فاصله گرفتن هر چه بیشتر ما از فوتبال آسیا
وصال روحانی
خبرنگار
پیروزی قاطع تیم الهلال عربستان در تهران مقابل نساجی قائمشهر در دیداری که الهلال می‌توانست بسیار بیشتر از سه گلی که به ثمر رساند، دروازه شاگردان سیدمهدی رحمتی را بگشاید، تأکیدی تازه بر رجحان فراوانی بود که بعضی رقبای «هم‌قاره‌ای» و بویژه باشگاه‌های متمول عربستانی بر تیم‌های ما یافته‌اند.
لیگ فوتبال قهرمانان آسیای 2024-2023 که دیدار مذکور در چهارچوب گروه چهارم آن برگزار شد، تجلی‌گاه روشن و تازه‌ای از این برتری بود. دلایل پدید آمدن این تفاوت ساده و آشکار است؛ باشگاه‌های عربی که پیش‌تر هم فزون‌تر از ما برای تقویت خود خرج می‌کردند، در یک حرکت بزرگ تازه اقدام به خریداری ستاره‌های درجه اول فوتبال جهان کرده‌اند و با استفاده از مهارت‌های آنان طبعاً به پیروزی‌هایی می‌رسند که کسب آن برای تیم‌های بسیار کم‌مهره‌تر ما غیرممکن است و پیامد چنین رویدادی فاصله افتادن هر چه بیشتر بین فوتبال ما و فوتبال باشگاهی آسیا است که نمی‌توان درباره آن ابراز تأسف عمیق نکرد.
نیمار برزیلی که در دیدار با نساجی یک گل زد و کریس رونالدوی پرتغالی که با گلزنی و گل‌سازی‌های خود النصر عربستان را در صدر جدول گروه پنجم لیگ قهرمانان آسیا نشانده، سمبل‌های تازه و آشکار تغییر چهره و ارتقای درجه لیگ قهرمانان آسیا هستند. لیگی که معروف‌ترین «خارجی»های حاضر در آن تا قبل از ریخت و پاش‌های اخیر باشگاه‌های سعودی نظایر بافه‌تیمبی گومیس، موسی مارگا و البته ژاوی بودند که آخری سر پیری به تیم قطری السد آمده بود اما امروز سبد خرید تیم‌هایی هچون الاتحاد امثال کریم بنزمای فرانسوی را دربر داشته است و نظایر آنگولو کانته، کالیدو کولیبالی، مارسلو بروزوویچ، سرگی میلینکوویچ ساویچ، الکس تلس، فابینیو و سادیو مانه هم سر از تیم‌های عربستانی حاضر در لیگ قهرمانان درآورده‌اند و همین طور سکو فوفانا، یاسین بونو و مالکو. حتی تصور خریداری این بازیکنان توسط باشگاه‌های ما به مغز سران آنها رسوخ نمی‌کند زیرا پول‌هایی نجومی را می‌طلبد که معمولاً موجود نیست و اگر هم وجود داشت، قابل پرداخت نبود زیرا موجب تخطی باشگاه پرداخت‌کننده از قانون غریب «سقف مخارج عمومی» باشگاه‌ها می‌شد که سازمان لیگ آن را مصوب کرده و تبعاتی مانند کسر امتیاز و جریمه نقدی را موجب می‌گشت! انتقاد از نساجی بابت شکست 0-3 این تیم مقابل الهلال و زیر سؤال بردن پرسپولیس به خاطر باخت 0-2 این تیم در برابر النصر که در هفته‌ها و روزهای اخیر به کرات آن را شنیده‌ایم، آسان‌ترین کار است اما واقعیت امر این است که فاصله کیفی و برتری فنی این دو تیم عربستانی بر نمایندگان ما بسیار بیشتر از گل‌هایی بود که زدند. تلخ‌ترین و صریح‌ترین درس این دوره لیگ قهرمانان برای فوتبال «جامانده ما» عقب افتادن هر چه فزون‌تر از رقبایی است که با فوتبال روز دنیا بیش از پیش همسو شده‌اند و ما قصد داریم با استخدام بازیکنان درجه چندم و نه چندان گران خارجی، این عارضه را جبران کنیم. به اینها بیفزایید این نکته را که باشگاه‌های ما در سلسله امور حرفه‌ای و دایر کردن تشکیلات استاندارد هم مثل معمول می‌لنگند.