کی‌روش – قطر؛ کدام بیشتر پشیمان است؟
آرمن ساروخانیان
روزنامه‌نگار
برای کسانی که بازی قطر مقابل عراق را دیده بودند، ضعف دفاعی تیم کی‌روش مقابل ایران چندان عجیب نبود. خط دفاع قطر در بازی نیمه‌نهایی تورنمنت اردن هم شکننده بود و بخت یارشان بود که گلی نخوردند و با برتری در ضربات پنالتی به فینال رسیدند. خط دفاع قطر در نیمه اول بازی با ایران هم چند بار شکافت و اگر مهاجمان تیم ملی دقت بیشتری داشتند در همان نیمه کار تمام می‌شد.
کی‌روش قبل از فینال گفته بود که نتیجه بازی اهمیت زیادی ندارد و هدف اصلی‌اش این است که کیفیت و هماهنگی بازیکنان ارتقا پیدا کند. هدف فدراسیون فوتبال قطر از انتخاب مربی پرتغالی ساختن تیمی مدعی برای جام ملت‌های آسیا بود، ولی شرایط عنابی‌ها نشان می‌دهد که از برنامه‌شان عقب هستند.
کی‌روش کارش در قطر را با گلدکاپ شروع کرد، ولی شکست چهار بر صفر مقابل پاناما در مرحله حذفی این تورنمنت نشان داد که این مربی تا ساختار دفاعی ایده‌آلش خیلی فاصله دارد. تکرار این نتیجه سه ماه بعد مقابل ایران معنایی جز این ندارد که فرایند تحول این تیم خوب پیش نرفته. ناهماهنگی دفاع تنها مشکل قطر در این بازی نبود و نیمه تهاجمی آنها هم کارآمدی نداشت. این تیم حتی یک شوت به چهارچوب دروازه بیرانوند نزد و در جریان دو بازی نتوانست حتی یک گل بزند.
کی‌روش در تیم ملی توانسته بود ساختار دفاعی فوق‌العاده‌ای بسازد، ولی او می‌توانست روی پتانسیل بالای فوتبال ایران حساب کند و پروسه ساختن تیم جدید در یک بازه زمانی چند ساله اتفاق افتاد. قطر از نظر پتانسیل بازیکن با ایران قابل مقایسه نیست و مدیرانش هم اگر نتیجه نگیرند ممکن است سراغ یک گزینه جدید بروند.
همین حالا هم مشخص نیست که مدیران فوتبال قطر تا چه زمانی پای کی‌روش بایستند. بعید نیست که کی‌روش هم مثل فدراسیون قطر از این انتخاب پشیمان باشد. به نظر می‌رسد نسل فعلی فوتبال قطر بعد از قهرمانی جام ملت‌ها اشباع شده باشد و آنها بعد از تورنمنت چهار سال قبل سیر نزولی ممتدی را پشت سر می‌گذارند. حتی فلیکس سانچز اسپانیایی هم نتوانست راهی برای احیای قطر در جام جهانی پیدا کند و این مأموریت سخت به کی‌روش سپرده شده. تنها شانس کی‌روش این است که تیمش در جام ملت‌ها گروه آسانی دارد و با بهبود شرایط همین تیم شاید بتواند تا مراحل پایانی تورنمنت هم پیش برود.