانی استفاده شد و معلوم بود که قلعهنویی به سختی میتواند او را در حساب و کتابهای نهاییاش برای جام ملتها جای بدهد و مکانی را برای وی قائل باشد.
دستهای پُر ژنرال
اینکه انصاریفرد 34 ساله شده و از اولین روزهای سر برآوردنش در سطح اول فوتبال ایران و اروپا حداقل 15 سال میگذرد، سهم اصلی را در نادیده گرفته شدن احتمالی برای جام ملتها ندارد زیرا تیم ملی زیر نظر قلعهنویی بافت پیر خود را که در دوره دوم زمامداری کارلوس کیروش شکل گرفته بود، حفظ نموده و حتی آن روند را تشدید هم کرده و در فهرستهای انتخابی او برای دیدارهای مختلف تیم ملی در 7 ماه نخست امسال دستکم 12-10 بازیکن 30 سال یا بیشتر از آن سن داشتهاند. مسأله تأثیرگذارتر این است که دستهای ژنرال در خط حمله به قدری پر است که دیگر نیازی به یک کریم نزول کرده احساس نمیکند و استفاده از او بهرهای خاص را در جام ملتها شامل حال یوزها نخواهد کرد. ژنرال در خط حمله نه تنها طارمی و آزمون را در اختیار دارد، بلکه با هافبک- مهاجمانی همچون قدوس و جهانبخش و وینگرهایی همچون ترابی، امیری، رضاییان، محبی، حاجصفی و میلاد محمدی بازیکنانی را در خدمت خود میبیند که هر لحظه میتوانند همانند مجربترین فورواردها به قلب دفاعی حریفان بزنند و گلسازی و گلزنی کنند. درست است که ترابی و امیری در هفتههای اخیر مصدوم و دور از میدان بودهاند اما هر دو بهبود یافتهاند و در راه بازگشت قرار دارند و ترابی هفته گذشته چند دقیقه آخر را برای پرسپولیس مقابل پیکان بازی کرد. به اینها بیفزایید علی قلیزاده، وینگر چپ تکنیکی سابق شارلروا و عضو فعلی لخ پوزنان لهستان را که مصدومیت و غیبت 7 ماههاش پایان یافته و به صحنه تمرین و مسابقه بازگشته است.
مگر اتفاقات عجیبی رخ بدهد
اتفاق دیگری که احتمال عدم انتخاب انصاریفرد را برای جام ملتها بیشتر میکند، نمایش عالی مهرداد محمدی برادر میلاد محمدی و مهاجم چپپا و کارآمد این فصل استقلال در دیدارهای اخیر تیم ملی است که قلعهنویی را وادار میکند به طور جدی روی حضور وی در آوردگاه قطر حساب باز کند. ترافیک بازیکنان توانا و مستعد در خط حمله و کانالهای کناری زمین به حدی است که انصاریفرد را ناخواسته به درهای خروجی تیم ملی نزدیک و حضور او را در «دوحه» نامحتملتر میکند، مگر اینکه در 80 روز باقی مانده تا شروع آن رقابتها اتفاقات بزرگ و عجیبی روی بدهد. به این ترتیب مهاجمی که در دوران سرمربیگری کیروش و اسکوچیچ جایی ویژه در برنامههای آنان داشت و ویلموتس ناکام هم از او غافل نماند، شاید برای افزودن چشمگیر بر دیدارهای ملیاش بخت چندانی نداشته و دوره او در چنین سطحی اصولاً و کلاً پایان یافته باشد.