نشست خبری سرمربیان تیم ملی کشتی آزاد و فرنگی
فـــــــرار رو به جلــــو
محسن وظیفه
روزنامه نگار
نشست خبری سرمربیان تیم ملی کشتی آزاد و فرنگی برای پاسخگویی درباره نتایج تیم ملی در قهرمانی جهان و بازیهای آسیایی برگزار شد. نشستی که البته به جای پاسخگویی بیشتر به سمت توجیه مشکلات و کمبودهای تیم رفت. البته هر دو تیم آزاد و فرنگی در قهرمانی جهان نتیجه بدی نگرفتند اما وجود برخی از مشکلات به حدی مشخص و واضح بود که صدای خیلی از دوستداران تیم را هم درآورد. هر دو تیم رده دوم قهرمانی جهان را کسب کردند و در بازیهای آسیایی هم کسب 5 مدال طلا؛ سه طلا در آزاد و دو طلا در فرنگی نتیجه مقبولی بود. بنابراین نتیجهای که کسب شده نتیجه خوبی بوده اما نکتهای که باعث شده تا کادرفنی تیم ملی چه در آزاد و چه در فرنگی مورد انتقاد قرار بگیرند، به برخی از شکستها برمیگردد و اینکه کمتر کسی هست که امروز از کسب مدال طلا از این دو تیم در المپیک پاریس مطمئن باشد اما سرمربیان تیم ملی به جای پذیرش این نقدها به ارائه آمار روی آوردند که این آمارها هم به ضرر آنها تبدیل شد.
پژمان درستکار سرمربی تیم ملی کشتی آزاد که یک روز قبل از نشست خبری به ارائه آمار روی آورده بود؛ در این نشست هم به دفاع از عملکرد تیم ملی پرداخت و فشار رسانهای را باعث دیده نشدن موفقیت تیم ملی دانست. او چندین بار از عملکرد تیم ملی کشتی آزاد در جهانی 2023 صربستان که جهانی سال قبل از المپیک است، تعریف کرد و آن را با نتایج جهانیهای قبل از المپیک در دورههای گذشته قیاس کرد اما واقعیت این است که در 4 دوره اخیر این نتیجه فقط از جهانی 2015 بهتر بوده و نسبت به جهانی 2011 و جهانی 2019 نتیجه ضعیفتری است.
در جهانی 2011 تیم ملی کشتی آزاد صاحب 2 طلا، یک نقره و یک برنز شد که در هفت وزن صاحب این مدالها شد. در جهانی 2019 نورسلطان قزاقستان؛ یک طلا، یک نقره و دو برنز به دست آمد که سرمربی تیم ملی کشتی آزاد در هر دو دوره غلامرضا محمدی بود. نتیجه نورسلطان با جهانی 2023 صربستان که یک طلا، دو نقره و یک برنز به دست آمد، به لحاظ تعداد مدال تفاوتی ندارد اما به این دلیل مهم است که تیم ملی کشتی آزاد در 2019 شرایط خوبی نداشت و محمدی بعد از فاجعه 2018 تیم را تحویل گرفته بود. برخلاف اینکه پژمان درستکار چندین بار گفته که تیم جهانی 2017 و 2018 را تحویل گرفته اما واقعیت این است که این غلامرضا محمدی بود که وارث آن تیم بحران زده شد. تیم سال 2019 با نفراتی راهی قهرمانی جهان شد که خیلی از نفرات تیم قبل از آن حتی سابقه حضور در جهانی را نداشتند اما در جهانی 2023 از ترکیب 10 نفره؛ 8 نفر مدال جهانی داشتند و شاید اگر نتیجه کسب شده بهترین نتیجه تاریخ نشد اما به لحاظ تعداد مدالآوران حاضر در ترکیب تیم ملی کشتی آزاد یکی از بهترین تیمهای تاریخ بود. تیم ملی کشتی آزاد در جهانی 2019 سه سهمیه گرفت و در جهانی 2023 هم سه سهمیه گرفت؛ چرا نتیجه این دوره را بهتر از دوره قبل میدانند؟ به این دلیل است که سرمربی تیم ملی کشتی آزاد باید نگاه بهتری به تیمش داشته باشد و نمودار درست نکند.
روسیه تحریم شده، بحرانزده و درگیر جنگ که همه دیدند شرایط خوبی نداشتند و یک سال اجازه حضور در هیچ تورنمنتی را نداشتند، آمدند و 2 طلا، یک نقره و یک برنز کسب کردند و شاید اگر امتیاز آنها به لحاظ تیمی محاسبه میشد، در ردهبندی نایب قهرمان میشدند و ما سوم دنیا بودیم.
تیم ملی کشتی فرنگی هم با مشکلی اینچنینی روبهرو است. کادرفنی این تیم هم حاضر به پذیرش مشکلات نیست. شکی نیست که حسن رنگرز برای گرفتن سرمربیگری تیم ملی از هر شخص دیگری شایستهتر بوده و در این مدت هم کم زحمت نکشیده اما چرا باید برخی از نتایج را به حضور روسیه ربط بدهیم؟ کدام کشتیگیر مطرح در ترکیب تیم ملی روسیه در این دوره از جهانی حضور داشت؟ شکست محمدرضا گرایی در جهانی را به وزن کم کردن او ربط میدهند و مدعی هستند که او 9 کیلوگرم وزن کم میکند؛ خب اگر واقعاً چنین است چرا اصلاً او را انتخاب کردند؟ چرا به جای فشار آوردن به گرایی؛ دانیال سهرابی را در وزن 67 کیلوگرم برای جهانی انتخاب نکردند؟ چرا با سجاد ایمنطلب کار نکردند تا واقعاً جوانگرایی هم صورت بگیرد؟ ضمن اینکه هنوز یک سؤال مهم وجود دارد؛ محمدرضا گرایی در المپیک توکیو به مدال طلا رسید و بلافاصله هم بعد از المپیک راهی جهانی نروژ شد و آنجا هم طلا گرفت. سال گذشته هم تا فینال به هیچ یک از رقبا رحم نکرد و در فینال هم اگر نمیخواست به حریف فن 4 امتیازی بزند، باز هم برنده بود و به طلا میرسید. این همان گرایی است که حالا میگویند اضافه وزن دارد. پذیرفتن مشکل، نیمی از طی کردن راه آن برای برطرف کردن است اما کادرفنی تیم ملی کشتی آزاد و فرنگی حاضر به پذیرش هیچ مشکلی نیست و این برای فدراسیون کشتی و کادرفنی تیم ملی گران تمام میشود.