سایه‌های ترس
حامد حسینی
خبرنگار
هفتمین برد متوالی تیم ملی فوتبال با امیر قلعه‌نویی ثبت شد. آماری که روی کاغذ و بدون توجه به کیفیت حریفانی که تیم ملی در ۷ ماه گذشته با آنها بازی کرده، می‌تواند قابل قبول باشد. با این حال وقتی کیفیت حریفان و نمایش تیم ملی روی میز قرار گیرد، خوشبینی‌ها جای خود را به تردید و ترس می‌دهد و این کارنامه در ظاهر فوق‌العاده، نگران‌کننده می‌شود. امیر قلعه‌نویی و شاگردانش توانستند با برد برابر اردن، فینالیست تورنمنت اردن شوند، بردی که اگرچه با اختلاف 2 گل به دست آمد اما با جان به لب شدن هواداران فوتبال بخصوص در دقایق پایانی روی حملات شدید اردنی‌ها ثبت شد. کیفیت فنی تیم ملی در بازی‌هایی که با هدایت قلعه‌نویی در ۷ ماه اخیر راهی میدان شده، بیم و امیدهای زیادی تا جام ملت‌های قطر پیش روی‌مان قرار داده است. تنها کافی است به جمعه شب برگردیم و آخرین نمایش تیم ملی را مرور کنیم. نمایش تیم ملی بخصوص در نیمه دوم برابر اردن نگران کننده بود، خط دفاعی برابر فشار شاگردان حسین اموتا متزلزل نشان داد و بارها دروازه علیرضا بیرانوند به خطر افتاد و اگر احسان حامد در دقیقه ۹۰ ضربه پنالتی را به آسمان نمی‌کوبید، مشخص نبود در ادامه چه نتیجه‌ای در ورزشگاه بین‌المللی شهر امان ثبت شود. هر چقدر تیم ملی در بخش تهاجمی با داشتن مهاجمانی آماده و تراز اول فوق‌العاده عمل می‌کند و امید را به اهالی فوتبال تزریق می‌کند، آن سو در بخش دفاعی، ضعف‌های زیادی دیده می‌شود که بیمناک و نگران‌کننده است. این در شرایطی است که در زمان کارلوس کی‌روش، خط دفاعی از نقاط قدرتمند و قابل اتکای تیم ملی بود. به طوری که توپ به سختی به تور دروازه ایران می‌چسبید؛ نقطه قوتی که امروز به پاشنه آشیل تیم ملی فوتبال کشورمان تبدیل شده و با تماشای ضعف این بخش در آخرین بازی تیم ملی، نگرانی‌ها بیشتر از قبل شده است. بی‌تردید سبک بازی تیم ملی در د‌وران کی‌روش با قلعه‌نویی متفاوت است. در زمان کی‌روش که توپ را به حریف می‌داد و با تکیه بر اولویت‌های دفاعی و گل نخوردن، چشم به دروازه حریف داشت، در بالا رفتن کیفیت دفاعی تیم ملی تأثیرگذار بود. در دوره جدید تیم ملی اما با تغییر تاکتیک تیم ملی از فاز دفاعی به هجومی به نظر می‌رسد با تاکتیک رو به جلوی تیم، حفرههای دفاعی تیم ملی بیشتر از قبل آشکار شده و سبب شده این بخش که پیش از این نقطه قوت تیم بود، به نقطه ضعف تبدیل شود. وقتی ضعف خط دفاعی برابر حریف درجه سه مانند اردن به چشم میآید و خیلی‌ها را نگران می‌کند، این ضعف در مقابل حریفان قدرتمندتر و مدعی مانند ژاپن، کره‌جنوبی و حتی عربستان و استرالیا می‌تواند ترسناک‌تر باشد بخصوص که هم ژاپن و هم کره با پیروزی‌های پرگلی که جمعه شب برابر کانادا و تونس به دست آوردند، نشان دادند که در فاز تهاجمی بی‌رحمانه پیش می‌روند. به طور قطع تیم ملی با دفاع متزلزلی که برابر اردن به نمایش گذاشت، برابر ژاپن، کره و سایر مدعیان کار سخت‌تری خواهد داشت و این ضعف قطعاً یکی از کابوس‌های هواداران فوتبال تا شروع جام ملت‌ها در دوحه خواهد بود. در فاصله 3 ماه تا آغاز جام ملت‌ها با توجه به نمایش ناامیدکننده خط دفاعی در بازی با اردن نگرانی‌ها نسبت به چالش‌هایی که در محوطه جریمه در قطر با آن روبه‌رو خواهیم بود، بیشتر و آشکارتر شده. قلعه‌نویی هم در صحبت‌هایی که پس از پایان بازی داشت نسبت به این ضعف اعتراف کرده و وعده برطرف کردن و چاره‌اندیشی برای حل مشکل دفاعی تیم ملی را داده است. اگرچه بازی هجومی و زدن گل‌های زیاد، تماشاگرپسندتر است اما به نظر می‌رسد تاکتیک رو به جلو، نباید به غفلت از خط دفاعی و بالا بردن استانداردهای این بخش منتهی شود. این مهم‌ترین موضوعی است که قلعه‌نویی باید برای آن نسخه‌پیچی کند بخصوص که مهاجمان ژاپن، کره، عربستان و استرالیا برخلاف اردنی‌ها در بازی جمعه شب به بفرماهای مدافعان نه نخواهند گفت و رؤیاهای تیم ملی را در دوحه در صورتی که فکری کارشناسی شده برای برطرف کردن این پاشنه آشیل نشود، بر باد خواهند داد.