جلوه: می‌شد بازی بیشتری به من برسد
فرودگاه خالی کابوس مـــــــــــــــا بود
مربی خارجی ما را به هدف نزدیک‌تر می‌کند
امسال کمتر از حد تصور بازی به او در تیم ملی رسید. با اینکه هر وقت در زمین بود به بهترین شکل مأموریتش را انجام داد، اما باز هم شکایت ندارد. مهدی جلوه بعد از ناکامی تیم ملی، از دیروز با فنرباغچه تمریناتش را شروع کرد. او البته برای اینکه در تیم جدیدش بهترین شرایط را داشته باشد، همه خاطرات بدش با تیم ملی را در تهران گذاشت و به استانبول رفت تا سال آینده بهترین خودش باشد. حرف‌های سرعتی‌زن ملی‌پوش خالی از لطف نیست.
مهری رنجبر
روزنامه نگار
چطور شد این فصل با فنرباغچه قرارداد بستی؟
پیشنهاد خوبی بود و من هم می‌خواستم بازی در لیگ‌های خارجی را تجربه کنم، بنابراین بین پیشنهاداتی که داشتم، فنرباغچه را قبول کردم.
به جز فنرباغچه، پیشنهاد خارجی دیگری هم داشتی؟
من از آلمان، روسیه، بلغارستان، صربستان و فرانسه پیشنهاد داشتم. اگر از ایتالیا یا لهستان پیشنهاد داشتم شک نکنید آنها را انتخاب می‌کردم. البته پسشنهادی هم از لهستان داشتم، یعنی تیم اول اوکراین که در پلاس‌لیگا بازی می‌کند، مدیر باشگاه هم اوکراینی است.
پس فنرباغچه بهترین گزینه بود؟
دقیقاً. من به خاطر اینکه ترکیه به ایران نزدیک است، تیمش را دوست دارم و دلم می‌خواست روزی آنجا بازی کنم. بجز من پشت خط زن صربستانی و قدرتی‌زن تیم ترنتینو هم در این تیم هستند. به نظرم بازی کنار آنها تجربه خیلی خوبی برایم است.
امسال شرایطی پیش آمد که به تو خیلی در تیم ملی بازی نرسید، در حالی که حتی داورزنی هم به این مسأله انتقاد داشت.
تیم ملی هر سال و هر برهه چالش خاصی دارد. دقیقاً امسال آنطور که دلم می‌خواست، بازی به من نرسید. خیلی طبیعی است که وقتی سال را خوب شروع نکنی، در ادامه چالش‌های دیگری به وجود آید. با این حال شرایط امسال به من کمک کرد چیزهای خیلی زیادی را یاد بگیرم و مسائلی را درک کنم که اگر بازی می‌کردم، این اتفاق نمی‌افتاد. شک ندارم اگر با همان حس خوبی که برای بازی محمد ولی‌زاده و سید داشتم، برای خودم ادامه دهم، می‌توانم فصل بعد به ترکیب اصلی تیم ملی برسم. البته امسال خیلی از بچه‌ها به خاطر شرایط مختلف نبودند، به همین دلیل شرایط سخت و چالش‌ها سخت‌تر بود. مرور گذشته فایده ندارد. ماندن در گذشته بجز درجا زدن، نتیجه دیگری ندارد.
چرا به تو بازی کمتری رسید؟
شرایط من جوری است که اصلاً به فکر اینکه چرا بازی به من نرسید، نیستم. چرا که فکر به آن شرایطم را تحت تأثیر قرار می‌دهد. من همیشه می‌خواهم در تمرینات حتی یک‌هزارم درصد بهتر از قبل باشم و پیشرفت کنم. خیلی‌ها پارسال می‌گفتند یا امسال می‌گویند اگر فیکس بودی یا برای ترکیب انتخاب شدی به خاطر این است که خانواده‌ات والیبالی هستند. شاید به نظر آنها اسامی بزرگ در خانواده داشتن نکات مثبت داشته باشد، اما من معتقدم مسئولیت را بزرگتر می‌کند. فکر کنم مهدی جلوه، در حدی باشد که وقتی یک بازیکن آماده نیست، جایش را بگیرد. من حس می‌کنم می‌شد فرصت بیشتری برای بازی داشته باشم تا خودم را بیشتر نشان دهم چرا که همه جوره آماده بودم. حالا سید که کاپیتان تیم بود و شاید برای سرمربی درست نباشد که به کاپیتانش کمتر بازی دهد، اما با اینکه محمد ولی‌زاده پیشرفت خوبی کرده و لایق بازی بود، می‌شد بعضی مواقع و وقتی چرخش صورت می‌گرفت، بازی به من می‌رسید تا من هم آماده بمانم. هر چند کادر فنی تصمیم می‌گرفت. من هم به همان اندازه که به خودم انرژی خوب می‌دادم، به بچه‌ها انرژی می‌دادم.
ارتباط تو با ولی‌زاده چطور است؟
شاید من با همه بازیکنان تیم ارتباط دوستانه‌ای دارم اما محمد ولی‌زاده را جدا از والیبال خیلی دوست دارم. سید هم همیشه الگوی خوبی برایم بوده. من اصلاً ناراحت نبودم از بازی آنها، اما می‌شد من هم کنار آنها در بازی‌ها به تیم کمک کنم.
به نظرت چرا تیم افت کرد؟
هر تیم یا گروهی، وقتی برنامه‌ریزی می‌کند، تمام تمرکزش روی نتیجه است. من به عنوان کسی که شاهد بودم از روز اول و طبق برنامه‌ای که داشتیم همه بچه تلاش‌شان را کردند و شک نکنید همه ما از مردم بابت ناکامی در انتخابی المپیک ناراحت‌تر هستیم. تا حدی که فرودگاه خالی حکم کابوس را برای ما داشت. ما دوره قبل وقتی از انتخابی المپیک توکیو برگشتیم، در سالن فرودگاه جای سوزن انداختن نبود. دوست داشتیم این بار هم، مردم را در فرودگاه ببینیم. با اینکه قهرمان بازی‌های آسیایی هانگژو هم شده بودیم اما وقتی دست خالی از برزیل برگشتیم حس بدی به ما داد، تا حدی که شب تا صبح از ناراحتی نخوابیدم. حتی وقتی با چهارمی تیم نوجوانان برگشتیم هم فرودگاه اینقدر خالی نبود. حس می‌کنم بعضی مواقع تلاش و همه توان کافی نیست، باید بیشتر کمک شود تا اتفاقات دیگری بیفتد.
چطور؟
ما وقتی با بازیکنان بزرگ دنیا صحبت می‌کنیم، آنها می‌گویند ایران تیم قدرتمندی است و در آینده حرف زیادی برای گفتن دارید. فکر می‌کنم همه بازیکنانی که در تورنمنت‌های مهم بازی کرده‌اند و تجربه‌اش را دارند، دوست داشتند یک سال قبل از المپیک سهمیه بگیرند. حالا هم به دلایل این اتفاق فکر می‌کنند. اما من نمی‌توانم به آن فکر کنم. زمانی که ذهن‌تان را آماده بازی در باشگاه می‌کنید، باید روی آن تمرکز کنید. ما باید کم‌کم خودمان را برای سال حساس آینده و رقابت‌های مهم لیگ ملت‌های 2024 آماده کنیم. شک نکنید با قدرتی که در بچه‌ها و تیم وجود دارد، با حمایت فدراسیون و مردم و یک برنامه‌ریزی درست، بهترین اتفاق ممکن رخ می‌دهد. به نظرم هیچ‌کسی ناراحتی‌اش بیشتر از بازیکنان نیست. شاید تلاش ما کافی نبود یا برنامه‌ریزی آنطور که باید نبود.
انگار به سال آینده خیلی امیدواری؟
سال آینده همه برنامه‌ریزی و تلاش ما فقط برای تحقق رؤیای سهمیه المپیک است. ما همه تلاش‌مان را می‌کنیم و با وجودی که تلخ‌ترین حس ممکن موقع برگشت در فرودگاه همه وجود ما را گرفت، کافی است تا همه بچه‌ها عزم‌شان را جزم کنند و با ریکاوری، تمرین و برنامه‌ریزی ذهنی برای کار سخت سال آینده آماده، آماده شویم.
با این شرایط، ظاهراً قرار است فدراسیون مربی خارجی بیاورد، به نظرت این شوک چقدر کمک می‌کند تا تیم این بار سهمیه المپیک بگیرد؟
من تا به حال با مربیان مختلف کار کرده‌ام. به نظرم این مسأله می‌تواند ما را به هدف‌مان نزدیک‌تر کند. اما مهم‌تر از آن اتفاق، اینکه مربی خارجی می‌تواند سبک والیبال ایران را تغییر بدهد تا با این تغییرات تیم‌های بزرگ را مثل قبل به چالش بکشانیم. شک نکنید مربی خارجی شوک خوبی برای تیم است، به شرطی که اتفاق بزرگی رقم بخورد. البته که فدراسیون همیشه بهترین تصمیم‌ها را گرفته و با برنامه‌ریزی در کنار خواستن بچه‌ها، نتیجه‌ای عالی را رقم می‌زند.