سایه روشن‌های استقلال در 5 پرده
تیمی که «نکو»ست
آیسان سعیدی
روزنامه نگار
دکترینی در فوتبال وجود دارد که می‌گوید: تیم‌ها همانند مربیان‌شان می‌شوند. این قانون در قبال استقلال بشدت صدق می‌کند. استقلال نکونام تیمی است صد درصد تحت تأثیر سرمربی‌اش. درست مثل دوران فوتبال جواد. تیمی که حتی با وجود تمام کمبودهای فنی روحیه برنده بودن دارد. دوربین‌های تلویزیونی، تصاویر جالبی از چهره و البته عکس‌العمل‌های جواد نکونام کنار زمین شکار می‌کردند که با حرارتی زایدالوصف در حال هدایت تیمش بود و شاگردانش را به جلو هل می‌داد. این همان روحیه شکست‌ناپذیری نکو است که حالا در تیمش حلول پیدا کرده. تیمی که با 2 گل از حریف عقب می‌افتد اما تسلیم نمی‌شود، 3 گل می‌زند و برنده از زمین خارج می‌شود.
استقلال در فصل جاری کاملاً تیم متفاوتی از فصل گذشته است؛ چه در فلسفه بازی، چه در شکل بازی و چه حتی در ارنج و تاکتیک. شاید همین تغییرات بنیادین سبب شده تا استقلال هنوز قوام کامل نیافته باشد و فراز و نشیب زیادی را تجربه کند. سیستم و ترکیب استقلال در برابر هوادار درست مثل بازی قبل در رفسنجان و برابر مس بود. نکونام 2-۵-3 را به عنوان سیستم پایه انتخاب کرده که مدام در طول بازی با جابه‌جایی‌های بازیکنان روی سیستم‌های دیگر بویژه 3-4-3 سوییچ می‌شود. سیستمی که مورد علاقه نکو است اما حضور 3 مدافع مرکزی به نوعی یک ریسک بزرگ محسوب می‌شود. ورای اینکه بازی با 3 دفاع در فوتبال ایران چندان باب نیست و بازیکنان ایرانی با آن خو نگرفته‌اند، نیاز به مدافعان تاکتیکی دارد که در فوتبال ایران وجود خارجی ندارد. راز اشتباهات خط دفاعی استقلال و گل به خودی را در همین سیستم باید دید. سیستمی که اگرچه با وجود مشکلاتش، استقلال با آن نتیجه می‌گیرد.
بازی با هوادار، بازی مهرداد بود. بار خط حمله استقلال در فصل قبل روی دوش محبی و قایدی بود و این فصل قرار است کار 2 ستاره پارسال را مهرداد محمدی تکی انجام دهد. شاید مهرداد سرعت و تکنیک و خلاقیت آنها را نداشته باشد ولی به مراتب گلزن‌تر و شوتزن‌تر است و مهمتر از همه چپ‌پاست. دقت ضربات چپ‌‌پاها معمولاً بهتر از راست‌پاهاست و ضربات پای چپ با احتمال بیشتری به گل تبدیل می‌شود. البته در ضربات پنالتی شاید چنین ماجرایی صدق نکند.
روی هر دو گل تیزهوشی و کیفیت مهرداد بسیار به چشم آمد. اما سوپرگل دوم او شب درخشان مهرداد را تکمیل کرد. گل دوم مهرداد محمدی به هوادار کپی برابر اصل گلی بود که او در لیگ ستارگان قطر برای السیلیه زده بود.
مهرداد محمدی در دقیقه 84 بازی با هوادار توپ را از سمت راست به مرکز زمین آورد و با یک شوت محکم از پشت محوطه جریمه با پای چپ موفق شد گل دوم خودش و سوم آبی‌ها را بزند. نکته جالب اما اینکه مهرداد محمدی فصل پیش که در باشگاه السیلیه بازی می‌کرد، دقیقاً شبیه همین گل را به باشگاه ام‌صلال زده بود و این نشان می‌دهد او به زدن گل‌های این سبکی عادت دارد.
مهرداد محمدی بی‌تردید ستاره استقلال در بازی با هوادار بود و آبی‌ها روی درخشش او در ادامه فصل حساب ویژه‌ای باز کرده‌اند. شاید اگر محمدی در ابتدای فصل و تمرینات پیش فصل مصدومیت مالی! نداشت و در تمرینات حضور پررنگ پیدا می‌کرد، می‌توانست در استقلال زودتر جا افتاده و بیشتر به استقلال کمک کند.
درست است که مهرداد محمدی ستاره استقلال در خط حمله است و جور این تیم را می‌کشد اما نمی‌توان برای یک فصل پرفشار فقط روی دیوار مهرداد یادگاری نوشت. آرمان رمضانی و ارسلان مطهری و پیمان بابایی، جوری در خط حمله استقلال ضعیف کار کرده‌اند که آبی‌ها بشدت به حضور بلانکو نیاز دارند. بلانکو همان گمشده استقلال در خط حمله است که با توجه به کیفیتش می‌تواند زهر خط حمله استقلال را چند برابر و کشنده‌تر کند. حضور او خط حمله آبی‌ها را بیمه می‌کند. با حضور بلانکو به تیم بهتر و خطرناک‌تری در خط حمله تبدیل شوند. باید دید بالاخره چه زمانی قرارداد بلانکو ثبت می‌شود و او تا چه زمانی همچنان پشت خط می‌ماند.
6 بازی و 15 امتیاز، یک شروع عالی برای نکونام و استقلال که معمولاً در این سال‌ها قافیه قهرمانی را در همین هفته‌های ابتدایی به پرسپولیس می‌باختند. استقلال نکونام در هر موردی ضعف داشته باشد در امتیازگیری و مفت‌باز نبودن، ضعف ندارد. استقلال، پرسپولیس، سپاهان خرج خود را همین اول لیگ از بقیه جدا کرده‌اند. آنها تیم‌های سید دو و سه لیگ را راحت می‌برند و به این ترتیب بازی‌های آنها مقابل یکدیگر بیش از پیش حساس خواهد بود.