در حافظه موقت ذخیره شد...
تست تازه یک مربی «عقل‌گرا»
روزنامه نگار
همزمان با بازی امشب نساجی در خانه «نوبهار» ازبکستان برخی از هواداران تیم نارضایتی خود را از عملکرد سیدمهدی رحمتی پنهان نگه نمی‌دارند و به آمدن یک مربی تازه به جای او امید بسته‌اند.
شاید دلیل آنها برای جابه‌جایی مورد نظرشان باخت بسیار بد خانگی 0-3 نساجی مقابل الهلال عربستان در هفته دوم این رقابت‌ها بوده باشد که سه هفته پیش شکل گرفت و البته آنها به نتایج سینوسی این تیم در لیگ برتر هم خرده گرفته‌اند. عرصه‌ای که عملکرد رحمتی و سیستم‌های انتخابی نه‌چندان مثبت وی سبب شده نه تک نمایش‌های خوب نساجی قابل اطمینان و در حوزه پیش‌بینی باشد و نه ناکامی‌ها و توقف‌هایش و در 6 بازی برگزارکرده‌اش به یک برد اکتفا کند و با تحمل سه شکست، در جمع پنج تیم انتهایی جدول قرار گیرد.
نساجی از ایام «پیش‌فصل» به دوسه دلیل عمده اقدام به استخدام رحمتی کرد. یکی اینکه این تیم با هدایت یک مربی نه چندان پخته اسپانیایی (که در میانه فصل جانشین حمید مطهری شده بود) به نتایج ضعیفی رسیده و تا واپسین هفته‌های لیگ بیست و دوم خطر سقوط به دسته‌ای پایین‌تر را احساس می‌کرد. سبب دوم نیز این بود که آلومینیوم اراک تیم قبلی رحمتی طی دو فصلی که این مربی زمام امور را در دست داشت، به نتایج معقولی در لیگ رسیده و جایی بین هشت تیم بالای جدول را برای خود اختیار کرده بود. علت سوم نیز که از دو دلیل قبلی نشأت می‌گرفت، این بود که چون نساجی با فتح جام حذفی دو فصل پیش ایران مجوز شرکت در لیگ قهرمانان آسیا را کسب کرده بود، تصور سران این باشگاه این بود که رحمتی با تجربه فراوان حضورهای بین‌المللی‌اش در دوران بازیگری و مربیگری با تیم شهرخودرو در آسیا گزینه بهتری نسبت به مربی ناکام اسپانیایی و بسیاری از گزینه‌های ایرانی حاضر در صحنه برای رهبری نساجی در «آسیا» است.
منتقدان به سیستم کار رحمتی نباید فراموش کنند که تاکتیک‌های انتخابی او اصولاً همانی است که طی این فصل در بازی‌های تیم محبوب خود دیده‌اند. او یک مربی صددرصد دفاعی نیست اما روش و مرام دلخواه او عاری از هرگونه ماجراجویی غیرضروری و مبتنی بر صبر و احتیاط برای رخ دادن اتفاقات مساعد در محوطه جریمه حریفان و بهره‌گیری صد درصدی از لغزش‌های رقبا در چنان لحظاتی است. در چنین فرایندی اصولاً هیجان زیادی خلق نمی‌شود و خبری از ریسک و حادثه‌جویی نیست و کارها با کمترین تهاجم و بیشترین احتیاط شکل می‌گیرد.
برای اینکه هواداران نساجی مطمئن شوند که این رویکرد تیم مورد علاقه‌شان را از هر توفیقی دور و سقوط این تیم به «لیگ یک» را محقق می‌کند، هنوز زود است و شاید در اواسط فصل طرفداران ناراضی نساجی به این نتیجه برسند که احتیاط فراوان و بازی‌های غیرریسکی رحمتی و عقل‌گرا بودن او به نفع‌شان تمام شده است. تحت هر شرایطی در این نکته شکی نیست که رحمتی در پی ارائه بازی‌های زیبایی نیست که هواداران پر و پاقرص نساجی همیشه آن را دوست داشته و خواهان استمرار در عرضه آن بوده‌اند. از دید او، محکم و مطمئن بودن بسیار عقلایی‌تر از زیبا اما در معرض خطر بودن است.