شانس‌های مبهم هافبک کایسری و تیم ملی ایران
جام ملت‌ها و معمای علی کریمی
وصال روحانی
خبرنگار
برای علی کریمی هافبک ایرانی کایسری اسپور ترکیه چه میزان بخت حضور در رقابت‌های امسال جام ملت‌های آسیا می‌توان قائل بود؟ این هافبک وسط 31 ساله بازیکنی فنی و مدبر است اما معمولاً در بسیاری از اوقات سال مصدوم است و به همین سبب از یکی دو تورنمنت بزرگ ملی سال‌های اخیر دور مانده. او برای دیدارهای دوستانه شهریور ماه تیم ملی فوتبال ایران که مقابل بلغارستان و آنگولا بود دعوت شد و بازی هم کرد اما تورنمنت چهارجانبه اخیر اردن را به دلیل مصدومیت از دست داد و در ترکیه باقی ماند تا روند درمانی‌اش را پیگیری کند. اینک که کمتر از 80 روز تا جام ملت‌های آسیا (دی و بهمن در قطر) باقی مانده، تا چه حد می‌توان امیدوار بود که کریمی سالم بماند و انتخاب گردد و به دوحه برود و آنجا برای یوزها مفید واقع شود؟
آیا «او» سرحال‌تر می‌شود؟
پاسخ این سؤال اضافه بر آسیب‌دیدگی‌های گاه و بی‌گاه کریمی بی‌ارتباط با شرایط سایر هافبک‌هایی نیست که امیر قلعه‌نویی سرمربی تیم ملی ایران برای دو دیدار نخست ایران در مقدماتی جام جهانی 2026 (25 آبان مقابل برنده هنگ‌کنگ - بوتان و 30 آبان برابر ازبکستان) و البته دور نهایی جام ملت‌های آسیا مد‌نظر دارد. آنها سعید عزت‌اللهی، احمد نوراللهی، روزبه چشمی، میلاد سرلک، امید نورافکن و در درجات و احتمالاتی پایین‌تر محمدجواد حسین‌نژاد، محمد کریمی و علی علیزاده هستند ولی به‌نظر می‌رسد امید ابراهیمی که سال‌ها است در لیگ قطر توپ می‌زند و 35 ساله شده، از معادلات خارج شده باشد. در رقابت‌های اخیر اردن از نورافکن که همچنان مصدوم است و همچنین علیزاده که عضو گل‌گهر سیرجان است و البته سرلک که او هم مصدوم شده خبری نبود اما باید پرسید وقتی به اوایل دی‌ماه برسیم و قلعه‌نویی بخواهد هافبک‌های مورد نظرش را در جمع 23 (یا 25) نفره انتخابی خود به کنفدراسیون فوتبال آسیا برای حضور در جام ملت‌ها جای بدهد، کریمی در کدام جایگاه قرار خواهد داشت؟ آیا او باز در آن زمان مصدوم است و خاطرات تلخ و سخت جام جهانی 2018 برایش تکرار خواهد شد یا سالم و سرحال‌تر از آن زمان و در معیت یارانش به سوی یک قهرمانی احتمالی در جام ملت‌های 2024 پر خواهد کشید؟ جامی که اگر فتح شود، به دوری 48 ساله کشورمان از عنوان نخست این پیکارها پایان خواهد بخشید. سؤال فوق چون با مسأله علی کریمی مواجه هستیم و شرایط او همواره غیر‌ثابت است، معماوار جلوه می‌کند و به یک پاسخ ثابت و قطعی نمی‌رسیم و برعکس ابهام از سر و روی این مسأله می‌بارد.
کابوس حضورهای یک در میان
علی کریمی ابتدا در سپاهان چهره شد و در استقلال هم دوره خوبی را سپری کرد ولی پس از لژیونر شدن و رفتن به کرواسی آغاز چندان خوبی در این عرصه نداشت و حتی مجبور به بازگشت به لیگ ایران به قصد بازیابی توانش و طراحی یک نقشه راه تازه برای خود شد. او در مرتبه دوم لژیونر شدنش حضوری پربارتر را در قطر برای خود پی ریخت و پس از کسب نمره قبولی در لیگ این کشور کوچی بهتر را به لیگ ترکیه تجربه کرد. او در فصل گذشته و فصل جاری در کنار دیگر بازیکن ایرانی کایسری اسپور یعنی سید‌مجید حسینی نمایش‌های خوبی را به اجرا گذاشته اما کابوس مصدومیت‌ها و حضورهای یک در میان او را رها نکرده و باز هم همدم وی شده است. کریمی با قد و بالای بلند و پیکر تقریباً لاغرش برای این‌گونه آسیب‌دیدگی‌ها مهیا بود و زمینه‌های لازم را داشت اما بیش از اینکه این عوامل تنها دلیل خلق این عوارض برای وی بوده باشد، مکان بازی او و پست تخصصی‌اش که هافبک وسط است و لازمه و مشخصه آن درگیری‌های دائمی فیزیکی با رقبا است، او را به دردسرهای متعددی انداخته و دچار مصدومیت‌های مکرر کرده است.
ریسک غیر‌ضروری
هرجور به این فرایند نگاه کنیم، از منظر عده‌ای کریمی با این نوع شکنندگی‌ها و با نداشتن استقامت ماندگاری که برای هر دوره مسابقه‌ای و بخصوص جام ملت‌ها (و جام جهانی) مورد نیاز است و با آمادگی چشمگیر و همیشگی‌اش برای آسیب‌دیدگی‌های خرد و کلان گزینه مناسبی برای حضور در جام ملت‌های پیش‌رو در قطر نشان نمی‌دهد و حتی اگر به لحاظ فنی برای این قضیه کاملاً صاحب صلاحیت باشد (که همین‌طور هم هست) مربیان تیم ملی را دائماً به این شک می‌اندازد که انتخاب کریمی برای جام ملت‌ها و گسیل او به میدان یک اقدام مطمئن و دارای عاقبتی تضمین‌شده نیست. هرچه هست، این معما تا زمان حل نهایی‌اش همچنان دغدغه‌ای ماندگار در ذهن ژنرال و دستیاران پرشمار او در کادر فنی تیم ملی خواهد ماند و باید فعلاً صبر پیشه کرد و آینده را به تماشا نشست.