با مدافع کایسری، از مصدومیت تا بازیابی
بلیت قطر در جیب حسینی؟
وصال روحانی
روزنامه نگار
غیبت سید‌مجید حسینی در تورنمنت چهارجانبه اخیر اردن محصول مصدومیت وی در یکی از بازی‌های کایزری اسپور در لیگ فوتبال ترکیه بود، اما به‌نظر نمی‌رسد آسیب‌دیدگی جدید او رویدادی باشد که به مسأله حضور وی در جام ملت‌های آسیا لطمه‌ای وارد کند.
حسینی سه سال پیش در یکی از مسابقات تیم سابقش (ترابوزان) چنان آسیب سختی دید که قریب به 10 ماه از صحنه دور ماند. پارگی رباط صلیبی پای مجیدی نه تنها جایگاه او را در ترابوزان پس از سه فصل درخشش وی در مسابقات این تیم سست کرد، بلکه تیم ملی را هم مدتی مدید از خدمات وی بی‌نصیب ساخت. مصدومیت جدید حسینی اما فقط خللی کوتاه‌مدت در حرکت وی به سوی جام ملت‌های امسال ایجاد کرده و به نظر می‌رسد که امیر قلعه‌نویی سرمربی تیم ملی نیز در استفاده از وی در این رقابت‌های مهم، جدی و ثابت‌قدم باشد.
بهره‌های چندگانه یک گزینش احتمالی
حسینی البته به مسابقات بین‌المللی اردن نرسید و باید منتظر بهبود آسیب‌دیدگی‌اش بماند و اگر به این مهم دست یابد، در نوبت بعدی تشکیل تیم ملی که برای دو مسابقه نخست این تیم در دور مقدماتی جام جهانی 2026 (و همچنین جام ملت‌های آسیا 2027) است، نظر موافق قلعه‌نویی را برای دعوت از خود جلب کند. این دو دیدار در مقابل برنده دیدار هنگ‌کنگ - بوتان در 25 آبان و ازبکستان در 30 آبان خواهد بود. حسن اضافی این بازی‌ها این است که چون مسابقاتی رسمی هستند، جدی‌تر، سنگین‌تر و حساس‌تر به شمار می‌آیند و خودنمایی در آنها کادر فنی تیم ملی را بیش از پیش به توانایی‌های بازیکنان حاضر در این دیدارها واقف خواهد کرد و به‌تبع آن بخت نفراتی را که در این آزمون‌ها نمره قبولی بگیرند، برای گسیل به «آوردگاه قطر» که همان جام ملت‌های آسیای امسال است، فزون‌تر خواهد ساخت. حسینی در جام جهانی 2022 در قطر هم حاضر بود و با اینکه در آن دیدارها خاطره خوشی برای هیچ‌یک از بازیکنان تیم ملی ایران به‌جای نماند و «یوزها» شکست سنگینی را مقابل انگلیس متحمل شدند و به امریکا هم باختند و یک‌بار دیگر از گروه‌شان بالا نرفتند اما تجربه زیاد او از بازی ملی که یک مقطع زمانی هفت، هشت ساله را دربر می‌گیرد، چیزی نیست که ژنرال هم از آن غفلت کند و آن را یکی از شروط حضور یا عدم حضور نامزدهای جام ملت‌ها قرار ندهد. سن بالنسبه کم مجید حسینی (او 28 ساله است) نیز عاملی است که به او کمک می‌کند یکی از مدافعان انتخابی قلعه‌نویی باشد و حسن چنین گزینش او این است که در ترکیب مسن فعلی تیم ملی که میانگین سنی‌اش یک‌بار دیگر به 30 سال و اندی می‌رسد، تلطیف و تعدیل اعمال دارد و آن را قدری پایین‌تر بیاورد.
حالا دوره دیگری است
حسینی پیش از آنکه به ترکیه برود و در تیم معروف و عنوان‌دار ترابوزان بدرخشد، در استقلال تهران چهره شد و فروغ او به حدی بود که حضور و خدماتش در این تیم دیری نپایید و با کمترین فوت وقت لژیونر شد و سران این باشگاه ترکیه‌ای هم از او راضی بودند و بیلان کاری‌اش را می‌پسندیدند. تنها نقطه پسروی حسینی زمانی بود که دچار مصدومیت شدیدی شد که قبلاً نیز به آن اشاره کردیم و دوری طولانی‌مدت او از میدان و روال زمانبر بهبودی عارضه پارگی رباط صلیی که از بدترین مصدومیت‌ها در جهان ورزش است، وی را در بازگشت به میدان نیز صاحب همان موفقیت سریعی نکرد که او آرزویش را داشت. ناکامی تیم ملی ایران در آن پیکارها هم عاملی نبود که حسینی را در روند بازگشتش به بازی‌های ملی تقویت کند اما حالا که دوره دیگری از فعالیت‌های تیم ملی است و هم کی‌روش رفتنی و هم ویلموتس و اسکوچیچ، حسینی این وقت و امکان را دارد که با درخشش در صحنه‌های باشگاهی و ملی، نگاهی جاه‌طلبانه‌تر به مسأله حضور در جام ملت‌های آسیا داشته باشد و به ثبت نتایج مثبتی فکر کند که جامعه فوتبال ایران نزدیک به نیم قرن است از دستیابی به آن در این رقابت‌های قاره‌ای محروم مانده است.
ZOOM
بی‌تابی برای یک کار بزرگ
به‌واقع یوزها در شرایطی به سوی رقابت‌های قاره‌ای دوحه پر خواهند کشید که از آخرین مرتبه قهرمانی‌شان در این مسابقات 47 سال می‌گذرد و اگر این‌بار هم ناکام شوند، طول دوران ناکامی‌شان در مهم‌ترین جام ملی قاره‌ای از مرز نیم‌قرن هم خواهد گذشت و 51 ساله خواهد شد. چیزی که خط دفاعی تیم ملی با دربر داشتن احتمالی سید‌مجید حسینی باید مانع آن شود و حرکت به سوی دیدار پایانی و در نهایت فتح جام قهرمانی را با همت و تلاش لازم تحقق بخشد. استقامت دفاعی تیم ملی که باید با کوشش مجدانه و بازی منسجم امثال کنعانی‌زادگان، پورعلی‌گنجی، خلیل‌زاده، دانشگر، مرادمند، حزباوی و البته مجید حسینی حاصل آید، از کلیدهای اصلی فتح احتمالی جام در دوحه خواهد بود؛ رویداد بزرگی که جامعه فوتبال ایران بشدت برای آن بی‌تابی می‌کند.