پرسپولیس بزرگتر از موفق‌ترین مربی لیگ
ترک عادت موجب مرض نیست!
سعید آقایی
روزنامه نگار
به این رفتار عادت کرده‌ایم. یک کلیشه دل‌آزار و ملال‌آور که از فرط تکرار دیگر کسی را نمی‌آزارد و عادی شده. درست مثل قصه چوپان دروغگو که عمری مردم را فریفت و دیگر کسی راست او را هم باور نکرد. داستان یحیی و پرسپولیس همین است. یک سرمربی موفق که سریال موفقیت‌هایش در پرسپولیس او را بدل به موفق‌ترین مربی لیگ کرده اما آقای سرمربی برخلاف موفقیت‌هایش درون زمین و مستطیل سبز در بیرون زمین یک ناکام و بازنده بزرگ است. مردی که رفتارهایش هیچ قرابتی با موفقیت‌هایش ندارد. رفتارهایی که گل‌محمدی را از صندلی مدعی بلند کرده و در جایگاه یک محکوم و متهم قرار داده؛ یک محکوم ابدی. آنچه به جایگاه این مربی خدشه‌ای بزرگ وارد کرده و یک مربی همیشه متعرض و شاکی را به تصویر می‌کشد که تنها موقعیت خودش برایش مهم است و تنها خود را می‌بیند. مردی که البته می‌کوشد با واژه‌های پرطمطراق و دهان پرکن و بازی با الفاظ قهر و آشتی‌های سریالی‌اش را به پرسپولیس و هواداران نسبت دهد و پای آنها را نیز وسط می‌کشد اما شوی تکراری دیگر نخ‌نما شده و کمتر کسی آن را باور می‌کند.
سریال قهر و آشتی‌های یحیی گل‌محمدی همانند داستان هزار و یک شب شده که دیگر برای کسی جذاب نیست. دیگر همه عادت کرده‌اند که سرمربی پرسپولیس در یک بزنگاه کلیدی ناگهان هوس قهر می‌کند تا با یک بهانه جدید پرسپولیس را درگیر یک بحران تازه کند. بحرانی که چندین روز متوالی همه ارکان باشگاه، هواداران و حتی رسانه‌ها را درگیر می‌کند تا سرانجام آقای سرمربی با برآورده شدن مطالباتش رضایت دهد. گویی همه ارکان باشگاه موظفند ناز او را بکشند تا آقای سرمربی رضایت دهد! این رفتار گل‌محمدی بدل به یک عادت شده؛ عادتی بد که گویی پایانی ندارد. ظاهراً سرمربی پرسپولیس به این ضرب‌المثل کلیدی اعتقاد دارد که ترک عادت موجب مرض است، اگرچه ترک عادت قهر استثنائاً مرض ندارد! شاید یکی باید به گل‌محمدی یادآوری کند که این باشگاه پرسپولیس است و پرسپولیس از هر نامی و هر ستاره‌ای بزرگتر است؛ حتی اگر این ستاره سرمربی موفقی به نام یحیی گل‌محمدی باشد.